Year: 2025

கேள்வி: மகான்களின் சமாதிகளுக்கு செல்வதின் பயன் என்ன?

மகான்களின் சமாதிக்கும் சென்று அமர்ந்து வருவதில் எவ்வித லாபமும் இல்லை. லாபம் என கணக்கிட்டால் ஆத்ம ஞானம் பெருகுதல் வேண்டுமென்றால் அங்கு அமர்ந்து செய்ய வேண்டியதை செய்தல் வேண்டும். இதற்கு தேவையானது 1. விசுவாசம் (நம்பிக்கை) 2. ஆன்மீக விருப்பம் 3. பெரும் தெய்வ சிந்தனை 4. மனஉறுதி 5. மனஒருமைப்பாடு இவை இல்லையென்றால் அங்கு அமர்ந்து அங்கும் இங்கும் பார்த்துக் கொண்டும் சிரித்துக் கொண்டும் இருந்து என்ன எதிர்பார்க்கிறிர்கள்? பொதுவாக இக்காலத்தில் பௌர்ணமி நேரங்களில் சமாதிகளுக்கு சென்று வட்டமிட்டு அங்கு தின்பண்டங்கள் உண்டு மகிழ்வதும் கொண்டாடுவதும் இப்போது உள்ளது. இதில் ஆன்மிக ரீதியாக எவ்வித வளர்ச்சியும் இல்லை. உடல் ஆரோக்யம் சிறிது காணலாம். இறை நாட்டத்தில் எவ்வித வளர்ச்சியும் இருக்காது. இதற்கு சமாதிக்கு ஏன் செல்ல வேண்டும். வீட்டிலேயை இருந்து செய்யலாமே? அங்கு அமர்ந்து அங்கு உள்ள மகான்களை நினைத்து தியானம் செய்தல் வேண்டும். அவரிடம் அருளைக் கேட்டு பெறுதல் வேண்டும். இக்காலத்தில் பலர் மகான்களின் சமாதிக்கு சென்றால் அனைத்தும் கிடைக்கும் என்ற ஓர் மூடநம்பிக்கை வைத்துள்ளனர். உங்களை காப்பது அந்த மகான்கள் அல்ல. உமது விசுவாசமே என மனதில் உணர வேண்டும். மகான்கள் அனைவரும் கூறுவது உன் விசுவாசம் உன்னை காக்கும் என்பது தான். நான் உன்னை காக்கின்றேன் என்று யாரும் கூறியதில்லை. இதனை முழுமையாக மனதில் வைத்து முறையாக செயல்பட்டால் நன்மைகள் உண்டாகும் இல்லையேல் வெறும் பொழுது போக்காகும்.

கேள்வி: கலியுகத்தில் சிறு சிறு பொய்கள் கூற வேண்டிய ஓர் நிலை உள்ளது இதிலிருந்து நாம் எவ்விதம் மீள்வது?

வார்த்தை என்பது நம்முடையதாகும். இது மற்றவர்களுடையது அல்ல. இவ்வார்த்தையை நாமே கூறி அதனை நாமே பொய்யாக்கி வாழ்வதன் அவசியம் என்ன? இருப்பதை இருக்கும்படி கூறினால் துவக்கத்தில் சிறிது கஷ்டமாக இருக்கும் என்ற போதிலும் அனைவர்களிடமும் இது ஒரு பெரும் விசுவாசத்தை (நம்பிக்கை) ஏற்படுத்தும் அல்லவா? இதனை சிந்தித்து ஆரம்ப காலத்தில் பொய்மையை தவிர்த்தல் வேண்டும். பொய்யானது ஒன்று கூறிட அதனை மூடி மறைக்க பல பொய்களை கூற வேண்டிய நிலையும் காண்பீர்கள். இத்தகைய நிலையில் வாழ்க்கை பொய்யாகி விடும் என்பதை மனதில் வைத்து திருத்தங்கள் செய்வீர்களாக.

கேள்வி: வெளிச்சத்தின் தன்மை என்ன? அதன் நிலை என்ன?

இரவு நேரங்களில் நாம் எதையும் காண்பதில்லை. சூரியனின் வெளிச்சம் வந்த பிறகே அனைத்தும் தெளிவாகின்றது அல்லவா? இதனை வைத்து ஒன்றை உணர வேண்டும். வெளிச்சம் தெளிவாக்குகின்றது என்பதே பொருள். காயத்ரியின் தன்மையும் இதுவே. காயத்திரி மந்திர ஜெபத்தின் முக்கியமான அம்சம் எனக்கு வெளிச்சத்தை கொடு என்பதாகும். வெளிச்சம் என்பது இக்காலத்தில் எவ்விதமான மின்சார உபகரணங்கள் இருந்த போதிலும் சூரியனின் வெளிச்சத்திற்கு ஈடாகாது என்பது போல் சத்தியத்தின் வெளிச்சத்திற்கு எதுவும் ஈடாகாது. சத்தியம் என்பது இறைவன் ஒருவனே என்பதாகும். மற்ற சத்தியங்கள் அனைத்தும் நிலையற்றவை என்று அறிய வேண்டும். சத்தியத்தின் வெளிச்சத்தை நோக்கி நாம் செல்ல தெளிவு பெறுகின்றோம். தேவையற்ற எண்ணங்கள் சிந்தனைகள் தேவையற்ற மனநிலைகள் மாறுகின்றதை உணருதல் வேண்டும். இதுவே உண்மையான வெளிச்ச நிலை. இறைவனை தேடுதல் இறைவனை நாடுதல் இது ஒன்றே நம்மை வெளிச்சமாக்க முடியும் என்பதை நாம் அறிய வேண்டும். அந்த வெளிச்சத்தை நாம் அடையும் காலத்தில் கண்களை மூடிக்கொள்கிறோம். அந்த இருட்டிலிருந்து வெளிச்சம் தானாக தென்படுகிறது என்றால் அவ்வெளிச்சம் எங்கிருந்து வருகிறது என உணர்தல் வேண்டும் சிந்தித்தல் வேண்டும். சிந்தித்தால் வெளிச்சம் நமக்கு உள்ளிருந்து வருகிறது என்பதை உணர முடியும். அப்போது சத்தியம் எங்கு வசிக்கின்றது என நாம் சிந்தித்தால் நமக்குள்ளே இறைவன் இருக்கின்றான் என்பதை உணர முடியும். இதனை மூடி மறைத்துள்ளது நமது மானசீக அவஸ்தைகள் ஆகும். காம குரோத ரோகங்கள் தேவையற்ற எண்ணங்கள் தேவையற்ற அகங்காரங்கள் அனைத்தும் இருட்டைப் போல் சூழ்ந்து கொண்டு சத்தியத்தை மறைக்கும். தேவையற்ற அனைத்தையும் நீக்கிக்கொள்ள அழகான சத்தியம் வெளியாகி முழு தெளிவோடு வாழ்ந்திட இயலும்.

கேள்வி: சனீஸ்வரன் அவரின் தன்மைகள் என்ன?

அனைவரும் அவ் ஈஸ்வரனைக் கண்டு பெருமளவிற்கு பீதி (பயம்) காண்கின்றனர். வந்தவுடன் கொடுமைப்படுத்துவார் என்ற தவறான எண்ணம் பலருக்கும் உண்டு. சனீஸ்வரரின் காலமாகிய பத்தொன்பது வருடங்களிலும் பின்பு வரும் 7 1/2 வருடங்களிலும் நமது அளவற்ற கர்மவினைகளை தீர்க்க வாய்ப்பு அளிக்கின்றான். அவருக்கு மட்டும் ஈஸ்வரன் என்ற பட்டம் உண்டு. இதில் நாம் ஒன்றை அறிந்து கொள்ள வேண்டும். எல்லாம் வல்ல எம்பிரானை குகையில் 7 1/2 வருடங்கள் இருக்க வைத்தாரே இது பெரும் காரியமல்லவா? இந்நிலையில் நாம் சனீஸ்வரனைக் கண்டு பயப்பட வேண்டாம் என்பது எமது வேண்டுகோளாகும். ஏனெனில் நாம் கொண்டு வந்த கர்ம மூட்டைகள் பெருமளவு அதை படிப்படியாக தீர்த்து வைக்க இச்சனீஸ்வரரே உதவுகின்றார். அவருக்கு ஞானகாரகன் என்ற பெயரும் உண்டு ஏனெனில் கடினங்கள் (கஷ்டங்கள்) வழியாக விரக்திகளும் தோன்றி நாம் ஞானம் பெறுகின்றோம். இதனை நாம் மறக்கவும் மறுக்கவும் முடியாத ஓர் விதித்திரமான செயலாகின்றது. இதுமட்டுமல்லாது சில கோவில்களில் இருந்து சனீஸ்வரன் பெரும் நலன்களையும் அளிக்கின்றான். இக்காலத்திலும் கோவில்களில் இருந்து யோகம் அளிக்கும் நிலையிலையே காண்கின்றான் என்பதை உணர வேண்டும். எக்காரணத்தைக் கொண்டும் பயப்படுவதோ கிலி (அதிர்ச்சி) காண்பதோ வேண்டாம். இதற்கு பதிலாக அவன் திருவடியை பணிந்து அவன் அருள் பெறுவீர்களாக சர்வ நலன்களும் உண்டாகும்,

கேள்வி: வாழ்த்துக்களுக்கும், ஆசிகளுக்கும் என்ன வித்யாசம்?

வாழ்த்து என்பது நாம் செய்யும் காரியத்தை தொட்டோ நம் முன்னேற்றத்தை தொட்டோ ஓர் புகழ்ச்சி அளிப்பது என்பதே அர்த்தமாகும். இதுவே வாழ்த்து என்பதின் முழுமையான பொருள். இக்காலம் வரை இவ்விதம் செய்திருக்கிறாய் உன்னை வாழ்த்துகிறேன் என்பது இதற்கு பொருளாகும்.

ஆசி என்பது முழுமையான ஆசிர்வாதமாகும். இது கிடைக்கும் வழியாக பல கர்மங்கள் தீர்ந்து விடுகிறது என்றும் நாம் ஆன்மீக பாதையில் உறுதியாக மேன்மைகள் காணக் கூடும். ஏனென்றால் நீ வருங்காலத்தில் நன்றாய் இருத்தல் வேண்டும் என்கின்ற அந்த ஆசிர்வாதம் மாகான்கள் வழியாக கிடைக்க அது இறைவனின் ஆசிர்வாதமாக கண்டு கொள்ளல் வேண்டும். இது தான் இரண்டுக்கும் உள்ள முக்கியமான வித்தியாசங்களாகும்.

கேள்வி: இறைவன் எம்மை ஒதுக்கிவிட்டாரா?

இறைவன் எவரையும் ஒதுக்குவது இல்லை. நாம்தான் ஒதுங்கிச் செல்கின்றோம். இறைவன் எப்போதும் நமக்கு முன்னால் இருக்கின்றான். ஆனால் நாம் அதை உணர்வதில்லை என்பது நமது குறையாகின்றது எனபதே உண்மையான நிலை. இது இறைவனின் குறையல்ல என்பதை நன்கு உணர்தல் வேண்டும். நம்மிடம் இருக்கும் இறைவனை நாம் உணர வேண்டுமென்றால் அதற்கு உண்டான சில சாதனைகளில் ஈடுபடுதல் வேண்டும். பத்து நிமிடம் அல்லது பதினைந்து நிமிடங்கள் சாதனைகள் செய்தபின் இறைவன் என்னை விட்டு நீங்கிவிட்டான் என்று சொல்வது வெறும் மடமையான (அறியாமை) சிந்தனை. இந்த நோய் பலருக்கும் உண்டு. சிறிது நேரம் சாதனைகள் செய்திட இறைவன் நமக்கு முன் தோன்றுதல் வேண்டும் காட்சியளித்தல் வேண்டும் யாம் அவரை உணர்தல் வேண்டும் என்பதெல்லாம் ஒருவித மன நோயே. சாதனை என்பது ஒரு நாள் இரண்டு நாள் செய்வது அல்ல எதிர்பார்ப்பின்றி பல ஆண்டுகள் செய்த பின்பே இறைவன் நம்மோடு இருப்பதை உணர இயலும். இதனை யாம் கூறுகின்றோம் என மன வருத்தம் வேண்டாம். இதுவே உண்மையான நிலை. இருப்பினும் இக்கலியுகத் தன்மைக்கு இதனை சிறிது எளிதாக ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டுமெனில் எப்பொழுதும் இறைவன் நம்மோடு இருக்கின்றான் என்கின்ற ஓர் மன பாவனை (எண்ணத்தை) வளர்த்தல் வேண்டும். இது ஒன்றே சிறப்பான வழி. எப்பொழுதும் இறைவன் நம்மோடு இருக்கின்றான் என பாவனை செய்தால் நாமும் நம் பழக்க வழக்கங்களிலும் மன பழக்கங்களிலும் சிறிது சிரத்தை (ஈடுபாடு) காட்டுவோம் என்பதும் உண்மையே. தாய் தந்தை நம்மோடு இருக்கின்றார்கள் என்றால் தகாத காரியங்கள் நாம் செய்ய மாட்டோம் அல்லவா? இத்தகைய நிலையை இறைவனுக்கு நாம் அளித்து நம் வீட்டில் எப்பொழுதும் அவர் இருக்கின்றார் நாம் வெளியில் செல்லும் போது நம்முடன் வருகின்றார் என சிந்திக்கத் துவங்கிவிட்டால் தவறுகள் குறையும் மன வலிமை உண்டாகும். நாம் எண்ணிய காரியங்கள் எளிதில் நிறைவேறும். நாம் எண்ணியது போல் நடக்கவில்லை என்றால் மன வருத்தம் எவருக்கும் இருத்தல் வேண்டாம். ஏனெனில் எண்ணியது அனைத்தும் நடந்துவிட்டால் இறைவன் இல்லை என்ற ஓர் சொல்லும் உண்டு. ஆகவே அனைத்தும் அவன் விருப்பப்படி நடக்கின்றது என்று மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்றுக்கொள்ளுதல் வேண்டும் என்பதே எமது அறிவுரையாகின்றது.

கேள்வி: சூரபத்மனை எம்பெருமான் வேலவன் (முருகன்) வதை செய்த (அழித்த) சூரசம்ஹாரத்தின் (சூரனின் அழிவு) பொருள் என்ன?

ஆலயங்களில் பெருமளவில் இவ்விழா கொண்டாடப்படுகின்றது. இக்கதை பொதுவாக அனைவரும் அறிந்த கதை. இருப்பினும் இவ்வித சம்ஹாரங்களின் (அழித்தல்களின்) பொருள் என்ன என்று ஆழ்ந்து சிந்திக்க வேண்டும். அசுரர்கள் அழிந்தார்கள் என்பது கதையாகின்றது. உண்மையாக அழிய வேண்டியது அசுரத் தன்மையாகும். ஓர் மனிதனை குற்றம் காணாமல் அவனின் தன்மைகளைக் குற்றம் காணுதல் வேண்டும். இதனை அனைவரும் பின்பற்றுவது நலமாகும். அடுத்தவரிடம் குற்றம் காண்பது எளிதாக இருக்கின்றது. நமக்குள் இருக்கும் குற்றத்தைக் காண்பது கடினமாக இருக்கின்றது. ஏனெனில் நமது குற்றத்தை நமது அகங்காரம் மறைத்து விடுகின்றது. நமக்குள் இருக்கும் குற்றத்தை அறிய வேண்டுமெனில் முதலில் அகங்காரத்தை நீக்க வேண்டும். இதற்கு அனைவரும் கடினமான முயற்சிகள் எடுக்க வேண்டும். எளிதில் எதுவும் கிடைப்பதில்லை. துரித உணவுகளுக்கும் சிறிது நேரம் வேண்டுமல்லவா? நல்ல உணவு வேண்டுமென்றால் இன்னும் அதிக காலம் காத்திருத்தல் வேண்டுமல்லவா? இத்தகைய நிலையில் நாம் நலம் பெற வேண்டுமென்றால் படிப்படியாக முயற்சித்து முன்னேறுதல் வேண்டும். இத்தகைய அசுரர்கள் அழியும் கதைகளைக் கேட்பது வெறும் மன மகிழ்ச்சிக்கு மட்டும் அல்ல. அக்கதைகளைக் கேட்டு தீய குணங்களை அகற்றுதல் வேண்டும். அனைவரும் இறைவனால் கொல்லப்பட மாட்டார்கள் விடுதலைப்பட மாட்டார்கள் என்பதை மனதில் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். இத்தகைய கதையில் நடைபெறும் உண்மையான நிலையை அறிந்து இறைவனின் துணையோடு நாம் நமது தீய குணங்களை அழித்தல் வேண்டும். இதனை மனதில் வைத்துச் செயல்பட்டால் இறைவனின் அருளும் ஆசிகளும் முழுமையாகக் கிடைக்கும்.

கேள்வி: ஞானிகள் சினம் (கோபம்) கொள்வது சரியா?

உறுதியாகச் சரி இல்லை என்கின்ற போதிலும் காரண சினம் என்று ஒன்று உண்டு. இந்தக் காரண சினம் தவறாகாது. மேலும் காரண சினத்திற்குக் காரணமாக இருப்பவர் செய்வது மாபெரும் தவறாகும். காரண சினம் என்பது ஓர் காரியத்திற்காகச் சினம் கொள்வது என்கிற போதிலும் இது சினம் போல் ஓர் தோற்றமாகும். காரணத்திற்காகச் சினம் கொள்வது போல் உள்ளது என்றும் கூறுவார்கள். இருப்பினும் அச்சினத்திற்குக் காரணமானவர் தன்னைத் திருத்திக்கொள்ள வேண்டும். இல்லையேல் செல்லும் வழி கடினமாகும்.

ஆன்மீகப் பாதையில் செல்வோர் தெய்வீகக் காரியங்களில் பெருமளவில் நாணப்படுவது (வெட்கப்படுவது) சரியாகாது. தெய்வ நாமங்களைக் கூறுவதற்கோ பாடுவதற்கோ தயக்கம் காண்பது நலம் தருவது அல்ல. ஏனெனில் தெய்வ நாமங்களைச் சொல்ல சொல்ல நாம் கேட்பது மட்டுமல்ல மற்ற ஜீவராசிகளும் கேட்டுக் கொண்டு அவர்களுக்கும் முக்திக்கு வழி பிறக்கிறது. அன்பர்கள் பலரும் முணுமுணுத்தவாரே மந்திரங்கள் ஸ்தோத்திரங்கள் ஜெபித்துக் கொண்டு இருக்கின்றனர். இவ்விதம் செய்வதை விட மனசுக்குள் (மந்திரங்கள் ஸ்தோத்திரங்கள் ஜெபிப்பது­­) செய்வதே நலம் தரும். ஒன்று உரக்க (சத்தமாக) இல்லையேல் மௌனமாகச் செய்ய வேண்டும் என்பதே விதியாகும். இதற்குக் காரணம் உண்டு. ஆன்மிகத்தில் எவ்வாறு ரூபம் விட்டு அரூபம் செல்கின்றோமோ அவ்விதமே ஓசை (சத்தம்) விட்டு நிசப்தத்திற்கும் (மௌனம்) செல்லுதல் வேண்டும் என்கின்ற விதியும் உண்டு. இதற்கு இரண்டு பொருள்கள் (அர்த்தங்கள்) உண்டு. நமக்குள் வெறும் நிசப்தம் இருக்கும் போது வெளியில் எவ்விதம் ஓசை இருந்த போதிலும் காதில் விழாத நிலை ஏற்படும். இதுவே தியானத்தின் மிகையானது (எல்லை) ஆகும். எந்தக் காலத்திலும் எந்த ஸ்தலத்திலும் எந்த நிலையிலும் தியானம் செய்திடவோ ஜெபிக்கவோ கூச்சம் தேவையற்றது ஆகும். இறைவனின் நாமங்கள் என்பது இக்காலத் தந்தியைப் போல நமக்கும் இறைவனுக்கும் உள்ள இடைவெளியைப் பூர்த்தி செய்கிறது. எவ்வளவு தியானம் செய்தாலும் சிறிது நேரமாவது தெய்வ நாமங்களை மனதிலாவது கூற வேண்டும்.

கேள்வி: சுத்தம் அசுத்தம் என்பது ஆன்மீகத்தில் உண்டா? சுத்தம் தேவையா? ஏனெனில் பல சித்தர்கள் அழுக்கிலும் அமர்ந்து இருக்கின்றனரே அவர் நிலையில் சுத்தம் தேவையில்லையா

முதலில் ஓர் பழஞ்சொல் ஒன்று உண்டு முதன்மையில் தூய்மை பின்பே இறையருள் என்போம். சித்தர்கள் அமர்ந்தாற்போல் பல வருடங்கள் நீ அமர்ந்திருந்தால் உடல் தூய்மை பார்க்க வேண்டாம். ஏனெனில் அசுத்தம் என்பது இல்லாமல் போகும். இருப்பினும் பல தலங்களில் (இடங்கள்) அலைந்து வருபவர்களுக்கு உடல் சுத்தம் உறுதியாக வேண்டும். இதற்கும் மேலாக இறைவனுக்குப் படைக்கும் காலத்தில் கை சுத்தம் வஸ்துக்கள் சுத்தம் (நைவேத்யம் வைக்கும் பொருள்கள்) என்பதெல்லாம் வேண்டும். சித்தர்கள் நிலை வேறு. ஏனெனில் அவர்கள் தன்னை மறந்த நிலையில் உள்ளார்கள். உடலுக்கு என்ன நேர்ந்திட்ட போதிலும் சிறிதும் அசைய மாட்டார்கள். உன்னால் அவ்வாறு இருக்க முடியாது அல்லவா? உடலுக்குச் சிறிது ஏதேனும் வந்தவுடன் வைத்தியரை நோக்கிச் செல்வீர்கள். உடலை மறந்தோருக்கு அசுத்தம் இல்லை என்கின்ற விதி உண்டு. மற்றவர்கள் அனைவரும் குறிப்பாக ஆன்மீகப் பாதையில் செல்கின்றவர்களுக்கு உறுதியாக சுத்தம் அசுத்தம் என்பதை அதிகமாகவே பார்த்தல் வேண்டும். குறிப்பாக வாக்கு சுத்தம் தன் வாக்குகளைப் (தான் கூறும் வார்த்தைகளைப்) பொய்யாக்குவதைத் தவிர்த்தல் வேண்டும். சிறு சிறு சம்பவங்களில் இருந்து தப்பிக்கச் சிறு சிறு பொய்கள் கூறுவதும் கூடாது. அவ்வாறு கூறினால் வாக்கு சுத்தமற்றதாகும். மேலும் இயன்ற அளவிற்குச் சுத்தமான பண்டங்களை உண்ணுதல் வேண்டும். ஏனெனில் ஆன்மீகப் பாதையில் செல்லச் செல்ல ஜீரண உறுப்புகளின் சக்தி குறையும். நலம் தரும் உணவை மட்டுமே ஜீரண உறுப்புகள் ஏற்றுக்கொள்ளும் என்கின்ற விதியும் உண்டு. இதனை மனதில் வைத்துச் சுத்தமான எரிவு தன்மை (அதிக அளவு எரிக்க/ஜீரணிக்க வேண்டியில்லாத) அளிக்கா உணவுகளை உண்ணக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். நாக்கினை அடக்கா விட்டால் ஆன்மீக வளர்ச்சி மிகவும் குறைவாகவே காணப்படும். நாக்கு என்பது சொல் ருசி இரண்டையும் குறிக்கும். இதனை மனதில் வைக்க வேண்டும். மற்றவர்கள் சுத்தமாக இருக்கின்றார்களா இல்லையா என சிந்திக்க வேண்டாம். மற்றவர்களுக்கு வேறுபல தகுதிகள் உள்ளன அதை நீ கண்டாயா? இல்லையே. இதனால் மற்றவர்களின் நிலை எண்ணாமல் நம் நிலை என்ன நாம் எப்படி முன்னேற வேண்டும் என்று மனதில் வைத்துச் சான்றோர்கள் (ஞானம் பெற்ற பெரியவர்கள்) மகான்கள் கூறியதை மனதில் வைத்து முன்னேறுவாயாக.

கேள்வி: பிராப்த கர்மம் என்பதற்கு தீர்வு கிடையாது என்று கூறுகின்றனரே ஒரு இடத்தில் அத்தகைய கர்ம நிலைகளை அனுபவிக்கத் தயங்கி மற்றொரு இடத்திற்கு ஏன் கடல் கடந்து சென்ற போதிலும் அங்கும் அதன் பாக்கியை அனுபவித்துத் தீரவேண்டும் என்ற விதி உண்டா?

உறுதியாக அவ்விதம் உண்டு. உதாரணமாக ஒரு அலுவலகத்தில் பெரும் கடினங்கள் காணும் நேரத்தில் இந்தக் கர்ம நிலையை மாற்றிடும் வகையில் மற்றொரு பணிக்குப் போகும் காலத்தில் அங்கும் அத்தகைய கொடுமைகள் நேரிடும் என்பது விதியாகும். ஏனெனில் அனுபவிக்க வேண்டியதை முழுமையாக அனுபவித்துத் தீர்த்தல் வேண்டும். இதற்குப் பிராயச் சித்தங்கள் (பரிகாரம்) இல்லை என்றும் அறிதல் வேண்டும். கடினமான தவம் ஜெபம் என்கின்ற வழிகளால் அனைத்தையும் தாங்கும் மனப்பக்குவம் ஏற்படுகின்றது என்பதுதான் உண்மை. துறவிகளும் முனிவர்களும் இத்தகைய மனவலிமை உடையவர்கள் ஆவர். இதனால் எதையும் தாங்கிக்கொள்ளும் தன்மைகளையும் வளர்த்துள்ளனர். கலியுகம்தனில் மனிதர்கள் அவ்விதம் இல்லை என்பதை நன்கு உணர்தல் வேண்டும். கலியுகத்தில் இருப்போர் அக்கால முனிவர் ரிஷிகள் போன்ற மனவலிமை உடல் வலிமை அடைவது மிகவும் கடினம். சதா தெய்வ நாமம் உச்சரித்துக் கொண்டேயிருக்கும் காலத்தில் மனவலிமை ஓரளவிற்கு ஏற்பட்டு எதையும் தாங்கும் தன்மையும் வளர்கின்றது. ஓர் இடம் விட்டு மற்றோர் இடம் ஓடிவிட்டால் நாம் தப்பித்துவிட்டோம் என்ற எண்ணம் தவறாகும். ஏனெனில் பிராப்த கர்மம் என்பது உன்னுடையது அது உன்னைத் தொடர்ந்தே வரும் என்று நன்கு உணர்தல் வேண்டும். சக்தியைக் கொடு வலிமையைக் கொடு எதையும் தாங்கும் மனதைக் கொடு என எப்போதும் இறைவனை வேண்டி இறை நாமத்தை விடாது உச்சரித்து வந்தால் அனைத்தும் சீராகும்.