அனைத்தையும் இறைவன் திருவடியில் வைத்து சரணடைந்தால் எவ்வித அச்சமும் வேண்டாம் என்றும் தியானம் சிறப்பாக நிலைத்தால் கிரகங்களுக்கும் மேலான நிலைக்கும் செல்ல கிரகங்கள் நம்மை பாதிக்காது என்கின்ற அறிவுரையும் இங்கும் கூறுகின்றோம்.

எமக்குள் இருக்கும் இறைவா என்று கூறுவது சிலருக்கு கடினமாக இருக்கின்றது. இவ்விதமிருக்க அவரவர் தம் செளகரியத்திற்கும் விருப்பத்திற்கும் ஏற்ப மாற்றிக் கொள்ளலாம். உதாரணமாக பெயருக்கு முன்பு ஆத்மா என சேர்த்து அழைக்கலாம். இல்லையேல் இஷ்ட தெய்வத்தை உள்ளிருப்பது போல் பாவனை செய்தும் அத்தெய்வத்தின் பெயருக்கு முன்பு ஆத்மா என்று சேர்த்து அழைக்கலாம். இல்லையேல் எமக்குள் இருக்கும் என்று கூறி தெய்வத்தின் பெயரை சேர்த்திடலாம். இவ்விதம் குழப்பமற்ற நிலையில் அனைத்து கடினங்களும் நீங்கும்.

கேள்வி: அழிவற்ற பொருள் எது? பஞ்ச பூதங்களுக்கு அழிவில்லையா?

முதலில் பஞ்ச பூதங்களை எடுத்துக் கொள்வோம். பஞ்ச பூதங்கள் அனைத்தும் உள்ளடங்கியிருக்கும் வரை அப்பொருள் நிலைக்கிறது. பஞ்சபூதங்கள் மனித உடலில் இருக்கும் வரை உயிர் இருக்கின்றது. இவ்வைந்தும் பிரிந்திட அங்கிருக்கும் பொருள் அழிகின்றது. இருப்பினும் பஞ்ச பூதங்கள் ஒன்றை மற்றொன்று அழிக்கும் தன்மையும் கொண்டுள்ளது. குறிப்பாக நீர் அக்னியை அழிக்கின்றது. நீரை அக்னி வற்ற வைக்கின்றது. காற்றால் அக்னி பாதிக்கப்படுகின்றது. வளர்க்கப்படவும் செய்கின்றது. இவ்விதம் ஐந்தும் ஒன்றாக இருக்கும் போது நல் உயிராகவும் பிரிந்தவுடன் அழிவாகிறது. பஞ்சபூதங்கள் ஒன்றை ஒன்று அழிக்கும் தகுதி பெற்றுள்ளது. அழியாப்பொருள் எது என்றால் சந்தேகமின்றி பரம்பொருள் மட்டுமே. பரம்பொருளில் இருந்து எவ்விதம் உயிர்கள் பிரிந்து ஜீவாத்மாக்களாக இருக்கும் பொழுதும் எவ்வித குறையும் இல்லை மேலும் உயிர்கள் அதில் சேரும் பொழுதும் எவ்வதிகரிப்பும் இல்லை. விருப்பு வெருப்பற்ற பரம்பொருளுக்கு எக்காலத்திலும் அழிவில்லை என்பதால் சதாசிவத்தை பரம்பொருள் என்று அழைக்கின்றோம்.

கேள்வி: கர்மத்தின் விளைவுகள் அனைத்தும் என்றால் இறைவன் எதற்கு?

கர்மங்களை இறைவன் செய்வதில்லை. கர்மங்கள் செய்வது மானிடரே என்பதை முதலில் உணர வேண்டும். கர்மத்தின் விளைவுகள் அனுபவிப்பதும் மானிடரே. இவ்விதமிருக்க இறைவன் எதற்கு என்று கேட்டால் முதலில் மனிதன் செய்யும் கர்ம வினைகளை மனிதன் சகிக்க வேண்டும். அதன் விளைவுகளையும் சகித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற விதியும் உண்டு. இதற்கு இறைவன் எங்கு நுழைகின்றான் என்று கேட்டால் மனிதன் செய்த பாவங்களை அனுபவிக்கும் போதும் நல்வினைகளை அனுபவிக்கும் போது அனைத்தையும் தாங்கும் சக்தியை இறைவன் தருகின்றான் என்பதே இதற்கு விளக்கம் ஆகின்றது. இதற்காகவே இறைவனை வணங்குதல் வேண்டுமே ஒழிய என் கர்மத்தை ஏற்றுக்கொள் என்று கூறுவதும் மன்னிக்க வேண்டும் என்று கூறுவதும் மானிடர் தன்மையே. இதனை மாற்றி அமைத்தல் வேண்டும். இறைவனை இறைவனாகக் கண்டு இக்கர்மங்களை தீர்த்திட வாய்ப்பு அளித்ததற்கும் நாம் நன்றி கூறுதல் வேண்டும். பாவம் இறைவன் செய்வதில்லை மானிடரே செய்கின்றனர் என்பதை நல்நிலையில் உணர்ந்து செயல்பட்டால் அனைத்து வழிகளிலும் நலம் காண்பீர்கள். மனிதன் செய்யும் தவறுகளை இறைவன் சகித்தல் வேண்டும். செய்யும் பாவங்கள் இறைவன் சகித்தல் வேண்டும் என எண்ணுவது ஒரு நலம் தரும் விஷயமா என்று சிந்திக்க வேண்டும். இரண்டாவதாக நீங்கள் உங்கள் பாவங்களை சகித்தல் வேண்டும் என்றால் உடன் இருப்பவரும் சகித்தல் வேண்டும் என்று பொருள் ஆகின்றது. இதற்கு இறைவன் காரணமாகின்றானா? உமது செயல் உடன் இருப்பவர்களை பாதிக்கின்றதல்லவா? பாதிக்கப்பட்டவர்கள் உங்களை சபிக்கும் போது அந்த பாவங்களையும் நீ எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற நிலையும் உண்டு. இதையும் தாங்கும் வழியையும் மேலும் சகிக்கும் தன்மையும் இறைவன் அளிக்கின்றான். தவறுகள் செய்கின்றோம் என உணரும் திறனும் அவ்விறைவனே அளிக்கின்றான். இதனை உணர்ந்து செயல் படுதல் வேண்டும்.

ஆன்மிகத்தின் அச்சாணியே சிரத்தை சிரத்தை சிரத்தை. இதில் தவறுகள் செய்தால் சோம்பலின் விளைவாக தவறுகள் செய்தல் சரியல்ல. அவ்விதம் யாதேனும் ஓர் நிலை ஏற்ப்பட்டால் ஒதுங்கி விடுவதே மேல். யாமும் செய்கின்றோம் என செய்து தவறுகள் செய்தால் அது பெருங்குற்றமாக மாறக்கூடும். பல ஆண்டுகள் செய்த சில காரியங்கள் பாழாகி விட்டால் அதை சீர்திருத்த குறைந்த அளவில் ஓர் ஆண்டு ஆகும். இதனை மனதில் வைத்து செயல் படுவீர்களாக.

கேள்வி: ஆன்மீகத்தில் விடுவது பெறுவது முக்கியமானது என கூறுவோறும் உண்டு. அது எவ்விதம் விடுவது பெறுவது?

ஆன்மீகத்தில் விடுதல் என கூறினால் முதன்மையில் தீயவை யாவையும் விடுதல் வேண்டும் என்கின்ற சட்டம் உண்டு. இதில் எவ்வித விதிவிலக்கும் இல்லை. இரண்டாவதாக சர்வ ஆசைகளையும் விடுதல் வேண்டும். இதற்கு விதிவிலக்கு ஒன்று இறை நாட்டம். மூன்றாவது ஐம்புலன்களினால் நேரிடக்கூடிய கோபதாபங்கள் எண்ணங்கள் என்பதெல்லாம் விடுதல் வேண்டும் என்கின்ற விதியும் உண்டு. இதற்கு விதிவிலக்கு சிறு அளவு ஆகாரமும் நீரும் ஆகும். பெறுதல் என்பது என்ன என்பதில் எவ்வித குழப்பமும் இல்லை. முதன்மையில் அறிவு, அறிவை தொடர்வது ஞானம், ஞானத்தை தொடர்வது அருள், அருளை தொடர்வது முக்தி என்கின்ற வரிசையில் செல்லும். மனதில் முன்கூறிய விடுதல்கள் எற்பட அந்த உடலில் இடம் வெறுமையாக இருக்க அந்த வெறுமையான இடத்தில் பெறுதலுக்கூரிய நற்குணங்கள் சென்று நிரம்பிட உடலில் ஓர் விசேஷ ஆனந்தம் காணக்கூடும். இப்பேரானந்தம் அடைந்திட பொலிவு என்கின்ற அத்தேஜசை அடையலாம். மனம் ஓர் நிலைப்பட்டு என்றும் ஆனந்த நிலையில் இருக்கும் இது தான் விடுதல் பெறுதல்.

கேள்வி: பல மகான்களின் அருள் கிடைத்தும் ஏன் கடினங்கள் பல வருகின்றன?

துக்கங்கள் துயரங்கள் என தனியாக எடுத்துக் கொண்டால் இது கர்ம விதிகளாகும் இதனை தீர்த்தல் வேண்டும். மகான் என்கின்ற போதிலும் அவரின் கர்மங்களை அவர் தீர்த்தாக வேண்டும் என்பது விதி. இது மட்டுமல்லாமல் நாட்டின் கர்மங்கள் என்று ஒன்றும் உண்டு. இதன் விளைவாக நாட்டில் சேதங்கள், துக்கங்கள், துயரங்கள், இயற்கையின் சீற்றங்கள், மனிதர்களின் கொடுமைகள் என்பதெல்லாம் காணக்கூடும். இதுவே இக்காலத்தில் நடைபெறுகின்றது. இந்நாட்டின் குறிப்பினை கண்டு கொண்டால் இந்நாடு தன் கர்ம நிலைகளை தீர்த்துக் கொள்கின்றது. இத்தகைய நிலையில் ஆங்காங்கு வருங்காலங்களில் நாடுகள் சீர்கெட்டு மறைந்து விடும் என்கின்ற நிலைகளும் உண்டு. இவை அனைத்தும் கர்ம நிலைகளே. இதற்கும் மேலாக யுகத்தின் கர்மம் என்று ஒன்றும் உண்டு. இதுவும் சீராக மீண்டும் சத்திய யுகத்திற்கும் செல்லக்கூடும். இத்தகைய நிலையில் நாம் என்ன செய்ய வேண்டும் என்றால் இயன்றளவு நல்லதே செய்தல் வேண்டும். இயன்றளவு கெடுதல் செய்யாது இருத்தல் வேண்டும். இதுவே நாம் கடைபிடிக்க வேண்டியது.