கேள்வி: காலம் தானாக சுழற்சி பெறுமா? அல்லது மறுபடியும் அதை இறைவன் ஆரம்பத்திலிருந்து இயக்குவாரா?
இறைவனின் கருணையாலே வளைந்த நிலையிலே உள்ள ஆரத்திற்கு எது ஆரம்பம்? எது முடிவு? அதைப் போலத்தான் இந்த அண்ட சராசரமும் இறைவனின் இயக்கமும் இன்று ஆரம்பம் போல் தோன்றும். இன்னொன்று முடிவு போல் தோன்றும். முடிவிலும் ஆரம்பம் இருக்கும். ஆரம்பத்திலும் முடிவு இருக்கும்.
சிவனின் தேவாரப்பாடல் பெற்ற சிவாலயங்களில் 274 வது தேவாரத்தலம் திருக்கயிலாயம் என்னும் திருநொடித்தான்மலை. மூலவர் பரமசிவன், கைலாயநாதர், இறைவனின் எல்லாத் திருநாமங்களும் உடையவராகவும் வீற்றிருக்கிறார். அம்பாள் பார்வதிதேவி. இறைவி எல்லாத் திருநாமங்களும் உடையவளாக வீற்றிருக்கிறார். தீர்த்தம் மானசரோவரம் ஏரி, சிந்து முதலிய நதிகள். பிரம்மா தன் மனதிலிருந்து இந்த ஏரியை உருவாக்கியதால் மானசரோவர் என்ற பெயர் ஏற்பட்டது. சரோவர் என்றால் குளம் என்று பொருள். இந்த நதி பார்வதியின் அம்சமாக உள்ளது. இங்கிருந்தபடி தேவி சிவனை எப்போதும் பூஜிக்கின்றாள். இங்கு தான் கங்கை, சட்லெஜ், கர்னாலி, பிரம்மபுத்திரா, சிந்து ஆகிய நதிகள் உற்பத்தியாகின்றன. நீலநிறக் கடல் போல காட்சியளிக்கும் மானசரோவர் நதி. சக்தி பீடங்களில் அம்பிகையின் வலது முன்கை விழுந்த இடம். அழித்தல் தொழிலையுடைய உருத்திர மூர்த்தி வீற்றிருந்து அருளும் தலம் ஆகையால் நொடித்தான்மலை (நொடித்தல் – அழித்தல்) எனவும் வழங்கப்படுகிறது. இத்தலம் சுந்தரரால் நொடித்தான்மலை என்ற பெயராலேயே பாடப்பெற்றது.
புராணங்களில் இம்மலை வெள்ளிமலை என்று அழைக்கப்படுகிறது. இதன் தென்முகம் நீலக்கல் போலவும் கிழக்கு முகம் ஸ்படிகம் போல வெண்மையாகவும் மேற்கு முகம் சிவப்புக் கல் போலவும் வடக்குமுகம் தங்கம் போல பொன்நிறமாகவும் உள்ளது. கைலாய மலையின் வடக்குமுகம் வாம தேவமுக தரிசனம் என்றும், ஜடா முடியுடன் சிவ பெருமானின் முக்கண் உருவ தோற்றத்துடன் தெற்கு முகம் அகோர முக தரிசனம் என்றும், மேற்கு முகம் சத்யோஜாத முக தரிசனம் என்றும், கிழக்கு முக தரிசனம் தத்புருஷ முக தரிசனம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இதன் புனித தன்மையை ரிக்வேதம், ராமாயணம், உபநிஷதம், சிவபுராணம் ஆகிய நூல்கள் விரிவாகக் கூறுகின்றன. கயிலாய மலையைச் சுற்றி வருவதற்கு பரிக்ரமா என்று பெயர். இதன் சுற்றளவு 52 கி.மீ. ஆகும். மனிதர்களால் கட்டப்பட்ட கோயில் எதுவும் கயிலாயத்தில் இல்லை. கயிலாய மலை இயற்கையாக அமைந்த கோயில். இங்கு நூற்றுக்கணக்கான சிறு மலைகள் கோபுரம் போல உள்ளன. இவை 500 முதல் 1000 அடி உயரம் கொண்டவை. செங்குத்தாக அமைந்திருக்கும் இம்மலைகள் மீது ஏற முடியாது. சதுரம், வட்டம், முக்கோண வடிவில் உள்ளன. சிவன் நித்யவாசம் புரியும் கொலு மண்டபமான கயிலாயத்தில் சிவகணங்கள், தேவர்கள், கின்னரர்கள், கிம்புருடர்கள், கந்தர்வர்கள், முனிவர்கள், தேவதைகள் வீற்றிருப்பார்கள். எவன் ஒருவன் கைலாயத்தை கண்டு தரிசனம் செய்கின்றானோ அவனுடைய 21 தலைமுறைகள் முக்தி அடைகின்றன என்று புராணங்கள் கூறுகின்றது.
இந்து மதம், புத்த மதம், சமண மதம், பொம்பா மதம் ஆகிய நான்கு மதத்தினருக்குப் புனிதத் தலமாக கைலாயமலை உள்ளது. இதுவரை கைலாய மலையை யாரும் ஏறியது இல்லை. இது பல மதங்களின் புனிதத் தலமாகக் கருதப்படுவதால் மலையேற அனுமதி கிடையாது. இந்த மலை தொடர்களில் உற்பத்தியாகும் ராட்சதலம் ஏரியில் ராவணன் தவம் இருந்து வரம் பெற்றதாக ராவண வரலாற்றில் கூறப்பட்டுள்ளது. இம்மலையை இராவணன் பெயர்க்க முயன்ற போது இறைவன் தன் கால் விரலால் அழுத்த மலையின் கீழ் இராவணன் அகப்பட்டுத் தன் தவறை உணர்ந்து இறைவனை வழிபட்டு வரங்களும் மந்திர வாளும் பெற்ற தலம். இராவணன் திருக்கயிலை மலையை கட்டி இழுத்த அக்ஷ்ய வட கயிற்றின் தழும்பு இப்போதும் உள்ளது. இயற்கையான கோயிலமைப்பில் பனி மூடியே சிவலிங்கமாகக் காட்சியளிக்கும். 29 மைல் சுற்றளவு உடைய இம்மலையில் சதுரம், முக்கோணம், வட்டம் போன்ற சித்திர வேலைபாடுடைய மேடைகளும் காட்சியளிக்கின்றன. திருக்கயிலாயம் பனிமலையின் வடபக்கத்தில் மேற்கு திபெத் என்னும் நாட்டில் உள்ளது. பனிமலை முகட்டில் கடல்மட்டத்துக்கு மேல் 22980 அடி உயரத்தில் தென்திசை நோக்கித் திருக்கயிலை அமைந்துள்ளது. பத்ரிநாத்திலிருந்து கைலாஷ் 305 கி.மீ தூரமும் அல்மோராவிலிருநுது 405 கி.மீ தூரமும் ஆகும்.
காரைக்கால் அம்மையார் இறைவன் வீற்றிருக்கும் திருக்கயிலாயத்தை தனது காலால் மிதிக்க கூடாது என்று கைகளால் நடந்து திருக்கைலாயம் அடைந்தார். இவர் வருவதை அறிந்த இறைவன் அம்மையே வருக என்றழைத்து வேண்டும் வரம் கேள் என கூறினார். அதற்கு அம்மையார் பிறவாமை வேண்டும் மீண்டும் பிறந்தால் இறைவா உனையென்றும் மறவாமை வேண்டும் என மகிழ்ந்து பாடினார். அவ்வாறே அருளிய இறைவன் அவருக்கு தனது திருத்தாண்டவத்தை காட்டி திருவாலங்காட்டிற்கு வரப்பணித்து அங்கு அருளிய இறைவன் தன் திருவடிக் கீழ் என்றும் இருக்க அருளினார்.
உழவாரத் தொண்டு செய்த அப்பருக்கு தன்னுடைய இறுதிக் காலத்தில் திருக்கயிலாயத்தில் வீற்றிருக்கும் ஈசனைக் காண ஆவல் வந்தததும் வடநாட்டுக்கு கிளம்பினார். சென்னையில் திருமயிலை, திருவான்மியூர், திருக்காளத்தி, திருப்பருப்பதம் எல்லாம் கடந்து வடக்கே காசி வரை வந்து விட்டார். கூட வந்தவர்களால் முடியவில்லை. அப்பரின் மனமோ ஒடியவில்லை. அனைவருக்கும் விடைகொடுத்து விட்டு தான் மட்டும் தனியாகக் கயிலை யாத்திரைக்கு நடக்கத் தொடங்கி விட்டார். கால்களால் நடக்க முடியவில்லை. கைகளால் தவழ்ந்தார். அதுவும் முடியவில்லை உடலால் ஊர்ந்தார். அதுவும் முடியவில்லை என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. கயிலை நாதன் முனிவனாய் அப்பரிடம் வந்தார். மானிடர்கள் உடலோடு திருக்கயிலாயம் சென்று ஈசனைக் காண்பது மிகவும் அரிது அப்பரே. உங்கள் தொண்டே போதும் யாத்திரையைக் கைவிட்டு விடுங்கள். கயிலை அடிவாரத்தில் வாழும் முனிவன் நான் எனக்கே ஈசன் தரிசனம் அவ்வளவாகக் கிடைப்பதில்லை என்றார். அப்பர் என்ற அடியேனின் பெயர் என் அப்பனை தவிர உமக்கு எப்படித் தெரியும் என்று அப்பர் கேட்டார். சிக்கிக் கொண்டார் சிவபெருமான். அப்பரே நான் திரிகால ஞானி ஈசனே எம்மை உம்மிடம் அனுப்பி வைத்தார். இதோ சூலரிஷப முத்திரை இப்போதாவது நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள் இதோ இந்தத் தூய ஏரியில் மூழ்குங்கள். பஞ்ச நதி க்ஷேத்திரம் என்னும் திருவையாற்றில் எழுவீர்கள். அது தட்சிண கைலாசம் ஆகும். அங்கு இறைவனை காண்பீர்கள் என்று கூறி மறைந்தார். அப்பர் மானசரோவரத்தில் மூழ்கினார். உடற் புண்கள் எல்லாம் மறைந்தன. உடல் சிவ மங்களமாய் மின்னியது வட மலையில் மூழ்கியவர் திருவையாற்றில் எழுந்தார். மும்மூர்த்திகளும் சூழ்ந்திருக்க தேவரும், மூவரும், ஏவரும் துதிக்க, நடன மாதர் நடங்கள் புரிய, கங்கை முதலான ஆறுகள் வணங்க, நந்தி தேவர் நிற்க மின்னிடும் வெள்ளிப் பனி மலையாய் அம்மையும் அப்பனும் அப்பருக்குத் திருக்கைலாய காட்சி அளித்தனர். அப்பர் பெருமான் கயிலாயத்தையும் அங்கு இறைவன் வீற்றிருக்கும் அற்புதக் கோலத்தையும் கண்டு பாடல்கள் பாடினார்.
அப்பர் பெருமானின் அந்த பாடல்கள் திருக்கயிலைத் திருத்தாண்டகங்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறது. காளகஸ்தி எனும் திருக்காளத்தி மலை மீது நின்றே திருஞானசம்பந்தர் இத்தலம் மீது பதிகம் பாடியுள்ளார். இறைவனருளால் திருஅஞ்சைக்களத்திலிருந்து வெள்ளையானை மீதேறி சுந்தரர் கயிலைக்குச் சென்றபோது இறைவனை நினைந்து பதிகம் பாடியவாறே சென்றார். இப்பதிகம் வருண பகவானால் இவ்வுலகில் திருஅஞ்சைக் களத்தில் சேர்ப்பிக்கப் பெற்று உலகிற்குக் கிடைத்தது. சேரமான் பெருமாள் நாயனார் திருக்கையாயத்தை பாடல்கள் பாடியுள்ளார் அந்த பாடல்கள் திருக்கயிலாய ஞானஉலா என அழைக்கப்படுகிறது. திருஞானசம்பந்தர், திருநாவுக்கரசர், சுந்தரர், சேரமான் பெருமாள் நாயனார், காரைக்கால் அம்மையார் பாடல்கள் பாடியுள்ளனர்.
தன்னைத்தானே அர்ச்சிக்கும் மூர்த்தி சதாசிவ வடிவமாகும். அகவழிபாடு செய்பவர்களுக்கு அவரது உடம்பே சதாசிவமாயும் சதாசிவ லிங்கமாயும் நிற்கும். உருவம் அருஉருவம் (லிங்கம்) என இரண்டு நிலைகளை பார்க்கும் வண்ணமும் அருபத்தை உணரும் வண்ணமும் இத் திருவுருவம் அமைந்துள்ளது. புதுக்கோட்டை மாவட்டத்தில் கொடும்பாளூரிலும் அரியலூர் மாவட்டத்தில் மேலப்பழுவூரிலும் சிவலிங்கத்தைத் தோளில் சுமந்தவாறு காட்சி தரும் அரிய சதாசிவனின் சிற்பங்கள் உள்ளன.
மாகபலி மன்னனுக்கு வாணாசுரன் எனும் மகன் இருந்தான். இவன் ஆயிரம் கைகளைக் கொண்டவன். இவனது மனைவி சுப்ரதீகை. இவன் நர்மதை நதியோரத்தில் ஒரு சிவலிங்கத்தை அமைத்து அதற்கு தினமும் ஆயிரம் முறை அர்ச்சனை செய்து வந்தான். சிவபெருமான் இவனுக்குக் காட்சி கொடுத்து என்ன வரம் வேண்டும் என்று கேட்டார். அதற்கு இவன் உலகம் முழுவதையும் நானே அரசாட்சி செய்ய வேண்டும். நான் இருக்கும் சோணிதபுரத்தை சுற்றி என் அனுமதி இல்லாமல் யாரும் நுழைய முடியாதபடி நெருப்பினால் ஆன மதில் சுவர் அமைய வேண்டும். அழிவே இல்லாத நிலை வேண்டும் என்று கேட்டான். அதன்படியே ஆகட்டும் என்று சிவபெருமான் வரத்தை அருளிக் கொடுத்தார். இதனால் உலகம் முழுவதையும் வெற்றி பெற்று ஆட்சி செய்தான். மீண்டும் சிவபெருமானை தரிசித்து வரத்தைப் பெற விரும்பி வெள்ளி மலையை அடைந்தான். அங்கு தனது ஆயிரம் கைகளிலும் குடமுழா வாத்தியக் கருவியை வாசித்து தவம் செய்தான். அவனுக்கு காட்சி கொடுத்த சிவபெருமான் என்ன வரம் வேண்டும் என்று கேட்டார். அதற்கு அவன் இறைவா தாங்கள் தங்கள் குடும்பத்தினருடன் எனது சோணிதபுரத்திற்கு வந்து வசிக்க வேண்டும் என்றுக் கேட்டான். அவனின் தவப்பலனால் சிவபெருமான் குடும்ப சமேதராய் அவனது மாளிகையிலேயே வசித்தார். இந்நிலையில் வாணாசுரன் தேவர் உலகத்தினர் அனைவரையும் போருக்கு இழுத்து தோற்கடித்ததால் அனைவரும் ஓடி மறைந்து வாழ்ந்தார்கள். போர் செய்ய ஆட்களை தேடினான். யாரும் இல்லாமல் இறுதியில் தன்னுடன் போர் புரியும் படி சிவபெருமானை அழைத்தான்.
சிவபெருமானோ தனக்கு பதிலாக கண்ணன் வருவான் என்றார். கண்ணன் எப்பொழுது வருவான்? என்று கேட்டான். சிவனும் உன் மகள் கண்ணன் மகனை விரும்புவாள். அந்த செய்தி உனக்குக் கிடைக்கும் போது வருவான் என்றார். வாணாசுரனின் மகள் உஷைக்கும் கண்ணன் மகன் அநிருத்தக்கும் காதல் ஏற்பட்டது. இதனை அறிந்த கண்ணன் வாணாசுரனுடன் போர் புரிய வந்தான். முதலில் உள்ள வாசலில் விநாயகனை வணங்கினான். இரண்டாம் வாசலில் முருகனை வணங்கினான். மூன்றாம் வாசலில் உமாதேவியரிடம் ஆசி வாங்கி உள் சென்றான். அங்கே நான்காவது வாசலில் சிவபெருமானை கண்டான். சிவபெருமான் கண்ணனை சண்டைக்கு அழைத்தார். கண்ணன் பின் வாங்கினான். இருப்பினும் சிவபெருமான் கண்ணனைத் தேற்றி வாணாசுரனிடம் நடைபெறும் சண்டையில் நீயே வெல்வாய். அதற்கு முன் எண்ணிடம் போர் புரிந்து பயிற்சி செய்வாயாக என்றார். இருவருக்கும் பல காலங்கள் போர் நடைபெற்றுக் கொண்டேயிருந்தது. முடிவில் சிவபெருமான் ஒதுங்க போர் நின்றது. பின் கண்ணனுக்கும் வாணாசுரனுடன் பயங்கரப் போர் நடைபெற்றது. அவனது கரங்கள் ஒவ்வொன்றாக கண்ணன் துண்டித்தான். சிவபெருமானை தொழுத கைகளை மட்டும் வெட்டாமல் கண்ணன் விட்டார். மனம் மாறிய வாணாசுரன் இறைவனிடம் மன்னிப்பு வேண்ட மன்னிக்கப்பட்டு மறுபடியும் அவனது கரங்கள் இணைந்தன. சிவபெருமான் இருப்பிடத்தில் குடமுழா வாத்தியக் கருவியை வாசிக்க பணி அமர்த்தப்பட்டான். அவனது மகள் உஷைக்கும் கண்ணன் மகன் அநிருத்தனுக்கும் திருமணம் நடைபெற்றது. கண்ணனுடன் போர் புரிய சிவபெருமான் எடுத்த உருவமே ஜ்வாரபக்ன மூர்த்தியாகும்.
ஜ்வராபக்ன மூர்த்தியை நாகபட்டிணம் அருகேயுள்ள சாட்டிய குடியில் உள்ள கோயிலில் காணலாம். இறைவியின் பெயர் வேதநாயகி ஆகும்.
கேள்வி: நெற்றிக் கண்ணை திறப்பினும் குற்றம் குற்றமே என்று நக்கீரன் மூலம் பரமசிவன் திருவிளையாடல் புரிந்ததன் தாத்பர்யம் குறித்து விளக்குங்கள்:
எத்தனை உயர்வான நிலையில் இருந்தாலும் கூட மிகப் பெரிய பதவியில் இருந்தாலும் கூட அவன் செய்கிற தவறை ஆதரிக்கக் கூடாது. தவறு என்பது யார் செய்தாலும் தவறுதான் என்பதை மனிதர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக இறை நடத்திய நாடகம்.
தண்டு முனிவர் என்பவர் சிவபெருமானின் பக்தராகவும் நாட்டியத்தின் முதல் ஆசானாகவும் கருதப்படுகிறார். சிவபெருமானால் ஆடப்பட்ட தாண்டவங்கள் சிவ தாண்டவங்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. சிவபெருமான் தண்டு முனிவருக்கு நாட்டியத்தை கற்றுக் கொடுத்தார். தான் கற்ற நடனத்தை தண்டு முனிவர் பரத முனிவருக்கு கற்றுக் கொடுத்தார். தண்டு முனிவர் பரத முனிவருக்கு தாண்டவங்களை கற்பித்தார் என்று நாட்டிய சாத்திரத்தின் நாலாவது அத்தியாயமான தாண்டவ லட்சணத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
பரத முனிவர் நாட்டிய சாத்திரத்தினை சுமார் 2500 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் சமஸ்கிருத மொழியில் எழுதியுள்ளார். அதில் 36 அத்தியாயங்கள் உண்டு. முதல் அத்தியாயமும் இறுதியான 36ஆவது அத்தியாயமும் சுவையான செய்திகளைத் தருகின்றன. இதனால் பரதரின் பெயரைத் தாங்கி நாட்டியமானது பரத நாட்டியம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. சிவன் நாட்டியத்தை தண்டு முனிவருக்கு கற்றுக் கொடுக்கும் இந்த சிற்பம் இருக்கும் இடம் மாமல்லபுரம்.
கஜாசுரன் எனும் அசுரன் காளமேகம் போன்றதொரு யானை உருவத்துடன் இருப்பவன். அவன் மேருமலையின் மேல் பிரம்மாவை நினைத்து கடும் தவம் செய்தான். தவத்தின் பலனாக பிரம்மா தோன்றினார். கஜாசுரன் யாராலும் தன்னை அழிக்க முடியாத வரமும் எதிலும் வெற்றி கிடைக்கவும் வரம் கேட்டான். சிவனை தவிர வேறு யாராலும் உனக்கு அழிவு இல்லை என்றும் வெற்றி கிடைக்கவும் பிரம்மா வரத்தைக் கொடுத்தார். வரம் கிடைத்ததும் அவன் தனது குணத்தைக் காட்டத் தொடங்கினான். சிவபெருமானைத் தவிர அனைவருக்கும் தொல்லைகளையும் கொடுமைகளையும் செய்யத் தொடர்ந்தான். இந்திர லோகத்தின் தலை நகரான அமராவதியை நோக்கி சென்றான். எதிர்த்த இந்திரனும் அவனிடம் போரிட முடியாமல் தோற்றான். உடன் அவனது வாகனமான ஐராவம் யானையின் வாலைப் பிடித்து இழுத்து தூர எறிந்தான். பின் அமராவதி நகரை அழித்தான். தேவர்களையும் உலக மக்கள் அனைவரையும் கொடுமைப் படுத்தி விரட்டினான். அவனைக் கண்டு பயந்த அனைவரும் காசியில் வீற்றிருந்த சிவபெருமானிடம் சென்றார்கள். பிரம்மாவிடம் அழியாத வரம் வாங்கிய கஜாசுரன் இங்கு வந்து கொண்டிருக்கிறான். அவனிடமிருந்து எங்களைக் காப்பாற்றுங்கள் என்று சிவபெருமானிடம் சரணடைந்தார்கள். மக்களின் பின்னாலேயே வந்த கஜாசுரன் சிவபெருமானை தான் எதிர்க்கக் கூடாதது என்பதை அக்கணத்தில் மறந்தான். ஆலய வாசல் முன் நின்று அனைவரும் பயப்படும் படியாக கர்ண கொடுரமாக சத்தமிட்டான். இதனைக் கேட்டோர் சிவபெருமானைத் தழுவிக் கொண்டனர். தன்னை சரணடைந்தவர்களை காப்பாற்ற சிவபெருமான் பெரிய வடிவம் எடுத்தார். அனைவரும் பயப்படும் படி கண்களின் வழியே தீ சுவாலைகள் தெரித்தது.
சிவபெருமான் கஜாசுரனை தனது திருவடியால் உதைக்க அவன் மயக்கமடைந்து கீழே விழுந்தான். மற்றொரு திருவடியால் அவனது தலையை மிதித்து தொடையில் ஊன்றியவாறே தனது நகங்களால் பிளந்து அவனது தோலை கதறக் கதற உரித்திழுத்தார். சிவனது உக்கிரத்தை கண்டு அனைவரும் நடுங்கியபடி இருந்தார்கள். கஜாசுரனின் தோலை தன் மீது போர்த்தி சிவபெருமான் சாந்தமடைந்தார். இந்த வடிவத்திற்கு கஜயுத்த மூர்த்தி என்றும் பெயர். இவருக்கு யானை உரித்த பெருமான் என்ற பெயரும் உள்ளது.
தாரகாபுரத்து முனிவர்கள் பிட்சாடனராக வந்த சிவபெருமானை அழிக்க யாகம் செய்து தங்களது மந்திர சக்தியைக் கொண்டு யாகத்தில் வந்த யானையால் சிவனானை அழிக்க ஏவினார்கள். சிவபெருமான் யானையின் உடலில் புகுந்து யானையின் உடலைக் கிழித்தப் படி வெளி வந்தார். அவரை கஜசம்கார மூர்த்தி என்றும் அழைப்போம்.
புராண சிவன் கோயில்கள் பலவற்றில் கோபுரத்திலும் தூண்களிலும் சுதை சிற்பமாகவும் இந்த கஜயுக்த மூர்த்தியின் சிற்பமும் கஜசம்கார மூர்த்தி சிற்பமும் உள்ளது.
கேள்வி: ஐயனே தவிர்க்க முடியாமல் ஒரு பாம்பை கொல்ல நேர்ந்தால் என்ன செய்வது?
அப்படித்தானப்பா சித்தர்கள் இருக்கும் பகுதிக்கு மனிதர்கள் வந்து விட்டால் நாங்களும் தவிர்க்க முடியாமல் அவர்களை கொன்று விடலாமா? பாம்புக்கு தெரியுமா? பாம்பு திட்டமிட்டு ஏதாவது செய்கிறதா? ஆனால் திட்டமிட்டு பொறி வைத்து அதை பிடித்து தோலை உரித்து வியாபாரம் செய்வது யார்? எனவே வாகனத்தில் செல்லும் பொழுது கண் பார்வையில் சிக்காமல் சில ஜீவன்களை கொல்ல நேர்ந்தால் கூட பிரம்மஹத்தி தோஷம் அவனுக்கு பீடிக்கும் என்றால் மற்றவைகளுக்கு நீயே யோசித்துக்கொள். என்றாலும் ஒரு ஜீவன் ஒரு மனிதன் மூலம் விதி முடிய வேண்டும் என்று இருக்கும் பொழுது இவ்வாறு நடப்பது உண்டு. அதனால் இவனுக்கு கர்மா வர வேண்டும் என்ற விதி இருக்கும்.
கழுகுகள் பூசித்துப் பேறு பெற்ற காரணத்தால் திருக்கழுக்குன்றம் என்று பெயர் ஏற்பட்டது.
பிரம்மனின் எட்டு மானச புத்திரர்கள் சாயுச்சியம் (இறைவனோடு இரண்டறக் கலத்தல்) பதவிக்காக தவம் இருந்தனர். தவத்தின் முடிவில் முடிவில் இறைவன் தோன்றி சாரூபம் (இறைவனின் உருவை ஒத்த நிலையடைதல்) பதவியாக வரம் தந்து இப்பதவியில் சில காலம் இருங்கள் பிறகு சாயுச்சியம் தருகிறோம் என்றார். அதை ஏற்க மறுத்து இறைவனோடு வாதம் செய்த புத்திரர்களை கழுகுருவம் அடைக என்று சாபமிட்டார். எனவே நான்கு யுகத்திற்கு இருவர் என கழுகுகளாக இங்கு வரும் அவர்கள் சர்க்கரைப் பொங்கல் பிரசாதம் உண்டு செல்வர். கழுகுகளுக்கு உணவு கொடுக்கும் செயல் ஆயிரமாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேல் நடைபெற்று வருகிறது. முதல் யுகத்தில் சாபம் பெற்ற சண்டன் பிரசண்டன் என்னும் கழுகுகளும் இரண்டாம் யுகத்தில் சம்பாதி ஜடாயு என்னும் கழுகுகளும் மூன்றாம் யுகத்தில் சம்புகுத்தன் மாகுத்தன் என்னும் கழுகுகளும் நான்காம் யுகத்தில் சம்பு ஆதி என்னும் கழுகுகளும் முறையே வழிபட்டுப் பேறு பெற்றன. இறைவனின் வரத்திற்கு சாரூபம் (இறைவனின் உருவை ஒத்த நிலையடைதல்) ஏற்ப இந்த கழுகுகள் இறைவனாகவே பக்தர்களால் வழிபடப்பட்டன.
கழுகுகள் இராமேஸ்வரத்தில் குளித்து கழுக்குன்றத்தில் உணவு சாப்பிட்டு காசியில் அடைக்கலம் ஆவதாக ஐதீகம். 500 அடி உயரமுள்ள இம்மலையில் நாள் தோறும் உச்சிப்பொழுதில் கழுகு வந்து உணவு பெற்றுச் செல்லுவதால் இதற்கு பட்சி தீர்த்தம் என்றும் திருக்கழுக்குன்றம் என்றும் பெயராயிற்று. சில வருடங்கள் முன்பு வரை இக்கழுகுகள் மதியம் வந்து உணவு சாப்பிட்டு சென்று கொண்டிருந்தது. தற்போது வருவதில்லை. இடம்: வேதகிரீஸ்வரர் கோவில் திருக்கழுக்குன்றம் செங்கல்பட்டு மாவட்டம்.
அர்த்தம் என்பது பாதி நாரி என்பது பெண். சிவன் ஆண் உருவம் பாதி வலப்பக்கமும் சக்தி பெண்ணுருவம் பாதி இடப்பக்கமும் உள்ள உருவமே அர்த்த நாரீஸ்வரர் ஆகும். இது சிவனின்றி சக்தி இல்லை சக்தியின்றி சிவனில்லை என்பதனை விளக்குகின்ற உருவாகும்.
திருக்கைலையில் சிவபெருமானை தரிசிக்க திருமால் நான்முகன் இந்திரன் என அனைத்தும் தேவர் உலகத்தினரும் திரண்டிருந்தனர். அவர்களை வரிசைப்படி நந்தி தேவர் அனுப்பிக் கொண்டிருந்தார். அனைவரும் பார்வதி தேவியையும் சிவபெருமானையும் வணங்கி வேண்டும் வரங்களைப் பெற்றுச் சென்றனர். அப்போது அங்கு வந்த பிருங்கி முனிவர் பார்வதி தேவியை வணங்காமல் சிவபெருமானை மட்டுமே வணங்கியபடி சென்றார். பிருங்கிரிஷி சிவபெருமானை தவிர பிற தெய்வத்தை வழிபடக்கூடாது என்கிற கொள்கை கொண்டவர். இதனை கவனித்த பார்வதிதேவி அவரது உடலிலுள்ள சதையை தனது மூச்சுக் காற்றால் இழுத்துக் கொண்டார். ஆனாலும் பிருங்கி முனிவர் பார்வதி தேவியை வணங்காமல் எழும்பும் தோலுமாகவே சிவபெருமானை துதித்தார். இதைக் கண்ட சக்தி சிவனிடம் நாம் ஒரே உருவமாய் நிற்போம் என்று முறையிட்டாள். சிவபெருமானும் தனது சரிபாதி இடப்பாகத்தில் தேவியை ஏந்தினார். இருவரும் அம்மையப்பனாய் நின்றார்கள்.
பூஜைக்கு வந்த பிருங்கிரிஷி அம்மையும் அப்பனும் ஓர் உருவாய் இருப்பதைக் கண்டு யோசித்து பின்னர் வண்டு உரு எடுத்து அம்மையப்பரின் தொப்புள் வழியே துளையிட்டு சிவனை மட்டும் வலம் வந்தார். இதைகண்ட சினம் உற்ற அம்மை பிருங்கியின் உடற்பாகத்தில் உள்ள தனது கூறாகிய சக்தியை நீக்கினாள். அதனால் வலிமை இழந்த பிருங்கி தடுமாறினார். உடனே சிவ பெருமான் வலிமையுள்ள மூன்றாவது கால் ஒன்றை கொடுத்து அருளி முனிவரே சக்தியில்லையேல் சிவன் இல்லை என்பதை உணர்ந்திருப்பாய். சிவசக்தி வழிபாடே சிறந்தது என்பதை புரிந்து கொள் என்றார். முனிவரும் அப்பனே என்னை அறியாது நான் செய்த இத்தவறுகளை மன்னித்தருள்வாய் என்றும் பராசக்தியிடம் மன்னிப்பும் கோரினார். அறியாமற் செய்த தவறை மன்னித்தேன் என அன்னையும் அருள் கூறினார். சிவசக்தி இருவரும் சரிபாதியாக அர்த்தநாரீஸ்வரராக நின்று பிருங்கி முனிவருக்கு அருள் புரிந்தார்கள்.
ஈரோடு அருகேயுள்ள திருச்செங்கோடு சிவன் கோயிலில் மூலவர் அர்த்தநாரீசுவரராக அமர்ந்துள்ளார். இறைவி பெயர் பாகம்பிரியாள். காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயிலில் உள்ள அர்த்தநாரீசுவரர் வடிவம் தென்னிந்தியாவில் காணப்படும் பழைய வடிவங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது. இங்கு உமாதேவி வீணையுடனும் சிவன் காளையில் ஏறிய கோலத்திலும் காணப்படுகிறார். இங்கு உமாதேவியாருக்கு அர்த்தநாரீசுவரி பாகம்பிரியாள் என்று பெயர். இங்கு அர்த்தநாரீசுவரர் மாதொருபாகன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். அர்த்தநாரீசுவரர் வடிவத்தைப் பற்றி தேவார பாடல்களில் புராண நூல்களிலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
