Month: August 2023

மாகபலி மன்னனுக்கு வாணாசுரன் எனும் மகன் இருந்தான். இவன் ஆயிரம் கைகளைக் கொண்டவன். இவனது மனைவி சுப்ரதீகை. இவன் நர்மதை நதியோரத்தில் ஒரு சிவலிங்கத்தை அமைத்து அதற்கு தினமும் ஆயிரம் முறை அர்ச்சனை செய்து வந்தான். சிவபெருமான் இவனுக்குக் காட்சி கொடுத்து என்ன வரம் வேண்டும் என்று கேட்டார். அதற்கு இவன் உலகம் முழுவதையும் நானே அரசாட்சி செய்ய வேண்டும். நான் இருக்கும் சோணிதபுரத்தை சுற்றி என் அனுமதி இல்லாமல் யாரும் நுழைய முடியாதபடி நெருப்பினால் ஆன மதில் சுவர் அமைய வேண்டும். அழிவே இல்லாத நிலை வேண்டும் என்று கேட்டான். அதன்படியே ஆகட்டும் என்று சிவபெருமான் வரத்தை அருளிக் கொடுத்தார். இதனால் உலகம் முழுவதையும் வெற்றி பெற்று ஆட்சி செய்தான். மீண்டும் சிவபெருமானை தரிசித்து வரத்தைப் பெற விரும்பி வெள்ளி மலையை அடைந்தான். அங்கு தனது ஆயிரம் கைகளிலும் குடமுழா வாத்தியக் கருவியை வாசித்து தவம் செய்தான். அவனுக்கு காட்சி கொடுத்த சிவபெருமான் என்ன வரம் வேண்டும் என்று கேட்டார். அதற்கு அவன் இறைவா தாங்கள் தங்கள் குடும்பத்தினருடன் எனது சோணிதபுரத்திற்கு வந்து வசிக்க வேண்டும் என்றுக் கேட்டான். அவனின் தவப்பலனால் சிவபெருமான் குடும்ப சமேதராய் அவனது மாளிகையிலேயே வசித்தார். இந்நிலையில் வாணாசுரன் தேவர் உலகத்தினர் அனைவரையும் போருக்கு இழுத்து தோற்கடித்ததால் அனைவரும் ஓடி மறைந்து வாழ்ந்தார்கள். போர் செய்ய ஆட்களை தேடினான். யாரும் இல்லாமல் இறுதியில் தன்னுடன் போர் புரியும் படி சிவபெருமானை அழைத்தான்.

சிவபெருமானோ தனக்கு பதிலாக கண்ணன் வருவான் என்றார். கண்ணன் எப்பொழுது வருவான்? என்று கேட்டான். சிவனும் உன் மகள் கண்ணன் மகனை விரும்புவாள். அந்த செய்தி உனக்குக் கிடைக்கும் போது வருவான் என்றார். வாணாசுரனின் மகள் உஷைக்கும் கண்ணன் மகன் அநிருத்தக்கும் காதல் ஏற்பட்டது. இதனை அறிந்த கண்ணன் வாணாசுரனுடன் போர் புரிய வந்தான். முதலில் உள்ள வாசலில் விநாயகனை வணங்கினான். இரண்டாம் வாசலில் முருகனை வணங்கினான். மூன்றாம் வாசலில் உமாதேவியரிடம் ஆசி வாங்கி உள் சென்றான். அங்கே நான்காவது வாசலில் சிவபெருமானை கண்டான். சிவபெருமான் கண்ணனை சண்டைக்கு அழைத்தார். கண்ணன் பின் வாங்கினான். இருப்பினும் சிவபெருமான் கண்ணனைத் தேற்றி வாணாசுரனிடம் நடைபெறும் சண்டையில் நீயே வெல்வாய். அதற்கு முன் எண்ணிடம் போர் புரிந்து பயிற்சி செய்வாயாக என்றார். இருவருக்கும் பல காலங்கள் போர் நடைபெற்றுக் கொண்டேயிருந்தது. முடிவில் சிவபெருமான் ஒதுங்க போர் நின்றது. பின் கண்ணனுக்கும் வாணாசுரனுடன் பயங்கரப் போர் நடைபெற்றது. அவனது கரங்கள் ஒவ்வொன்றாக கண்ணன் துண்டித்தான். சிவபெருமானை தொழுத கைகளை மட்டும் வெட்டாமல் கண்ணன் விட்டார். மனம் மாறிய வாணாசுரன் இறைவனிடம் மன்னிப்பு வேண்ட மன்னிக்கப்பட்டு மறுபடியும் அவனது கரங்கள் இணைந்தன. சிவபெருமான் இருப்பிடத்தில் குடமுழா வாத்தியக் கருவியை வாசிக்க பணி அமர்த்தப்பட்டான். அவனது மகள் உஷைக்கும் கண்ணன் மகன் அநிருத்தனுக்கும் திருமணம் நடைபெற்றது. கண்ணனுடன் போர் புரிய சிவபெருமான் எடுத்த உருவமே ஜ்வாரபக்ன மூர்த்தியாகும்.

ஜ்வராபக்ன மூர்த்தியை நாகபட்டிணம் அருகேயுள்ள சாட்டிய குடியில் உள்ள கோயிலில் காணலாம். இறைவியின் பெயர் வேதநாயகி ஆகும்.

கஜாசுரன் எனும் அசுரன் காளமேகம் போன்றதொரு யானை உருவத்துடன் இருப்பவன். அவன் மேருமலையின் மேல் பிரம்மாவை நினைத்து கடும் தவம் செய்தான். தவத்தின் பலனாக பிரம்மா தோன்றினார். கஜாசுரன் யாராலும் தன்னை அழிக்க முடியாத வரமும் எதிலும் வெற்றி கிடைக்கவும் வரம் கேட்டான். சிவனை தவிர வேறு யாராலும் உனக்கு அழிவு இல்லை என்றும் வெற்றி கிடைக்கவும் பிரம்மா வரத்தைக் கொடுத்தார். வரம் கிடைத்ததும் அவன் தனது குணத்தைக் காட்டத் தொடங்கினான். சிவபெருமானைத் தவிர அனைவருக்கும் தொல்லைகளையும் கொடுமைகளையும் செய்யத் தொடர்ந்தான். இந்திர லோகத்தின் தலை நகரான அமராவதியை நோக்கி சென்றான். எதிர்த்த இந்திரனும் அவனிடம் போரிட முடியாமல் தோற்றான். உடன் அவனது வாகனமான ஐராவம் யானையின் வாலைப் பிடித்து இழுத்து தூர எறிந்தான். பின் அமராவதி நகரை அழித்தான். தேவர்களையும் உலக மக்கள் அனைவரையும் கொடுமைப் படுத்தி விரட்டினான். அவனைக் கண்டு பயந்த அனைவரும் காசியில் வீற்றிருந்த சிவபெருமானிடம் சென்றார்கள். பிரம்மாவிடம் அழியாத வரம் வாங்கிய கஜாசுரன் இங்கு வந்து கொண்டிருக்கிறான். அவனிடமிருந்து எங்களைக் காப்பாற்றுங்கள் என்று சிவபெருமானிடம் சரணடைந்தார்கள். மக்களின் பின்னாலேயே வந்த கஜாசுரன் சிவபெருமானை தான் எதிர்க்கக் கூடாதது என்பதை அக்கணத்தில் மறந்தான். ஆலய வாசல் முன் நின்று அனைவரும் பயப்படும் படியாக கர்ண கொடுரமாக சத்தமிட்டான். இதனைக் கேட்டோர் சிவபெருமானைத் தழுவிக் கொண்டனர். தன்னை சரணடைந்தவர்களை காப்பாற்ற சிவபெருமான் பெரிய வடிவம் எடுத்தார். அனைவரும் பயப்படும் படி கண்களின் வழியே தீ சுவாலைகள் தெரித்தது.

சிவபெருமான் கஜாசுரனை தனது திருவடியால் உதைக்க அவன் மயக்கமடைந்து கீழே விழுந்தான். மற்றொரு திருவடியால் அவனது தலையை மிதித்து தொடையில் ஊன்றியவாறே தனது நகங்களால் பிளந்து அவனது தோலை கதறக் கதற உரித்திழுத்தார். சிவனது உக்கிரத்தை கண்டு அனைவரும் நடுங்கியபடி இருந்தார்கள். கஜாசுரனின் தோலை தன் மீது போர்த்தி சிவபெருமான் சாந்தமடைந்தார். இந்த வடிவத்திற்கு கஜயுத்த மூர்த்தி என்றும் பெயர். இவருக்கு யானை உரித்த பெருமான் என்ற பெயரும் உள்ளது.

தாரகாபுரத்து முனிவர்கள் பிட்சாடனராக வந்த சிவபெருமானை அழிக்க யாகம் செய்து தங்களது மந்திர சக்தியைக் கொண்டு யாகத்தில் வந்த யானையால் சிவனானை அழிக்க ஏவினார்கள். சிவபெருமான் யானையின் உடலில் புகுந்து யானையின் உடலைக் கிழித்தப் படி வெளி வந்தார். அவரை கஜசம்கார மூர்த்தி என்றும் அழைப்போம்.

புராண சிவன் கோயில்கள் பலவற்றில் கோபுரத்திலும் தூண்களிலும் சுதை சிற்பமாகவும் இந்த கஜயுக்த மூர்த்தியின் சிற்பமும் கஜசம்கார மூர்த்தி சிற்பமும் உள்ளது.

அர்த்தம் என்பது பாதி நாரி என்பது பெண். சிவன் ஆண் உருவம் பாதி வலப்பக்கமும் சக்தி பெண்ணுருவம் பாதி இடப்பக்கமும் உள்ள உருவமே அர்த்த நாரீஸ்வரர் ஆகும். இது சிவனின்றி சக்தி இல்லை சக்தியின்றி சிவனில்லை என்பதனை விளக்குகின்ற உருவாகும்.

திருக்கைலையில் சிவபெருமானை தரிசிக்க திருமால் நான்முகன் இந்திரன் என அனைத்தும் தேவர் உலகத்தினரும் திரண்டிருந்தனர். அவர்களை வரிசைப்படி நந்தி தேவர் அனுப்பிக் கொண்டிருந்தார். அனைவரும் பார்வதி தேவியையும் சிவபெருமானையும் வணங்கி வேண்டும் வரங்களைப் பெற்றுச் சென்றனர். அப்போது அங்கு வந்த பிருங்கி முனிவர் பார்வதி தேவியை வணங்காமல் சிவபெருமானை மட்டுமே வணங்கியபடி சென்றார். பிருங்கிரிஷி சிவபெருமானை தவிர பிற தெய்வத்தை வழிபடக்கூடாது என்கிற கொள்கை கொண்டவர். இதனை கவனித்த பார்வதிதேவி அவரது உடலிலுள்ள சதையை தனது மூச்சுக் காற்றால் இழுத்துக் கொண்டார். ஆனாலும் பிருங்கி முனிவர் பார்வதி தேவியை வணங்காமல் எழும்பும் தோலுமாகவே சிவபெருமானை துதித்தார். இதைக் கண்ட சக்தி சிவனிடம் நாம் ஒரே உருவமாய் நிற்போம் என்று முறையிட்டாள். சிவபெருமானும் தனது சரிபாதி இடப்பாகத்தில் தேவியை ஏந்தினார். இருவரும் அம்மையப்பனாய் நின்றார்கள்.

பூஜைக்கு வந்த பிருங்கிரிஷி அம்மையும் அப்பனும் ஓர் உருவாய் இருப்பதைக் கண்டு யோசித்து பின்னர் வண்டு உரு எடுத்து அம்மையப்பரின் தொப்புள் வழியே துளையிட்டு சிவனை மட்டும் வலம் வந்தார். இதைகண்ட சினம் உற்ற அம்மை பிருங்கியின் உடற்பாகத்தில் உள்ள தனது கூறாகிய சக்தியை நீக்கினாள். அதனால் வலிமை இழந்த பிருங்கி தடுமாறினார். உடனே சிவ பெருமான் வலிமையுள்ள மூன்றாவது கால் ஒன்றை கொடுத்து அருளி முனிவரே சக்தியில்லையேல் சிவன் இல்லை என்பதை உணர்ந்திருப்பாய். சிவசக்தி வழிபாடே சிறந்தது என்பதை புரிந்து கொள் என்றார். முனிவரும் அப்பனே என்னை அறியாது நான் செய்த இத்தவறுகளை மன்னித்தருள்வாய் என்றும் பராசக்தியிடம் மன்னிப்பும் கோரினார். அறியாமற் செய்த தவறை மன்னித்தேன் என அன்னையும் அருள் கூறினார். சிவசக்தி இருவரும் சரிபாதியாக அர்த்தநாரீஸ்வரராக நின்று பிருங்கி முனிவருக்கு அருள் புரிந்தார்கள்.

ஈரோடு அருகேயுள்ள திருச்செங்கோடு சிவன் கோயிலில் மூலவர் அர்த்தநாரீசுவரராக அமர்ந்துள்ளார். இறைவி பெயர் பாகம்பிரியாள். காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயிலில் உள்ள அர்த்தநாரீசுவரர் வடிவம் தென்னிந்தியாவில் காணப்படும் பழைய வடிவங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது. இங்கு உமாதேவி வீணையுடனும் சிவன் காளையில் ஏறிய கோலத்திலும் காணப்படுகிறார். இங்கு உமாதேவியாருக்கு அர்த்தநாரீசுவரி பாகம்பிரியாள் என்று பெயர். இங்கு அர்த்தநாரீசுவரர் மாதொருபாகன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். அர்த்தநாரீசுவரர் வடிவத்தைப் பற்றி தேவார பாடல்களில் புராண நூல்களிலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

பார்வதி தேவியை திருமணம் செய்ய சிவபெருமான் எடுத்த கோலமே கல்யாண சுந்தர மூர்த்தியாகும்.

திருக்கைலையில் அனைத்து தேவர்களுடன் சிவபெருமான் வீற்றிருக்கையில் பார்வதி தேவியார் எழுந்து இறைவன் முன் சென்றார். தட்சன் மகளால் தாட்சாயிணி என்ற பெயர் பெற்றேன். அந்த பெயரை மாற்ற தங்கள் தயவு வேண்டும் என்றார். உடன் சிவபெருமானும் பார்வதி பர்வத மன்னன் உன்னை மகளாக அடைய தவம் இயற்றுகிறான். நீ அவரிடம் குழந்தையாக பிறப்பாயாக உனது பெயர் மாறும். நீ பெரியவளானதும் நான் வந்து உன்னை மணமுடிப்பேன் என்றார். அதன்படி பர்வத மன்னரிடம் மூன்று வயதுள்ள குழந்தையாக வந்து சேர்ந்தார் பார்வதிதேவி. அக்குழந்தையை அவர்கள் சீராட்டி வளர்த்தனர்.

பர்வத ராஜனிடம் வளரும் பார்வதிதேவி மணப்பருவம் வந்ததும் சிவனை மணாளனாக அடைய வேண்டித் தவமிருந்தார். சிவபெருமான் பார்வதி முன் அந்தணராகத் தோன்றி தன்னை திருமணம் புரியும் படி வேண்டினார். பார்வதி அதை மறுத்து சிவபெருமானை மணம் செய்யவே தான் தவமிருப்பதாகக் கூறினார். உடன் அந்தண வேடம் கலைந்து இடபத்துடன் சிவபெருமான் காட்சிக்கொடுத்தார். விரைவில் வந்து திருமணம் புரிவேன் என்று கூறி மறைந்தார். பார்வதி தேவி தன் தந்தையிடம் நடந்தவற்றைக் கூறினார். அங்கே சிவபெருமான் சப்த ரிஷிகளிடம் தனக்கு மலையரசன் மகளை மணம் பேசச் சொன்னார். இரு வீட்டாரும் பேசி திருமணத்திற்கு நாள் குறித்தனர். பங்குனி உத்திர தினம் திருமண நாளாக குறிக்கப்பட்டது. தேவர் உலகத்தினர் படைசூழ சிவபெருமான் பர்வதம் விரைந்தார். அனைவரும் அங்கே குவிந்ததால் வட திசை தாழ்ந்தது. உடன் சிவபெருமான் அகத்திய முனிவரை தென்திசை சென்று நிற்கும் படி வேண்டினார். அகத்தியர் திருமண கோலத்தை காண முடியாதே என்று எண்ணி தயங்கினார். இதனை அறிந்த சிவபெருமான் நீ விரும்பும் போதேல்லாம் உமக்கு எம் திருமணக் கோலத்தை காட்டுவோம். எனவே தென்திசை செல்க என்று பணிந்தார். அகத்தியரும் அவ்வாறே சென்றார். உடன் இருவருக்கும் திருமணம் நடைபெற்றது. சிவபெருமான் பார்வதி தேவியை திருமணம் செய்ய எடுத்த கோலமே கல்யாண சுந்தர மூர்த்தியாகும்.

திருவாரூர் அருகேயுள்ள திருவீழிமலையில் கல்யாணசுந்தரமூர்த்தி உள்ளார். இங்கு மூலவர் பெயர் விழியழகர் இறைவி பெயர் சுந்தர குஜாம்பிகை ஆகும். இங்கு உற்சவ மூர்த்தியாக கல்யாண சுந்தரர் காட்சியளிக்கிறார். இங்குள்ள மூலவரின் பின் புறம் சிவபெருமான் பார்வதியின் திருமணக்கோலம் உள்ளது. மதுரை அவனியாபுரத்தில் உள்ள கோயிலிலும் கல்யாணசுந்தரர் அருள்பாலிக்கிறார். மேலும் பல புராண கோயில்களில் மூலவருக்கு பின்புறம் சுதை சிற்பமாக கல்யாண சுந்தரமூர்த்தி திருமணக்கோலத்தில் உள்ளார்.