Author: Saravanan Thirumoolar

அகத்திய மாமுனிவரின் பொதுவாக்கு:

ஒவ்வொரு மனிதனின் விதியானது மிகமிக நுட்பமானது. அதையெல்லாம் சராசரி மனிதப் பார்வையில் பார்ப்பதும் புரிந்து கொள்வதும் மிகக் கடினம். மனிதன் எண்ணிவிடலாம் உடலில் வலுவிருந்து கையில் தனமிருந்தால் நினைத்ததை சாதிக்கலாம் என்று. அதுபோல் தல யாத்திரை கூட ஒவ்வொரு மனிதனின் ஜாதகத்தில் ஒன்பதாம் பாவ கிரகத்தினாலும் ஒன்பதாம் இடத்து அதிபதியினாலும் கர்ம பாவத்தினாலும் அதையும் தாண்டி இறைவனின் கருணையினாலும் கடாட்சத்தினாலும்தான் நடக்கும். ஆலய தரிசனமோ தல யாத்திரையோ சரியானபடி திட்டமிடாலே என்று மனிதன் எண்ணிவிடக் கூடாது. சரியான முறையில் திட்டமிடவும் வேண்டும். இறைவனின் அனுக்கிரகமும் வேண்டும்.

அகத்திய மாமுனிவரின் பொதுவாக்கு:

நாங்கள் அடிக்கடி கூறுவது என்னவென்றால் இறைவனே தவறு செய்யத் தூண்டினாலும் விதியே தவறான வழிக்கு அழைத்துச் சென்றாலும் போராடிப் போராடி ஒரு மனிதன் இறைவழியில் வந்து தன்னுடைய மனதை வலுவாக்கி உள்ளத்தை உறுதியாக்கி தவறான பழக்கங்களுக்கு எதிராகவே தன்னை மாற்றிக் கொள்ள முயல வேண்டும்.

ஒவ்வொரு மனிதன் பின்னால் எத்தனையோ பாவ வினைகள் மறைந்து நின்று செயலாற்றுகின்றன. இந்த வினையை எல்லாம் ஒட்டு மொத்தமாக கட்டிப் போட வேண்டுமென்றால் பகவானின் திருவடியை சதா சர்வ காலம் எண்ணுவதோடு எந்தவித குழப்பம் இல்லாமலும் சந்தேகம் இல்லாமலும் அள்ளி அள்ளி தந்து கொண்டே போகிற தர்மம் ஒன்றுதான் எளிய வழி. இந்நிலை உயர உயர ஒரு மனிதனின் உச்ச நிலையிலே இனி என்னுடையது என்று எதுவும் இல்லை எல்லாம் இறைவன் தந்து என் கண்ணில் படுகின்ற மனிதர்களுக்கு என்ன தேவையோ பிற உயிர்களுக்கு என்னால் என்ன உதவி செய்ய முடியுமோ என்னால் முடிந்த உதவிகளை செய்கிறேன். உதட்டால் முடிந்த உதவிகளை செய்கிறேன். உள்ளத்தால் முடிந்த ஒரு பிரார்த்தனையை செய்கிறேன். நான் பெற்ற பொருளால் முடிந்த உதவியை செய்கிறேன் என்று உடல் பொருள் ஆவி அனைத்தையும் பிறருக்காக அர்ப்பணம் செய்கின்ற குணம் வந்துவிட்டால் இறைவன் அருள் அவனிடம் பரிபூரணமாக பரிமளிக்க தொடங்கும். இது போல் நிலையிலே பிறருடைய பிரச்சினைகளை நீக்க ஒரு மனிதன் முயற்சி செய்தாலே அவனுடைய பிரச்சனைகளை தீர்க்க இறைவன் முன் வந்து விடுவான்.

அகத்திய மாமுனிவரின் பொதுவாக்கு:

நடக்கட்டும் நம்புகிறோம் என்பது மனிதர்களின் வாக்கு. நம்புங்கள் நடக்கும் என்பது சித்தர்களின் வாக்கு தர்மத்தின் வழி செல்ல செல்ல கர்மத்தின் வலி குறையுமப்பா.

எம் வழியே வருகின்ற மனிதர்கள். திடம் கொண்டு வைராக்கியம் கொண்டு தர்ம வழியிலும் சத்திய வழியிலும் இறை பக்தி வழியிலும் மிக நன்றாக செல்ல செல்ல நாங்களே ஒன்றை கூறி அதனை தேவையான தருணத்தில் நடத்தாமல் மாற்றுவோம். யாம் ஒன்றை கூறாமல் நடவாதப்பா என்று கூறி நடத்தியும் காட்டுவோம். இந்த இரண்டிற்கும் பல்வேறு விதமான கர்ம வினை சூட்சும நுணுக்கங்கள் உண்டு. அதை ஒரு விதமாக நுணுக்கமாக ஆய்ந்து பார்த்தால்தான் புரியும்.

ஆண்டாண்டு காலம் மந்திரங்களை ஜெபித்தாலும் மனிதத் தன்மை இல்லாமல் நடந்து கொண்டால் ஓட்டை பாத்திரத்தில் நீரை வைத்தது போல் ஆகிவிடும். முதலில் பூஜை தர்மம் தொண்டு எந்த அளவுக்கு முக்கியமோ அந்த அளவிற்கு பிறர் மனதை புண்படுத்தாமல் நாகரீயமாக வார்த்தைகளை பயன்படுத்துவது முக்கியம். அந்த பயிற்சியை ஒவ்வொருவரும் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். நலம் எண்ணி நலம் உரைத்து நலமே செய்ய நலமே நடக்கும்.

அகத்திய மாமுனிவரின் பொதுவாக்கு:

நீங்கள் அனைவருமே முன் ஜென்மங்களில் சித்தர்களிடம் உரையாடியவர்கள் தான். உறவாடியவர்கள் தான். அப்போது நீங்கள் எல்லாம் யாது கேட்டீர்கள் என்றால்? எத்தனை பிறவிகள் எடுத்தாலும் உங்களை மறக்கக் கூடாது என்று கேட்டீர்கள். எனவே நீங்கள் மறந்தாலும் நாங்கள் யாரையும் மறக்க மாட்டோம். மறந்தும் கைவிட மாட்டோம் என்பதால் நீங்கள் அனைவரும் சித்த வழி தொண்டு செய்ய வேண்டும். அந்த வழியில் இறைவனை காண வேண்டும். இதுபோல் யாம் கூறுவது என்னவென்றால் சேய்கள் எம்மை நாடும் தருணம் எது நடப்பினும் மனம் தளராமல் வந்தால் இறுதியில் இறைவன் அருளால் பரிபூரண வெற்றி என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

அகத்திய மாமுனிவரின் பொதுவாக்கு:

மனித வாழ்க்கையில் கடமையை செய்தோம். பிரார்த்தனை செய்தோம். பிறருக்கு நன்மையை செய்தோம் என்று போக வேண்டும். பெரிய அளவிலே ஒன்றின் மீது பற்றும் அதி தீவிர பாசமும் வைத்தால் பிறகு அது நம்மை பாடாய்படுத்தும். இன்பம் என்ற ஒன்றை எவன் ஒருவன் உணருகிறானோ அவனால் தான் துன்பத்தை உணர முடியும். எவன் எதிலேயும் இன்பத்தையும் பார்க்கவில்லையோ அவனுக்கு எதனாலும் எவற்றாலும் துன்பமில்லை. அது இறை ஒருவருக்குத் தான் சாத்தியம். அதனால்தான் இன்பமும் துன்பமும் இல்லானே உள்ளானே என்று கூறப்படுகிறது. அண்ட சராசரங்களை படைத்தது இறைவன். அந்த இறைக்கு மனிதன் தரக்கூடியது ஏதுமில்லை. தன் உள்ளத்தை தவிர.