Year: 2021

கேள்வி: தீபம் ஏற்றுவதின் பலன்

தீபம் ஏற்ற ஏற்ற பாவம் குறையும் என்பது ஒரு உண்மையாகும். எனவே இருள் என்பது துன்பமும் பாவமும் ஆகும். ஔி என்பது அதற்கு எதிராக இருந்து பாவத்தை துன்பத்தை நீக்குவதாகும். இருள் அகற்றி மாந்தனின் (மனிதனின்) மனதிலே உள்ள இருள் அகற்றி சுற்று புறத்தில் உள்ள இருளையும் அகற்றி பாவம் என்னும் இருளையும் அகற்றி சோதனை கஷ்டங்கள் வேதனை என்ற இருளையும் அகற்றி ஔி வளரட்டும் ஔி பரவட்டும் என்பதின் ஆத்மார்த்தமான தத்துவமே தீபமாகும். இருந்தாலும் கூட உயர் தரமான நெய்யினை கொண்டு நல்விதமாக தீபத்தை ஏற்றும் பொழுது அந்த நெய் ஏற்றுகின்ற இடத்தையும் ஏற்றுகின்ற மனதையும் சுத்த படுத்துகின்றது என்பதை புரிந்து கொண்டு வெறும் எந்திரம் போல் தீபம் ஏற்றாமல் ஆத்மார்த்தமான பிராத்தனை செய்து கொண்டே தீபத்தை ஏற்ற ஏற்ற ஏற்ற ஏற்றுபவனுக்கு ஏற்றப்படும் இடத்தில் அதிலே சுற்றி இருந்து பங்கு பெறும் மனிதனுக்கு பாவ வினைகள் படிப்படியாக குறைந்து நல் வினைகள் கூடி அவன் எதிர்பார்க்கக்கூடிய நல்ல காரியங்கள் எல்லாம் இறைவன் அருளால் நடக்கும் என்பது தீபத்தின் விளக்கம்.

கோவில்களில் எத்தனை முக தீபங்கள் வேண்டுமானாலும் ஏற்றலாம். தீபத்திலே முகங்களின் எண்ணிக்கை அதிகமாக அதிகமாக பூர்வீக தோஷம் குறையும். இது அடிப்படை. ஆனாலும் ஒவ்வொரு மனிதனின் அன்றாட கலிகால வாழ்க்கையில் நடைமுறை என்ற ஒன்று உள்ளது. அதிக எண்ணிக்கையுள்ள தீபங்களை வாங்கி ஏற்றக்கூடிய வாய்ப்பும் சூழலும் இட வசதியும் இருந்தால் எந்த ஒரு மனிதனும் தீபங்களை ஏற்றலாம் அதில் பலன் உண்டு. இறையருளும் உண்டு. ஒரு மனிதரிடம் இருந்து இன்னொரு மனிதன் புதிதாக ஒரு தீபத்தை பெறும் போது பஞ்சாட்சரம் ஓதித்தான் அதை கையில் வாங்கிக் கொள்ள வேண்டும்.

கேள்வி: ஐயா என்னை சுற்றி உள்ள எல்லோரும் நண்பர்கள் உறவினர்கள் குடும்பத்தார் எல்லோரும் இப்படி பணத்தை இறைத்துக் கொண்டு கோவிலை சுற்றிக் கொண்டு இருக்கிறாயே என்று ஏளனம் செய்கிறார்கள். இப்படியெல்லாம் ஒரு வாழ்க்கை வாழ்கிறாயே என்று கேலி செய்கிறார்களே ஐயா?

மிகவும் நல்ல விஷயமப்பா உன் கடனை தானே முன்வந்து அவன் அடைக்க ஒப்புக் கொண்டு உனக்கு உண்மையில் உதவுகிறானப்பா.

அகத்திய மாமுனிவர் பொது வாக்கு

இறையருளால் இயம்பிடுவோம் இத்தருணம் இறை வணங்கி அறம் தொடர எந்நாளிலும் நலமே. இடைவிடாத பிராத்தனைகள் மெய் தளராமல் மெய் உரைத்தல் என்றென்றும் மேன்மையாம். ஒரு மனிதனின் உடலை தாய் தந்தை உருவாக்கலாம். அது வெறும் மாமிசம் பிண்டங்கள்தாம். அதற்கு உள்ளே உயிர் அல்லது ஆத்மாவை எந்த கால கட்டத்தில் எந்த கிரக நிலை இருக்கும் போது நுழைக்க வேண்டும் என்பதை இறைவன் தீர்மானிக்கிறான். அந்த ஆத்மாவின் பாவ புண்ய கணிதத்தை ஆராய்ந்து அது மறு பிறப்பில் எப்பேற்ப்பட்ட குடும்பத்தில் பிறக்க வேண்டும் எப்படிப்பட்ட தாய் தந்தை அரவணைப்பில் வாழ வேண்டும்? அல்லது பிறந்தவுடன் தாயை இழக்க வேண்டும் அல்லது தந்தையை இழக்க வேண்டும் அல்லது இருவரும் இருந்து புறக்கணிக்கப்பட வேண்டும் அல்லது இருவராலும் போற்றிப் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும் இறுதிவரை தாய் தந்தையரால் கல்வி கொடுக்கப் பட வேண்டும் வாழ்க்கையில் இது போன்ற நிகழ்வுகளை காண வேண்டும் இந்த வயதிலே இன்னென்ன துன்பங்களை அனுபவிக்க வேண்டும் விபத்தை பொருளாதார நஷ்டம் காதல் தோல்வி அடைய வேண்டும் பெண்ணால் மோசம் அடைய வேண்டும் பெண்ணால் மேன்மை அடைய வேண்டும் என்று ஒரு கதையை எழுதித்தான் இறைவன் ஒவ்வொரு ஆத்மாவையும் பூமிக்கு அனுப்புகிறான். சரி இதில் மனிதனின் பங்கு எங்கே?

எல்லாம் விதிதான் என்று ஒரு மனிதன் ஓர் இடத்தில் அமைதியாக அமர்ந்து விட்டால் போதுமா? பிறகு எதற்கு ஆலயங்கள் வழிபாடுகள்? என்று கேட்க தோன்றும் ஆம் எல்லாம் விதிதான். விதியை மழை என்று எடுத்துக் கொள். மழையை தடுக்க உன்னால் முடியாது. ஆனால் மழையில் இருந்து உன்னை காத்துக் கொள்ள ஒரு குடையை எடுத்து செல்லலாம் அல்லவா? அந்த குடை தான் நாங்கள் காட்டும் வழிபாடுகள் வழிமுறைகள்.

கேள்வி: மந்திரம் சொல்லும் போது

நா வறட்சி ஏற்படாமல் இருக்க ஆழ்ந்த சுவாசப் பயிற்சி செய்வதும் கனி வகைகள் ஆவியிலே வெந்த உணவு பொருட்கள் கீரை வகைகள் உட்கொள்வதும் உடல் சோர்வை அகற்றும். அதோடு சமைத்த உணவை விட கனி வகைகள் நல்ல பலனை தரும். மந்திரங்களை எந்த மொழியில் சொன்னாலும் ஒரே வகையான பலனைத்தான் தரும். ஆனால் அதை விட எந்த மனநிலையில் மந்திரங்களை ஜெபிக்கிறாய் என்பதுதான் முக்கியம். அதிகம் அதிகம் மந்திரங்களை நாங்கள் உரு ஏற்றச் சொல்லும் காரணமே அந்த நீண்ட கால அவகாசத்திலே இடையிலே ஒரு சில கண் இமைக்கும் நேரத்திலாவது மனிதன் மனம் ஒன்றி அதை சொல்ல மாட்டானா? என்பதற்காகத்தான் ஒரு லட்சம் மந்திரத்தைக் கூறு என்றால் ஒரு லட்சம் தரம் அவன் மனம் ஒன்றியா கூறப் போகிறான்? அதனால்தான் இப்படி கூறுகிறோம். சமஸ்கிருத மொழியில் சொல்ல முடியவில்லை என்றால் தமிழிலேயே

ஓம் சுக்ரன் திருவடிகள் போற்றி
ஓம் குபேரன் திருவடிகள் போற்றி
ஓம் அன்னை மகாலட்சுமி திருவடிகள் போற்றி
ஓம் ஐஸ்வர்யா ஈஸ்வரர் திருவடிகள் போற்றி என்றும் கூறலாம். தவறு ஏதுமில்லை.

கேள்வி: ஸ்தல விருட்சத்தின் பழம் சாப்பிட்டால் தோஷமா?

ஆலயத்தில் உள்ள ஸ்தல விருட்சத்தின் இலைகளையோ வேர்களையோ காய் கனிகளையோ முறையற்று பயன்படுத்தினால் தோஷம் வரும் என்பது உண்மைதான். இது ஒரு புறம் இருக்கட்டும் அது எப்படியப்பா அம்மனுக்கு போட்ட நகையை களவாடும் போது வராத தோஷம் கனிகளை எடுக்கும் போது வந்து விடுமா?

கேள்வி: எருமை மாட்டிற்கு மகம் நட்சத்திரத்தன்று அகத்திக்கீரை கொடுப்பதால் உயிர் பிரியும் தருணம் துன்பமாக இருக்காது என்று சொல்லப்படுவது பற்றி

இது போல் வாங்கிக் கொடுப்பது சிறப்பு. இதை மட்டும் செய்தால் பாவம் தீர்ந்து விடாது. என்ன செய்யும் வேண்டும் என்பதை விட என்ன செய்யக்கூடாது என்பதை ஒரு மனிதன் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஒரு பாவம் செய்வது எளிது. ஆனால் ஒரு பாவத்தை கழிப்பது என்பது மிக மிகக் கடினம்.

கேள்வி: சிலைகளுக்கு பால் அபிஷேகம் செய்வதை விட அதை ஏழைகளுக்கு கொடுப்பதைப் பற்றி?

ஒருவனின் மனம் புத்தி அறிவு ஞானம் இவற்றை நல்கக்கூடிய கிரக அமைப்பு இதை பொறுத்துத்தான் இந்த வாதத்தை எடுத்துக் கொள்ள முடியும். முழுக்க முழுக்க பக்திக்கு முதலிடம் தருகின்ற ஒரு மனிதரிடம் நீ தர்மம் செய் தர்மம் செய் தர்மம் செய் என்று நாங்கள் கூறினாலும் அதில் சிறிதளவே அவன் செய்கிறான். ஆனால் பாவங்கள் குறையவில்லை. இவன் எவ்வாறு பாவங்களை குறைப்பது? சரி இவனுக்கு தெய்வங்களுக்கு அபிஷேகம் செய்தால் தான் திருப்தி என்றால் அப்படியே செய்யட்டும். அபிஷேகத்திற்காக பொருள்கள் வாங்குகிறான் அந்த வியாபாரம் செழித்து வளரட்டும். அது அந்தந்த மனிதர்களுக்கு போய் சேருகிறது அல்லவா? அந்த அடிப்படையிலும் இவன் அபிஷேகத்திற்காக முயற்சி செய்கின்ற காலமும் அதனால் பயன் அடையக்கூடிய மனிதர்களையும் பார்க்க வேண்டும். அப்படியாவது சிறிது கர்மா இவனுக்குக் குறையட்டும் என்றுதான் கூறுகிறோம்.

அதே சமயம் ஒரு உயர்ந்த பொருளை ஏன் ஒரு கல்லின் மீது ஊற்ற வேண்டும்? அதை ஏழைகளுக்குத் தந்தால் ஆகாதா? என்று ஒரு வாதத்தை வைக்கும் பொழுது ஒருவனுக்குப் பிரியமான தந்தை தாய் மனைவி மக்கள் போன்றோர்களின் பிம்பங்களை களங்கப்படுத்து அதன் மீது எச்சில் உமிழ் என்றால் உமிழ்வானா?. எனவே அந்த பிம்பங்களை அவன் தன் உற்ற பந்தங்களாகவே பார்க்கின்ற குணம் இன்றளவும் இருக்கிறது. அப்படியிருக்கும் போது சிலை என்று கருதக்கூடிய மனிதனுக்கு அது வெறும் சிலை. ஆனால் அது உள்ளே தெய்வம்தான் என்று ஆணித்தரமாக நம்புகின்ற மனிதனுக்கு நாம் தெய்வத்திற்கே அபிஷேகம் செய்கிறோம் என்ற சந்தோஷமும் அதன் மூலம் மன அமைதியும் வரும். எடுத்த எடுப்பிலேயே நீ அப்படியெல்லாம் அபிஷேகம் செய்து பொருளை வீண் செய்யாதே. உன்னை சுற்றியுள்ள ஏழைகளுக்கு கொடு என்று சொன்னால் அவன் மனம் ஏற்காது. ஓரளவு நல்ல ஆத்மா காலப்போக்கில் திருந்துவான் என்றால் அவனை அவன் போக்கில் சென்றுதான் நாங்கள் திருத்துவோம். எனவே இதில் யார் செய்வதும் குற்றமல்ல பாதிப்பும் அல்ல இரண்டு வழிகளுமே சிறப்புதான்.