Month: February 2020

பீஷ்மரை எதிர்த்து பீமன் போரிடத் தொடங்கினான். பீமனனுடன் சாத்யகியும் அபிமன்யுவும் பீஷ்மரை சேர்ந்து தாக்கினார்கள். இதைக் கண்ட துரியோதனன் பல வீரர்களை ஒன்று திரட்டி பீஷ்மருக்கு துணையாக அனுப்பினான். பீஷ்மருக்கு துணையாக இருந்த வீரர்கள் அனைவரும் பீமனையும் அபிமன்யுவையும் வளைத்துக் கொண்டார்கள். பீமனும் அபிமன்யுவும் ஆபத்தில் இருப்பதை அறிந்த அர்ஜூனன் அவர்களுக்கு உதவுவதற்காக வில்லோடு வந்தான். திடீரென்று அர்ஜூனன் வந்ததும் பீஷ்மரை சுற்றியுள்ள அவரது படைகள் நிலை தடுமாறி போயின. அர்ஜூனன் விருப்பம் போல கௌரவ வீரர்களைக் கொன்று குவித்தான்.

சாத்யகி பீஷ்மருடைய சாரதியை வெட்டித் தள்ளினான். அதன் விளைவாக பீஷ்மர் ஊர்ந்து சென்ற ரதத்தில் பூட்டியிருந்த குதிரைகள் போர்க்களத்திலிருந்து நெடுந்தூரத்திற்கு இழுத்துச் சென்றன. ஆகையால் அர்ஜுனனுக்கு தடையை ஏற்படுத்த யாருமில்லை. அவன் தன் விருப்பப்படி கௌரவப் படைகளை அழித்துத்தள்ளினான். கௌரவ சேனைகளுக்கிடையில் குழப்பம் ஏற்பட்டது. அதற்கிடையில் சூரியனும் அஸ்தமித்தது. இரண்டாம் நாள் போர் முடிவுக்கு வந்தது. இரண்டாம் நாள் போரில் அதிகமான நஷ்டம் தன் பக்கம்தான் என்று உணர்ந்த துரியோதனன் வருத்தம் அடைந்தான்.

இரண்டாம் நாள் போராட்டத்தில் கௌரவர்களுக்கு ஏற்பட்ட இழப்பிற்கு ஈடு பண்ண பீஷ்மர் உறுதி பூண்டார் அதற்கு அவர் கௌரவர்களுடைய சேனையை கருட வியூகத்தை அமைத்தார். பார்ப்பதற்கு கருடன் சிறகுகளை விரித்துக் கொண்டு பறப்பது போன்ற தோற்றத்தில் இருந்தது. அந்த வியூகத்தில் ஆங்காங்கு பொருத்தமான இடங்களில் பெரிய பெரிய போர் வீரர்களை இடம் பெறச்செய்தார். அந்த வியூகத்தின் தலை ஸ்தானத்தில் பீஷ்மர் தாமே இடம் வகித்தார்.

கருட வியூகத்தின் வல்லமையை சிதறடிக்கச் செய்ய பாண்டவ சேனாதிபதியான திருஷ்டத்யும்னன் தன்னுடைய படைகளை சந்திர வியூகத்தில் அமைத்தான். அதன் இரண்டு முனைகளிலும் பீமனும் அர்ஜுனனும் இடம் பெற்றார்கள். பயங்கரமாக போர் துவங்கியது சாத்யகியும் அபிமன்யுவும் ஒன்றுகூடி சகுனியின் படைகளை அழித்து தள்ளினார்கள். பீஷ்மரும் துரோணரும் ஒன்றுகூடி யுதிஷ்டிரனுடைய சேனையை எதிர்த்தார்கள். பீமனும் அவனுடைய ராட்சச மைந்தன் கடோத்கஜனும் ஒன்று சேர்ந்து துரியோதனனுடைய சேனையை எதிர்த்தார்கள். பீமனை விட கடோத்கஜன் பன்மடங்கு அதிகமாக எதிரியின் படைகளை அழித்து தள்ளினான்.

பீமன் எய்த அம்பு ஒன்று துரியோதனனை தாக்கியது. துரியோதனன் மேல் பாய்ந்த அம்புகள் அவனது கவசத்தை பிளந்து அவன் மார்பை துளைத்தது. மார்பைப் பிளந்த அம்பின் வேகமும் வலியும் தாங்க முடியாமல் துரியோதனன் தேர்த்தட்டில் மயக்கமடைந்து விழுந்தான். அபிமன்யு துரியோதனனின் தேரோட்டியை அம்புகள் எய்து கீழே தள்ளி வீழ்ச்சியடையச் செய்தான். அந்நிகழ்ச்சி கௌரவ சேனையில் குழப்பத்தை உண்டு பண்ணாமல் இருக்க துரியோதனன் அங்கிருந்து விரைவாக அப்புறப்படுத்தப்பட்டான். துரியோதனன் மூர்ச்சையடைந்த செய்தி பீஷ்மருக்கு படைவீரர்கள் தெரிவித்தனர். பீஷ்மர் உடனே துரியோதனனின் உடலைத் தனியாக தேரின் மேல் வைத்து போர்க்களத்தின் ஓரமாக கொண்டு வந்து சிகிச்சை அளித்து துரியோதனனுக்கு சுய நினைவை வரவழைத்தார்.

முதல் நாள் நடந்த யுத்தத்தில் தங்களுக்கு நேர்ந்த அனுபவத்தை கொண்டு இரண்டாம் நாள் பாண்டவர்கள் தங்கள் படைகளை அதற்கு ஏற்றார் போல் திருத்தி அமைத்தார்கள். இரண்டாம் நாள் யுத்தம் துவங்கியது. திருஷ்டத்யும்னன் தலைமை சேனாதிபதியாக இருந்து கண்ணனுடைய ஆலோசனையின்படி தங்களுடைய படைகளை கிரௌஞ்ச வியூகத்தில் அமைத்தான். வியூகம் வடிவத்தில் ஒரு பறவை போன்று தென்பட்டது. கிரௌஞ்ச வியூகத்திற்கு துருபத மன்னன் தலையாக நின்றான். யுதிஷ்டிரர் பின் புறத்தில் நின்றார். திருஷ்டத்துய்மனும் பீமனும் சிறகுகளாக இருந்தனர். பண்டை காலங்களில் வியூகம் அமைப்பது ஓர் அலாதியான கலையாக இருந்தது. கிரௌஞ்ச வியூகத்துக்கு பொருத்தமான எதிர்ப்பு வியூகத்தை கௌரவர்கள் அமைத்துக் கொண்டார்கள்.

யுத்தத்தில் பீஷ்மர் மிகச்சுலபமாக பாண்டவர்களின் கிரௌஞ்ச வியூகத்தில் பிளவை உண்டு பண்ணி உள்ளே நுழைந்து பாண்டவர்களை பெருவாரியாக அழித்து தள்ளினார். கிருஷ்ணன் தேரை ஓட்ட அர்ஜுனன் தன் பாட்டனார் பீஷ்மர் மீது பாய்ந்து தாக்கினான். பீஷ்மருக்கும் அர்ஜூனனுக்கும் இடையில் நிகழ்ந்த யுத்தம் பயங்கரமாகவும் அதிசயிக்கத்தக்க வகையிலும் நெடுநேரம் நிகழ்ந்தது.

மற்றோரிடத்தில் துரோணரும் திருஷ்டத்யும்னனும் பயங்கரமாக போர் புரிந்தனர். மரணத்தின் இரண்டாவது கோலைப் போன்றதும் இந்திரனின் வஜ்ரத்தைப் போன்றதுமான ஒரு பயங்கரக் கணையை எடுத்து திருஷ்டத்யுன்மனின் அழிவுக்காக அவன் மீது குறி பார்த்தார் துரோணர். குறி பார்ப்பதைக் கண்ட போராளிகளுக்கு மத்தியில் ஓ என்னும் ஓலங்கள் எழுந்தன. வீரனான திருஷ்டத்யும்னன் அந்தப் போர்க்களத்தில் மலைபோல அசைவற்று நின்றான். மரணம் வருவதைப் போலத் தன்னை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்ததும் பயங்கரமான சுடர்விடும் அந்தக் கணையை திருஷ்டத்யும்னன் வெட்டினான். இச்சாதனையைச் செய்த திருஷ்டத்யும்னனைக் கண்ட பாஞ்சாலர்களும், பாண்டவர்களும் அப்போது மகிழ்ச்சியால் பேரொலியுடன் ஆரவாரம் செய்தனர். திருஷ்டத்யும்னன் சக்தி வாய்ந்த ஈட்டி ஒன்றை துரோணரின் மீது ஏவினான். சிரித்து நின்ற துரோணர் தன்னை நோக்கி வேகமாக வந்துகொண்டிருந்த ஈட்டியை மூன்று துண்டுகளாகத் துண்டித்து சிஷ்யனுக்கு மேம்பட்டவர் என்பதை நிரூபித்து திருஷ்டத்யும்னனைத் தனது கணைகளால் மறைத்து அம்புகளால் துளைத்து விட்டார். இதனால் படுகாயமடைந்த திருஷ்டத்துய்மனை பீமன் போர்க்களத்திலிருந்து வெளியே அழைத்துச் செல்ல முற்பட்டான்.

பீமன் திருஷ்டத்துய்மனுக்கு உதவி செய்ய வந்ததைக் கண்ட கலிங்க வேந்தன் எதிர்ப்பக்கத்தில் பீமனை எதிர்ப்பதற்காக வந்தான். கலிங்க வேந்தனின் படையில் யானைகள் அதிகமாக காணப்பட்டது. மனிதப் படைகளை அழிப்பதை விட யானைப் படைகளை அழிப்பதில் பீமனுக்கு அதிக மகிழ்ச்சி. பீமன் கலிங்க வேந்தனையும் அவன் யானைப் படைகளையும் அழித்துத் துவம்சம் செய்ய ஆரம்பித்தான். கலிங்க வேந்தன் பின் வாங்குவதைத் தவிர வேறு வழி இல்லை என்று எண்ணி தன்னுடைய யானைகளுடன் பிறபடைகளிலும் பெரும் பகுதி அழிந்ததால் தோல்வியடைந்து விட்டேன் என்று கூறி ஓடினான். கலிங்கன் ஓடியதை பார்த்த பீஷ்மர் கலிங்க படைக்கு உதவி புரிய அங்கு வந்தார்.

துரோணர் கூறியதை கேட்ட யுதிஷ்டிரன் ஆச்சாரியாரே தங்களை யாரும் யுத்தம் செய்து வெல்ல முடியாது. அப்படி இருக்க நாங்கள் எப்படி இந்த யுத்தத்தில் தங்களை வெற்றி பெறுவோம் என்று கேட்டார். நீ சொல்வது சரியானதே. ஆயுதம் தாங்கி போர் புரிந்து கொண்டிருக்கும் போது என்னை யாரும் வெல்ல முடியாது. ஆனால் என்னை துக்கத்தில் ஆழ்த்தும் செய்தி ஏதேனும் சத்தியம் தவறாதவன் சொல்ல கேட்டு நான் மனம் குழம்பினால் அப்போது என்னுடைய ஆயுதங்கள் எனக்கு பயன்படாது போய் விடும். அப்போது நான் தோற்கடிக்கப்படுவேன் என்று கூறினார். யுதிஷ்டிரன் மீண்டும் தரையில் விழுந்து வணங்கினான். அதுபோலவே கிருபரிடமும் யுத்தம் செய்ய அனுமதி வேண்டிப் பெற்றான். பிறகு தமது இடம் சென்று போர்க்கோலம் பூண்டு யுத்தத்திற்கு தன்னை ஆயத்தப்படுத்திக்கொண்டான்.

தவிர்க்க முடியாத யுத்தம் தொடங்கியது. முதலாம் நாள் போர் சங்குல யுத்தம் என அழைக்கப்படுகிறது. ஓர் ஒழுங்குக்கு உட்படாமல் ஒருவனோடு ஒருவன் முறை இல்லாமல் போரிடுவது சங்குல யுத்தம் ஆகும். இருதரப்பு படைகளும் மோதின. கடலில் உருண்டோடி வருகிற ஒரு அலை மற்றொரு அலையின் மீது மோதுவது போன்று இரண்டு பக்கங்களிலும் உள்ள சேனைகள் ஒன்றை ஒன்று தாக்கிக் கொண்டன. அதனால் விளைந்த ஆரவாரம் மிகப்பெரியதாக இருந்தது. வீரர்கள் சிங்கம் போல கர்ஜித்தனர். யானைப்படையும் குதிரைப்படையும் மூர்க்கத்தனமாக மோதிக் கொண்டன. ஒளிர்கின்ற வால் நட்சத்திரங்கள் போன்று அம்புகள் பறந்தன. அதனால் எழுந்த தூசு விண்ணை மறைத்தது. வீரர்கள் ஈட்டி, கத்தி, கதை, வளைதடி, சக்கரம் கொண்டு போரிட்டனர். குடும்ப பந்த பாசங்களை மறந்துவிட்டு அவரவர்கள் சுற்றத்தாரை எதிர்த்துப் போராடினார்கள்.

பீஷ்மர் வீராவசத்தோடு போர் புரிந்து எண்ணற்ற வீரர்களைக் கொன்றார். இவருடைய ரதம் சென்ற இடங்களிலெல்லாம் சேனைகள் அணியணியாக வீழ்ந்தது. யுத்தத்தில் பாண்டவர்கள் பக்கம் அர்ஜுனுடைய மைந்தனாகிய அபிமன்யு பாராட்டத்தக்க முறையில் எதிரிகளைத் தாக்கினன். விராடனுடைய மைந்தனாகிய உத்தரனும் சல்லியனும் ஒருவரோடு ஒருவர் போர் புரிந்தார்கள் அதன் விளைவாக உத்தரன் கொல்லப்பட்டான். அதனால் கோபமடைந்த அவனுடைய தம்பி சுவேதன் சல்லியன் மீது விரைந்து சென்று தாக்கினான். அவனுடைய பராக்கிரமத்தை இரு அணியினரும் வியந்து பாராட்டினார்கள். ஆனால் பீஷமர் சுவேதனை ஒரே அடியில் வீழ்த்தினார். சுவேதன் மரணம் பாண்டவ வீரர்களுக்கு ஏமாற்றத்தை அளித்தது. கௌரவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியை அளித்தது. அவர்கள் மகிழ்ச்சியில் ஆரவாரம் செய்தனர். முதல் நாள் யுத்தத்தில் ஆயிரக்கணக்கான வீரர்கள் மடிந்து போனார்கள். அந்த யுத்தம் கௌரவர்களுக்கு ஆறுதல் தருவதாகவும் பாண்டவர்களுக்கு ஏமாற்றத்தை உண்டு பண்ணுவதாகவும் முடிவடைந்தது. யுத்தத்தில் நடந்தவைகள் அனைத்தும் சஞ்சயன் மூலமாக திருதராஷ்டிரர் தெரிந்து கொண்டர்.

அர்ஜுனனுக்கு கிருஷ்ணர் மனித பிறப்பின் கடமைகள், வாழ்க்கையின் தத்துவம், யோக தத்துவங்கள், கர்மங்கள் ஆகிய பலவற்றை எடுத்து விளக்கினார். இவை அனைத்தும் பகவத்கீதை என்று பெயர் பெற்றது. கிருஷ்ணர் கூறிய அனைத்து தத்துவங்களையும் கேட்ட அர்ஜுனனுக்கு கிருஷ்ணர் தனது விஸ்வரூப தரிசனத்தையும் கொடுத்து அர்ஜூனனின் மனக்குழப்பத்தை போக்கினார். தெளிவடைந்த அர்ஜூனன் யுத்தம் புரிய சம்மதித்தான்.

போர் துவங்கும் நேரத்தில் யுதிஷ்டிரர் தேரிலிருந்து இறங்கினார். தன் போர்க்கருவிகளைக் கீழே வைத்தார். போருக்குரிய கவசங்களை நீக்கினார். எதிரணியிலிருந்த பீஷ்மரை நோக்கிப் போனார். இதைப் பார்த்தவர்கள் வியந்தனர். பீஷ்மரிடமும் குருவானவர்களிடமும் ஆசி பெறவதற்க்காக யுதிஷ்டிரர் செல்கிறான் என்று கிருஷ்ணருக்கு புரிந்தது. துரியோதனன் பக்கம் இருந்தவர்கள் தங்களுடைய படைகளை பார்த்து யுத்தம் புரிய பயந்து யுதிஷ்டிரர் சரணடைய வருவதாக எண்ணினர்.

யுதிஷ்டிரர் பீஷ்மரிடம் சென்று அவரை வலம் வந்து தரையில் வீழ்ந்து வணங்கி போற்றுதற்குரிய பாட்டனார் அவர்களே தங்களை எதிர்த்துப் போர் புரியும் எண்ணம் எனக்கு இல்லை. ஆனால் தர்மம் எப்பக்கம் இருக்கிறது என்பதை தாங்கள் நன்கு அறிவீர்கள். தாங்கள் அனுமதித்தால் நான் தங்களை எதிர்த்து போர் புரிகிறேன் என்று யுதிஷ்டிரர் கூறினார். அதற்கு பீஷ்மர் சரியான வேளையில் நீ என்னிடம் வந்ததை குறித்து நான் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன். என்னுடைய முழு வல்லமையையும் கையாண்டு கௌரவர்களுக்காக சண்டை போட நான் இசைந்திருக்கிறேன். ஆயினும் இந்த யுத்தத்தில் நீ வெற்றியடைவாய். ஏனென்றால் தர்மத்தின் ஆதரவு உனக்கு எப்பொழுதும் உண்டு. மேலும் கிருஷ்ணன் உன்னை காப்பாற்றி வருகிறான் என்று தனது அனுமதியை கொடுத்தார், அதற்கு யுதிஷ்டிரன் தங்களை யாராலும் தோற்கடிக்க இயலாது அப்படியிருக்க நாங்கள் எவ்வாறு தங்களை வெல்வது என்று யுதிஷ்டிரர் கேட்டான் அதற்கு பீஷ்மர் இந்த ரகசியத்தை வெளியிடுவதற்கான காலம் இன்னும் வரவில்லை. என்னை எதிர்த்து துணிந்து போர் புரிவாயாக வெற்றி உனக்கு நிச்சயம் என்று கூறி ஆசிர்வதித்தார். அர்ஜூனன் மீண்டும் ஒரு முறை பீஷ்மர் காலில் விழுந்து வணங்கி அவரிடம் இருந்து விடைபெற்று துரோணரிடம் சென்றான்.

குரு தேவா போற்றி ஆராதனைக்குரிய ஆச்சாரியாரே தங்களை எதிர்த்துப் போர் புரியும் எண்ணம் எனக்கு இல்லை. ஆயினும் என் கடமையை நான் செய்தாக வேண்டுமென்று தர்மம் என்னை உந்தித் தள்ளுகிறது. அதற்கு அனுமதி பெற தங்களை நாடி வந்திருக்கிறேன் என்றார். அதற்கு துரோணர் என்னை எதிர்த்துப் போர் புரிய என்னுடைய அனுமதியை கேட்டபதன் வாயிலாக நீ நல்ல பாங்கில் நடந்து கொண்டுள்ளாய். என்னை எதிர்த்து போர் புரியும்படி சூழ்நிலை உன்னை தூண்டுகிறது. என் கடமையை நிறைவேற்றுவதில் நான் எனது ஆற்றல் முழுவதையும் நான் கையாண்டாக வேண்டும். ஆனாலும் நீ வெற்றி பெறுவாய் ஏனென்றால் தர்மம் உனக்கு துணையாய் இருக்கிறது. அதற்கு மேல் கிருஷ்ணன் உன்னை காத்து வருகிறார் என்று துரோணர் கூறினார்.