இறைஞான தெளிவு வராத வரையில் மனிதனுக்குள் எல்லா விதமான அனாச்சாரங்களும் இருக்கத்தான் செய்யும். அன்றாடம் அமைதியாக அமர்ந்து செய்கின்ற பிரார்த்தனையினாலும் செய்கின்ற முறையான சுவாசப் பயிற்சியினாலும் அகவைக்கு ஏற்றவாறு செய்கின்ற தேக நலத்திற்கு ஏற்றவாறு செய்கின்ற முறையான யோக பயிற்சியினாலும் அமைதியாக வாழ்கின்ற வாழ்க்கை முறையினாலும் கட்டாயம் பாவ வினைகள் குறைக்கின்ற வழி முறைகள் இறையருளால் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் சுட்டிக் காட்டப்படலாம். அதனை உறுதியாகப் பிடித்துக் கொண்டு மேலேறுவது மாந்தர்களின் கடமையாகும்.
அனுமனின் மேல் அமர்ந்திருக்கும் கம்பீர தோற்றத்தில் ராமர். ஸ்ரீராமரை சுமந்திருப்பதால் பணிவான பெருமிதத்துடன் அனுமன். இடம்: ஸ்ரீசௌந்திரராஜபெருமாள் கோவில் தாடிக்கொம்பு. திண்டுக்கல் மாவட்டம்.
ஒரு குழந்தை நன்றாக வளர வேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்ட பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைக்கு முன்மாதிரியாக இருக்க வேண்டும். குழந்தைக்கு முன்னால் சதா சர்வகாலமும் நல்ல அறச் சொற்களை பேசிக்கொண்டே இருந்தால் குழந்தையும் அதை இயல்பாக கற்றுக் கொள்ளும். குழந்தைக்கு முன்னாள் சதா சர்வ காலமும் இறை நாமத்தை ஜெபித்துக் கொண்டே இருந்தால் இறைவனின் நாமத்தை கூறிக் கொண்டிருந்தால் குழந்தையும் அதனை இயல்பாகக் கற்றுக் கொள்ளும். குழந்தையை வைத்துக் கொண்டு பொய் கூறுவது பெற்றோர்களே. எனவே பொய்யே கூறலாம் என்று அங்கீகாரம் கொடுப்பதே பெற்றோர்கள்தான். எத்தனைதான் இடர் வந்தாலும் உண்மையை கூறு என்பது போல பெற்றோர்கள் முன்மாதிரியாக இருக்க வேண்டும்.
அடுத்ததாக ஒரு வேலை குடும்பத்தை விட்டு கல்வி கற்க வெளியே சென்றால் அங்கே சூழல் ஏற்புடையது இல்லை என்றால் என்ன செய்வது? என்று அப்படி செல்வதற்கு முன்னரே பலமான அடித்தளத்தை குழந்தை மனதிலே ஏற்படுத்தி விட வேண்டும். அந்த அளவிற்கு ஒரு குழந்தையின் தாயும் தந்தையும் ஒரு கடுமையான தவம் போல் குழந்தை வளர்ப்பை கவனிக்க வேண்டும். அதுபோல் குழந்தையை வைத்துக் கொண்டு நிறைய தர்ம காரியங்களை செய்யும் பொழுது அதனை இயல்பாக குழந்தை கற்றுக் கொள்ளும். இது ஒரு எளிமையான வழியாகும். இதோடு நல்விதமான இறை ஸ்லோகங்களை அன்றாடம் சொல்லி சொல்லி பழகுவதும் ஆலயம் செல்ல பழகுவதும் நல்ல நீதி நூல்களை வாசிக்க கற்றுக் கொடுப்பதுமாக இருந்தால் கட்டாயம் அந்த குழந்தை வழி தவறுவதற்கான விதி அதன் வாழ்க்கையில் குறுக்கிட்டாலும் இந்த அடிப்படை விஷயங்கள் அதன் வாழ்க்கையில் கவசம் போல் காத்து நிற்கும். ஆனால் இவைகள் மட்டும் போதாது. கடுமையான பித்ரு தோஷங்களும் கடுமையான முன் ஜென்ம பாவங்களும்தான் பருவ காலத்தில் ஒரு பருவ தடுமாற்றம் குழந்தைகள் வாழ்விலே ஏற்பட்டு அதனால் கல்வி தடைபடுவதற்கான வாய்ப்பு ஏற்படுகின்றது. இதற்கு வழக்கம் போல் திலயாகம் வழிபாடு போன்றவற்றை செய்வதோடு கூடுமானவரை குறைந்தபட்ச தேவைகளோடு ஒரு குடும்பம் வாழ்ந்து எஞ்சியவற்றையெல்லாம் தக்க ஏழைகளுக்கு தர்மமாக கொடுத்துவிட்டால் கூடுமானவரை குழந்தைகள் குறித்த கவலைகள் இல்லாமல் வாழலாம்.
காசியபர் முனிவருக்கு மூத்த மகனாக மனித உடலும் குதிரை முகமுமாக அவதரித்தவர் தும்புரு. நாரதர் இவருடைய குரு. நாரதரைப் போலவே இசையில் வல்லவர். நாரதரின் இசைக்கு நாரதகானம் என்றும் தும்புருவின் இசைக்கு தேவகானம் என்றும் பெயர். இவர் கந்தர்வர்கள் கின்னரர்கள் கிம்புருடர்கள் ஆகியோரின் தலைவர். இவர்களில் சிலர் பறவை உடலும் மனித முகமும் கொண்டவர்கள்.
ஒரு முறை நாரதர் தும்புருவின் கையில் வைத்து இருந்த பொன்னும் மணியும் பதித்த வீணையைக் கண்டு விவரம் கேட்க பூலோகத்தில் ப்ராசீனபர்ஹி என்ற பேரரசனைப் புகழ்ந்து பாடியதால் கிடைத்தது என்கிறார். நாரதர் கோபத்துடன் இறைவனைத் தவிர நரஸ்துதி கூடாது எனத் தெரியாதா வென்று கேட்டார். தும்புரு பூலோகத்தில் போய் வீழவேண்டுமென்று சாபமும் இட்டார். திருப்பதி திருமலையில் உள்ள கோண தீர்த்தம் என்னும் பகுதியில் தும்புரு வீழ்ந்தார். இதுவும் இறைவனின் திருவுளமே என்று நாராயணனைத் துதித்து இறுதியில் பரமபதம் அடைந்தார். இந்த தீர்த்தத்தில் நீராடுபவர்கள் அனைவரும் பரமபதம் அடைய வேண்டும் என்று இறைவனைப் பிரார்த்தித்து வரமாகப் பெற்றார். அன்று முதல் கோண தீர்த்தம் தும்புருதீர்த்தம் ஆனது. தும்புருவின் கையில் உள்ள வீணையின் பெயர் களாவதி (மகதி). இடம்: சக்கரபாணி கோவில் கும்பகோணம்.
தீபம் ஏற்றுவதும் தூப தீபங்கள் காட்டுவதும் மலர் ஆரங்கள் சாற்றுவது மட்டும் பூசை என்று எண்ணிவிடாதே. புற சுத்தியும் இது போன்ற தூப தீபங்களும் முக்கியம் என்பதை நாங்கள் மறுக்கவில்லை. இந்த சூழல் மனித மனதிற்கு அமைதியையும் நெகிழ்ச்சியையும் தரலாம். ஆனால் இவைகள் மட்டுமே பூஜைக்குரிய விஷயம் அல்ல. மனம் பக்குவப்பட்டு (ஒரு கலையை ரசிக்கும் போது எப்படி அங்கே ஐம்புலன்களும் ஒடுங்குகிறதோ) இறைவன் மீது ஒடுங்க மனதிற்கு பயிற்சி தந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும். மனம் வாக்கு காயம் சிந்தனை புலன்கள் எல்லாம் வேறு எதனையும் நோக்கியும் சென்றிடாமல் இறை நாமத்தில் இறைவனின் திருவடியில் தனக்கு தெரிந்த இறை உருவத்தை எண்ணி பிறகு அந்த உருவமும் மறைந்து போய் நீக்கமற நிறைந்துள்ள அந்த பரம்பொருளின் திவ்ய தரிசனத்தை ஒளியாக ஒலியாக பின்பு அதுவும் அற்ற நிலையாக அது வேறு தான் வேறு இல்லாத நிலைக்கு ஒன்றி விட வேண்டும். செய்கின்ற வேலையிலே தன்னை மறந்து ஒரு மனிதன் எப்படி விருப்பமுடன் ஈடுபடுகிறானோ அதைப்போன்று செய்கின்ற வழிபாடும் பூசையும்தான் உயர்ந்தது. எடுத்த எடுப்பிலேயே இது வராது என்றாலும் மெல்ல மெல்ல முயற்சி செய்து மேலேற வேண்டும்.
கேள்வி: பாவங்கள் குறைந்து விட்டது என்பதை எப்படி தெரிந்து கொள்வது?
பாவங்கள் குறைந்தாலும் அல்லது முற்றிலுமாக தீர்ந்தாலும் கூட பெருங்காயப் பேழை போல் அதன் நறுமணம் தாக்கிக் கொண்டே தான் இருக்கும். இருந்தாலும் பாவம் கூடுமானவரை குறைந்திருக்கின்றது மிக மிக சிறிய அளவு தான் இருக்கிறது என்றால் தன்முனைப்பும் அகங்காரமும் இல்லாமல் போய்விடும். நான் யார்? நான் எத்தன்மை வாய்ந்தவன்? எந்த அளவு கல்வி கற்றவன்? என் வலிமை என்ன? என்னுடைய செல்வம் என்ன? என் பதவி என்ன? என் செல்வாக்கு என்ன? என்னை ஏன் இவன் எதிர்க்கிறான்? என்பது போன்ற எண்ணங்கள் எல்லாம் மெல்ல மெல்ல விலகி விடும். மனம் அமைதியை விரும்பும். கூடுமானவரை தனிமை விரும்பும். புரிதல் இல்லாத மனிதர்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் கூறிவிட்டுப் போகட்டும். அவன் விதி அவன் அவ்வாறு நடந்து கொள்கிறான். அவனுக்காகவும் பிரார்த்தனை செய்து கொள்வோம் என்ற ரீதியில் தான் மனித இனம் இருக்கும். இவன் எதிரி. இவன் நண்பன் என்கிற நிலை எல்லாம் கடந்து போகுமப்பா. எனவே பாவங்கள் குறைய அதை அனுபவத்திலே மனம் உணரும்.
அடிமுடி காணா அண்ணாமலையாக இறைவன் நிற்க திருமால் வராக அவதாரம் எடுத்து அவரது பாதத்தை தேட பிரம்மா முடியை காண மேலே சென்ற காட்சி. முற்சோழர் கால கலைப் படைப்பு. இடம்: நற்றுணையப்பர் திருக்கோயில். திருநனிப்பள்ளி நாகை மாவட்டம்.
மனதிலே தீய எண்ணங்களும் சுய நல எண்ணங்களும் குறைந்து கொண்டே வர வேண்டும். எதைப் பார்த்தாலும் பொதுப் பார்வையாக ஒரு மகான் இந்த இடத்திலே இருந்தால் எப்படி செயலாற்றுவார்? ஒரு சித்தன் இந்த இடத்திலே இருந்திருந்தால் என்ன முடிவெடுத்திருப்பார்? என்றெல்லாம் சிந்தித்துப் பார்த்து செயலாற்றிக் கொண்டே வந்தால் கட்டாயம் சரியான ஆன்மீக வழியில் சென்று கொண்டிருக்கிறோம் என்று ஒவ்வொருவரும் முடிவெடுத்துக் கொள்ளலாம்.
