Month: April 2020

.
அர்ஜுனனின் பக்கம் யுதிஷ்டிரைத் தவிர்த்து சகோதரர்கள் மூவரும், சிகண்டி, சாத்யகி என அனைவரும் இருக்க அவர்கள் பின்னும் ஆயிரக்கணக்கில் வீரர்கள் அணிவகுத்து நின்றனர். கர்ணனின் பக்கம் துரியோதனன், கிருதவர்மன், கிருபர், சகுனி, அஷ்வத்தாமன் அனைவரும் இருந்தனர். அவர்கள் பின்னனியில் ஆயிரக்கணக்கில் வீரர்கள் அணிவகுத்து நின்றனர். கர்ணனும் அர்ஜூனனும் போரில் இறங்கினர். இருவருக்கும் இடையே கடுமையான யுத்தம் துவங்கியது. இரு வீரர்களுமே தங்கள் மனதில் வெற்றி அல்லது வீரமரணம் எனும் எண்ணத்தை விதைத்திருந்தனர். துவக்கம் அர்ஜுனனிடம் இருந்து. ஆக்னேய அஸ்திரத்தை கொண்டு கர்ணனுக்கு துணை இருந்த அனைத்து வீரர்களையும் அக்னி கொண்டு துரத்தினான். அதற்கு பதிலாய் கர்ணன் வாருணாஸ்திரம் எய்தான். அது கரிய மேகங்களுடன் கூடிய மழையை வருவித்து அந்த இடத்தையே வெள்ளக்காடாக ஆக்கியது.

அர்ஜுனன் வாயுவாஸ்திரம் கொண்டு அந்த மழை மேகங்கள் அனைத்தைம் தூர துரத்தினான். பின்னர் இந்திரனால் தனக்கு தரப்பட்ட சக்தி அஸ்திரத்தை கர்ணன் மேல் பிரயோகித்தான். அஸ்திரத்தின் வலிமையால் ஆயிர கணக்கான அம்புகள் காண்டீபத்திலிருந்து பாய்ந்து கர்ணனின் உடலை பதம் பார்த்தன. அதற்கு பதிலாக பார்கவா அஸ்திரத்தை கர்ணன் பிரயோகித்தான். அது பாண்டவ சேனையின் ஆயிரக்கணக்கான வீரர்களைக் கொன்றது. அதில் கோபம் கொண்ட அர்ஜுனன் கிருஷ்ணராலும் பீமனாலும் ஊக்கம் பெற்று பிரம்மாஸ்திரத்தை பிரயோகித்தான். அது கர்ணனின் தரப்பின் ஆயிரம் வீரர்களைக் கொன்றது. கர்ணன் அதற்கு பதிலாக ஐந்து சர்ப்ப அம்புகளை எடுத்து அதை கிருஷ்ணரின் மீது ஏவினான். அது கிருஷ்ணரின் உடலில் ஊடுருவி பூமிக்குள் பாய்ந்து மீண்டும் கர்ணனிடமே செல்லத்துவங்க அர்ஜுனன் அவற்றை தன் அம்புகளின் மூலம் துண்டு துண்டாக்கினான். அந்த அம்பினால் கிருஷ்ணருக்கு பாதிப்பு எதுவும் இல்லாமல் எப்போதும் போல சிரித்துக் கொண்டே இருந்தார். கிருஷ்ணரை கர்ணன் தாக்கியதில் கோபம் கொண்ட அர்ஜுனன் கர்ணன் சேனையில் கர்ணனுக்கு துணை இருந்த ஆயிரக்கணக்கான வீரர்களைக் கொன்று குவித்தான். அர்ஜுனனின் தாக்குதலில் அஞ்சிய கர்ணனின் சேனை வீரர்கள் அனைவரும் அவனை விட்டு விலகிச் சென்றனர். தனி ஒருவனாய் அர்ஜுனனையும் அவனைக் காக்க நின்ற வீரர்களையும் தாக்கினான் கர்ணன்.

அர்ஜுனனின் தாக்குதலில் கர்ணனின் ரதம் சில அடிகள் வரை பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்டது. சுதாரித்து கொண்ட கர்ணன் அர்ஜுனனின் ரதத்தை தாக்கினான். கர்ணனின் தாக்குதலில் ரதம் சில அங்குலங்கள் மட்டுமே பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்டது. கிருஷ்ணர் உடனே எழுந்து நின்று சபாஷ் கர்ணா. உன் வலிமையையும் நான் மெச்சுகிறேன் என்று பாராட்டினார். கோபம் கொண்ட அர்ஜுனன் கிருஷ்ணரை பார்த்து என் தாக்குதலில் கர்ணனின் ரதம் சில அடிகள் தூரமாக நகர்ந்ததே அதற்கு நீங்கள் ஒன்றுமே சொல்லவில்லையே. நமது ரதம் சில அங்குலம் நகர்ந்தற்க்கு அவனை பாராட்டுகிறீர்களே என்றான். அர்ஜுனா அவன் ரதத்தில் மனிதர்களான சல்லியனும் கர்ணனும் மட்டும் தான் இருக்கிறார்கள். உன் ரதத்தில் நீயும் மூவுலகையும் தன்னுள்ளே அடக்கிய நானும் இருக்கிறேன். கூடவே உன் தேரின் கொடியில் மகா பலசாலியான அனுமன் இருக்கிறார். நாங்கள் இருவரும் இருக்கும் ரதத்தை எந்த மனிதனாலும் அசைக்கக் கூட முடியாது. ஆனால் கர்ணனின் தாக்குதலில் ரதம் சில அங்குலங்கள் நகர்ந்திருகிறதே. நானும் அனுமாரும் இல்லை என்றால் நினைத்துப்பார் உன் நிலைமையை. உன் தேர் இந்த பூலோகத்தில் இருந்தே தூக்கி எரியப்பட்டிருக்கும் என்றார்.

அர்ஜூனனும் கர்ணனும் ஒருவரை ஒருவர் யுத்தம் செய்வதைக் காண அனைத்து தேவர்களும், ரிஷிகளும், கந்தர்வர்களும் வந்தனர். புகழ் பெற்ற இரு வீரர்களும் தங்கள் திறனை முழு வீச்சில் வெளிப்படுத்தப் போகும் வித்தைகளைக் காண விழி இமைக்காது காத்திருந்தனர். சூரியன் தன் மகனுக்கு ஆசி கூறுவது போலே பிரகாசமான தன் கதிர்களை ஒளிர்த்துக் கொண்டு இருந்தான். இந்திரனும் தன் மகனின் வெற்றிக்காக ஆசிகளை வழங்கினான். கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனின் ரதத்தை செலுத்த சல்லியன் கர்ணனின் ரதத்தை நடத்த இருவரும் சந்திக்கும் வேளை நெருங்கியது. அர்ஜுனன் கர்ணன் இவ்விருவரும் வில்வித்தையில் கீர்த்தி மிக வாய்க்கப்பட்டவர்கள். ஒருவரை ஒருவர் கொல்ல அவ்விருவரும் தீர்மானித்து இருந்தார்கள். மகாபாரத போராட்டம் இப்பொழுது இவ்விரு வீரர்கள் மூலம் உச்ச நிலையை எட்டியது.

யுத்தம் துவங்கும் முன்பு கர்ணன் சல்லியனோடு சுருக்கமாக உரையாடினான் நான் இந்த யுத்தத்தில் வெற்றி அடைவேன் என்னும் உறுதிப்பாடு எனக்கு உண்டு. ஆயினும் நான் கொல்லப்பட்டால் எனக்கு நீ என்ன செய்வாய் என்று கேட்டேன். அதற்கு சல்லியன் நீ ஒருபோதும் தோல்வி அடைய மாட்டாய். ஒருவேளை நீ தோல்வி அடைந்தால் நான் ஆயுதம் எடுத்து கிருஷ்ணரையும் அர்ஜுனனையும் கொன்று உன்னுடைய மரணத்திற்கு ஈடு செய்வேன் என்று சல்லியன் கூறினான். சல்லியன் அவ்வாறு கூறியது கர்ணனுக்கு பெரும் மகிழ்வை ஊட்டியது. இதற்கு நிகராக அர்ஜுனனுக்கும் கிருஷ்ணனுக்கும் இடையில் சுருக்கமான உரையாடல் நிகழ்ந்தது. ஒருவேளை நான் கொல்லப்பட்டால் கிருஷ்ணா நீ என்ன செய்வாய் என்று அர்ஜுனன் கேட்டான். அதற்கு கிருஷ்ணன் இம்மண்ணுலகத்தை எவ்வாறு கர்ணனால் அழிக்க முடியாதோ அதே போல நீயும் கொல்லப்பட மாட்டாய். உனக்கு ஏதேனும் தீங்கு ஏற்பட்டால் கர்ணனையும் அவனுக்கு சாரதியாக இருக்கின்ற சல்லியனையும் நான் கொல்வேன் என்று கிருஷ்ணன் அர்ஜுனனுக்கு உறுதி கூறினான்.

துச்சாதனன் பீமனால் கொல்லப்பட்டதை அறிந்த துரியோதனன் கிட்டத்தட்ட மூர்ச்சை அடைந்து போனான். அந்த அதிர்ச்சியிலிருந்து அவன் மீள முடியாத நிலையில் இருந்தான். இந்நிலையில் அஸ்வத்தாமன் துரியோதன் இருக்குமிடம் வந்தான். கர்ணனுக்கும் அர்ஜுனனுக்கும் ஒரு பயங்கரமான யுத்தம் நிகழப்போகிறது. இந்த யுத்தத்தில் கர்ணன் கொல்லப்பட்டால் உன்னுடைய துயரம் மேலும் அதிகமாகும். எனவே யுத்தத்தை நிறுத்திவிடு நான் உன்னிடம் வேண்டி கேட்டுக்கொள்கிறேன். உன் மனம் மாறிவிட்டால் பாண்டவர்கள் இப்போதும் மகிழ்வோடு உன்னிடம் சமாதானம் செய்து கொள்வார்கள். கர்ணனும் அர்ஜுனனும் நெருங்கிய நண்பர்களாக வாழ்வார்கள் என்று கேட்டுக்கொண்டான். துரியோதனன் சிறிது நேரம் சிந்தனையில் மூழ்கியிருந்தான். பிறகு அஸ்வத்தாமனிடம் நீ கூறுவது அனைத்தும் உண்மையே. இந்த உண்மையை நானும் அறிந்திருக்கிறேன். ஆனால் இப்போது பின்வாங்குவது சாத்தியப்படாது. என் அன்புக்குரிய தம்பி துச்சாதனன் கொல்லப்பட்டதை பார்த்த பிறகு சமாதானம் என்ற பேச்சுக்கே இங்கு இடம் இல்லை. ஊழ்வினையின் விளைவால் கடைசி வீரன் இருக்கும் வரை இந்த யுத்தம் நடந்தாக வேண்டும் என்று துரியோதனன் கூறினான்.

அன்றைய யுத்தத்தில் பாண்டவர்களை தோற்கடிப்பதும் அர்ஜூனனை கொல்வதும் கர்ணன் அமைத்திருந்த போர் திட்டமாகும் இந்தத் திட்டத்தின்படி அவன் நடந்து கொண்டான். யுதிஷ்டிரன் இருந்த இடத்திற்கு ரதத்தை ஓட்டிச் செல்லும் படி சல்லியனை கர்ணன் கேட்டுக்கொண்டான். சல்லியனும் அவ்வாறே செய்தான். செல்லும் வழியில் சல்லியன் பாண்டவர்களை பாராட்டி பேசினான். இதன் விளைவாக கர்ணனுக்கு இருந்த ஆர்வம் தனிந்தது. சல்லியன் கூறியது கர்ணனுக்கு பிடிக்கவில்லை ஆயினும் பிரச்சனைகள் வரவேண்டாம் என்று சகித்துக்கொண்டான்.

யுதிஷ்டிரரை கர்ணன் எதிர்த்தான். யுதிஷ்டிரர் கர்ணன் மீது அம்பு மழை பொழிந்தார். பதிலுக்கு கர்ணனின் பத்து அம்புகள் யுதிஷ்டிரரது உடமைகளை அழித்தது. கோபம் கொண்ட யுதிஷ்டிரர் தனது சக்தி ஆயுதத்தை கர்ணன் மேல் பிரயோகித்தார். கர்ணன் மூர்ச்சை அடைந்து ரதத்தில் வீழ்ந்தான். மூர்ச்சை தெளிந்து ஏழுந்த கர்ணன் யுதிஷ்டிரரை முறியடிப்பது என முடிவு கட்டி களத்தில் இறங்கினான். யுதிஷ்டிரரின் ரதத்திற்கு காவலாய் இருந்த அனைத்து வீரர்களையும் துவம்சம் செய்தான். யுதிஷ்டிரர் வில்லை ஓடித்தான். யுதிஷ்டிரர் வேறு வில் கொண்டு கர்ணன் மீது அம்பை எய்தார். அது இலக்கை நெருங்குகையில் கர்ணன் வேறொரு அம்பால் அதை முறியடித்தான். கோபமுற்ற யுதிஷ்டிரர் ஒரு தெய்வீக அஸ்திரத்தை கர்ணன் மீது ஏவினார். அதுவும் தவறாது நான்காய் பிரிந்து கர்ணனின் இரு தோள்களையும் ஒன்று அவன் மார்பையும் ஒன்று அவன் தலையையும் தாக்கியது. தாக்கிய அனைத்து இடங்களிலும் குருதி வழிய கர்ணன் இன்னும் மூர்க்கமானான்.

கர்ணனது ஒரு அஸ்திரம் யுதிஷ்டிரரின் தேரை சுக்கல் சுக்கலாக்கியது. யுதிஷ்டிரர் வேறு தேர் தேடி அந்த இடம் விட்டு விலக கர்ணன் அவரைத் தொடர்ந்து சென்று வழி மறித்தான். யுதிஷ்டிரரைக் கொல்லும் வாய்ப்பு இருந்தும் தன் தாய் குந்திக்கு கொடுத்த வாக்குறுதிக்காக யுதிஷ்டிரரை நீங்கள் உங்கள் குருவிடம் கற்றவை அனைத்தும் மறந்து போனீர் போல சென்று மீண்டும் அதை எல்லாம் நினைவு படுத்திக் கொண்டு வாருங்கள். சண்டை இடலாம் எனக்கூறி அவரை விட்டான். இதனால் பெரும் அவமானம் அடைந்து உள்ளம் தளர்ந்து பாசறைக்குத் திரும்பினார் யுதிஷ்டிரரர்.

ஒருவர் பின் ஒருவராக தன்னை எதிர்க்க வந்த பாண்டவ அதிரதர்களை கொன்று குவித்து கொண்டு இருந்தான் கர்ணன். செல்லும் வழியெல்லாம் தன் முத்திரையை பதித்தான். ஆயிரக் கணக்கான வீரர்கள் இருந்த இடம் தெரியாது அழிந்தனர். கௌரவ படைகள் கர்ணனின் அம்புகளையும் அவனின் வலிமையான தோள்களை மட்டுமே நம்பி இருந்தன. அதை கர்ணனும் நன்கு அறிந்திருந்தான். பாண்டவப் படையினர் கர்ணனின் வீரத்தில் அழிந்து கொண்டு இருந்தனர். அவர்களைக் காக்க அர்ஜுனன் அங்கே விரைந்து வந்து சேர்ந்தான்.