இந்தப் போரில் ஆயுதம் ஏந்தாமல் எதிர்த்துப் போரிடாமல் இருக்கின்ற என்னைக் கையில் ஆயுதம் தாங்கிய திருதராஷ்டிர குமாரர்கள் கொன்றாலும் அதுவும் எனக்கு நன்மை பயப்பதாகவே ஆகிவிடும்.
இந்த சுலோகத்தில் அர்ஜூனன் சொல்ல வந்த கருத்து என்ன?
இந்த யுத்தத்தில் ஆயுதம் ஏந்தி நான் போரிடப் போவதில்லை. அப்போது கௌரவர்களின் தரப்பில் யார் என்னை கொன்றாலும் அதனை எதிர்க்காமல் ஏற்றுக் கொள்வேன். அப்படி நான் கொல்லப்பட்டால் மேலே சொல்லப்பட்ட சில சுலோகங்களில் உள்ள பாவங்கள் நடைபெறுவதற்கு நான் காரணமாக இருக்க மாட்டேன். ஆகையால் என்னை அவர்கள் கொல்வது எனக்கு நன்மை பயப்பதாகவே இருக்கும்.
பகவத் கீதை – 1. அர்ஜூன விஷாத யோகம் #47
சஞ்சயன் சொல்கிறான். இப்படியாக சொல்லிய அர்ஜூனன் போர்க்களத்தில் சோகத்தினால் கலங்கிய மனதுடன் தன்னுடைய அம்புகளையும் ஆயுதங்களையும் கீழே வைத்துவிட்டு தேரில் அமர்ந்து விட்டான்.
இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?
சஞ்சயன் திருதராஷ்டிரரிடம் சொல்கிறார். அர்ஜூனன் தர்மத்திற்கு பயப்படுகிறான். தன் குருக்கள் உறவினர்கள் நண்பர்கள் மீது வைத்திருந்த கருணையினாலும் அன்பினாலும் பாசத்தினாலும் மனக்கலக்கத்தினாலும் அர்ஜூனன் தன்னுடைய ஆயுதங்களை கீழே வைத்து விட்டு கவலையுடன் தேரில் அமர்ந்து விட்டான்.
ஜனார்த்தனா குல தர்மங்கள் அடியோடு அழிந்து விட்டபின் இருக்கும் மனிதர்களுக்கு எக்காலமும் நரகவாசம் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம்.
இந்த சுலோகத்தில் உள்ள கருத்து என்ன?
வர்ணகலப்பின் காரணமாக சில தலைமுறைகள் சென்ற பிறகு பார்த்தால் பலரும் குலத்திற்கு உரிய தர்மங்களை மறந்து போயிருப்பார்கள். இதனால் குலத்திற்குரிய வழிபாட்டு முறைகள் மறைந்து அழிந்து போகும். அதனால் அந்த தர்மங்களை கடைபிடிக்காமல் அவரவர்கள் தங்களின் விருப்பம் போல் செய்து கொண்டிருப்பார்கள். இப்போது ஒழுக்கமுறைகள் இல்லாததால் தவறுகள் செய்ய அதிக வாய்ப்புள்ளது. இங்கு அதர்மம் சூழ்ந்து கொள்ளும் பாவங்கள் வந்து சேரும். இதன் விளைவாக அவர்கள் நரகத்திற்கு செல்வார்கள். இதனை படித்து அறிந்து வைத்துள்ள அர்ஜூனன் கண் கூடாக இதனை பார்க்கவில்லை. ஏனெனில் அர்ஜூனன் காலத்தில் இது போல் ஒரு சம்பவம் நடைபெறவில்லை. ஆகையால் இதனை கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம் என்று சொல்கிறான்.
பகவத் கீதை – 1. அர்ஜூன விஷாத யோகம் #45
ராஜ்யம் சுகம் ஆகியவற்றிற்கு ஆசைப்பட்டு நம் உறவினர்களேயே கொல்லத் தயாராக உள்ளோம். இது மிகப்பெரிய பாவம் என்று உணர்ந்தும் அதனைச் செய்ய துணிந்து நிற்கிறோம்.
இந்த சுலோகத்தில் உள்ள கருத்து என்ன?
மேல் சொல்லப்பட்ட 3 சுலோகங்களில் உள்ளவற்றை நாம் தெரிந்தும் உணர்ந்தும் வைத்திருக்கிறோம். ஆனாலும் ராஜ்யம் சுகம் ஆகியவற்றிற்கு ஆசைப்பட்டு நம் உறவினர்களேயே கொல்லத் துணிந்து இந்த பாவத்தை செய்ய வந்திருக்கிறோம் என்று அர்ஜூனன் கிருஷ்ணரிடம் கூறுகிறான்.
இந்த வர்ணக்கலப்பு ஏற்படுத்துகின்ற குற்றங்களினால் தொன்று தொட்டு வருகின்ற குலதர்மங்களும் ஜாதி தர்மங்களும் அழிந்து விடுகின்றன.
இந்த சுலோகத்தில் முதல் கேள்வி: ஜாதி தர்மங்கள் என்று எதனை குறிப்பிடுகிறது?
சுலோகம் -41 இல் குறிப்பட்டுள்ள குலம் என்று அழைக்கப் படுபவர்களின் அனைத்து பிரிவுகளை இங்கு ஜாதி என்று அழைக்கப்படுகிறது. உதாரணத்திற்கு மரவேலை தச்சர் தொழில் செய்பவர்களுக்கு என்று ஒரு குலம் இருக்கும் இவர்களது குலத்தில் உள்ளவர்கள் அனைவரும் இந்த தொழிலை செய்வார்கள். நகை வேலை தச்சர் தொழில் செய்பவர்களுக்கு என்று ஒரு குலம் இருக்கும் இவர்களது குலத்தில் உள்ளவர்கள் அனைவரும் இந்த தொழிலை செய்வார்கள். இருவரது குலம் வேறு வேறு என்றாலும் இருவரும் தச்சர் வேலை செய்பவர்களே இது போல் தச்சர் தொழில் செய்யும் பல பிரிவுகளில் இருப்பவர்களை மொத்தமாக குறிப்பிடும் போது ஜாதி என்ற வார்த்தை இங்கு வருகிறது.
இந்த சுலோகத்தில் 2 வது கேள்வி: வர்ணக் கலப்பு குற்றம் என்றும் ஜாதி தர்மங்களும் அழிந்து விடுகின்றன என்று சொல்வதன் காரணம் என்ன?
ஒருவர் தங்களது வர்ணத்தை விட்டு வேறு வர்ணத்தில் உள்ளவர்களை திருமணம் செய்யும் போது வர்ணக் கலப்பு ஏற்படுகிறது. இதில் பெண் ஆணின் குல தர்மத்தையோ அல்லது ஆண் பெண்ணின் குல தர்மத்தையோ தொடர்ந்து செய்ய வேண்டிய சூழ்நிலைக்கு தள்ளப்படுவதால் இருவரில் ஒருவர் தங்களுடைய குல தர்மங்களை தொடர்ந்து செய்ய முடியாதபடி ஆகிறது. இப்படி சில தலை முறைகள் சென்ற பிறகு பார்த்தால் ஒரு குலத்தின் தர்மங்கள் (குலத்தின் தர்மத்திற்கான விளக்கம் சுலோகம்- 40 இல் உள்ளது) அனைத்தும் அழிந்து போயிருக்கும் இதற்கு முக்கிய காராணமாக இருப்பது வர்ணக்கலப்பு ஆகும் இதனையே இந்த சுலோகம் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
இந்த குழப்பத்தால் அந்த குலத்தார்களும் அந்த குலத்தை அழித்தவர்களும் நரகம் செல்வார்கள். இவர்களின் பித்ருக்கள் பிதுர் பண்டங்களும் நீரும் இல்லாமல் வீழ்ச்சி பெறுவார்கள்.
இந்த சுலோகத்தின் கருத்து:
வர்ணங்கள் மாறி குலங்கள் மாறி திருமணம் செய்வதால் சில தலை முறைகளுக்கு பின் வருபவர்களுக்கு தங்களின் குலத்தின் பெயரும் அதன் வழிபாட்டு முறைகளும் ஒழுக்க முறைகளும் தெரியாமல் போகின்றது. குலத்தில் ஒற்றுமை மறைந்து இறுதியில் அந்தக் குலமே இல்லாமல் போகின்றது. இதனால் அந்தக் குலத்தில் வழிவழியாக முதாதையர்களுக்கு கொடுத்த வந்த தர்ப்பத்தையும் பிதுர் கடனையும் கொடுக்காமல் விட்டு விடுகின்றார்கள். ஒழுக்க முறைகள் மாறிவிடுகின்ற படியால் தர்மத்தின் படி நடக்க முடியாமல் போகின்றது. பித்ருக்கள் நீரும் பிதுர் பண்டங்களும் இல்லாமல் தங்கள் குலத்தை கைவிட்டுச் சென்று விடுகிறார்கள். இதனால் அனைவரையும் அதர்மம் சூழ்ந்து பாவம் செய்யும் சூழ்நிலைக்கு ஆளாகின்றார்கள். இதனால் அவர்கள் நரகத்திற்கு செல்கிறார்கள்.
கிருஷ்ணா அதர்மம் அதிகமாக பெருகுவதால் குலப்பெண்களின் நடத்தை கெடுகிறது வர்ணங்களில் கலப்பு உண்டாகிறது.
இந்த சுலோகத்தில் முதல் கேள்வி: குலப் பெண்கள் என்று இந்த சுலோகத்தில் சொல்லப்படுவது யார்?
ஒருவர் ஒரு தொழிலை செய்து கொண்டிருக்கிறார். அவரை பின்பற்றி அவரின் வாரிசுகள் அந்த தொழிலை சிறுவயதில் இருந்தே அவருடன் இருந்து கற்றுக் கொண்டு அதனை தொடர்ந்து செய்து வருகிறார்கள். அவர்களை தொடர்ந்து அவர்களது வாரிசுகள் என்று தலை முறை தலைமுறையாக ஒரே தொழிலை செய்து வருவார்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட தொழிலை தொன்று தொட்டு பாரம்பரியமாக செய்பவர்கள் ஒரு குழுவாக செயல்பட்டு ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்து கொண்டு செயல்படுவார்கள். அவர்கள் தங்களின் தொழிலுக்கு எற்றபடி ஒரு தர்மத்தை அமைத்துக் கொண்டு அதன்படி ஒரு குறிப்பிட்ட இறைவழிபாட்டு முறைகளையும் ஒழுக்க முறைகளையும் கடைபிடித்து வருவார்கள். இவர்களின் மூதாதையர்களின் பெயரை இந்த குழுவுக்கு பெயராக சூட்டி இந்த குலத்தின் வழியாக வந்த தர்மங்களையும் தொழில்களையும் கடைபிடித்துக் கொண்டு குழுவாக செயல்படுவார்கள். ஒவ்வொரு குழுவைச் சேர்ந்தவர்களும் ஒரு குலத்தை சேர்ந்தவர்களாக கருதப்பட்டார்கள். தங்களின் குழுக்களில் உள்ள ஆண்கள் மற்றும் பெண்களுக்கு திருமண வயது வந்ததும் தங்கள் குலத்தைப் போன்றே தொழில் செய்து வரும் வேறு குழுக்களில் உள்ளவர்களுடன் பெண் கொடுத்து பெண் எடுத்து திருமணம் செய்து வைப்பார்கள். இவர்களது தலைமுறை வளர்வதற்கு காரணமான திருமணமான பெண்கள் குலப் பெண்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
இந்த சுலோகத்தில் 2 வது கேள்வி: வர்ணங்கள் என்றால் என்ன?
பிறப்பால் வர்ணங்கள் இல்லை அவர்களின் செயலினால் மட்டுமே என்பதை மனு தர்மம் சொல்கிறது. பிறப்பால் அனைவரும் சமமே தர்ம செயல்களை செய்வதாலும் நற்குணங்களை வளர்த்துக் கொள்வதாலும் மட்டுமே ஒருவன் மேன்மையான நிலைக்கு உயர்கிறான் என்று பகவத்கீதை சொல்கிறது. நம்முடைய வேதத்தில் இருக்கும் சில சமஸ்கிருத மந்திரங்களுக்கு பொருள் தவறாக அனைவருக்கும் கற்பிக்கப்பட்டிருக்கின்றது. அதன் சரியான விளக்கம்
வேதம் நல்லொழுக்கம் நீதி இவற்றை கடைபிடிப்பவனும் இதனை அடுத்தவருக்கு எடுத்துரைப்பவனுக்கும் மனம் வலிமையுடன் இருக்க வேண்டும். மனம் வலிமையடைந்தால் அவனது முகமானது ஞானம் பெருகி தேஜசாக இருக்கும். மனமானது நெற்றியின் நடுவே உள்ளது. மனதை வலிமையானதாக வைத்திருப்பவர்கள் அனைவரும் பிராமணன் ஆவார்கள்.
ராஜாங்கத்தைக் கட்டிக்காக்கும் ஒரு சத்ரியனுடைய தோளானது பிரம்மதேவரின் தோள் போல வலிமையானதாக இருத்தல் வேண்டும். அப்போது தான் அவனால் போர்க் கலையில் சிறந்து விளங்கி எதிரிகளிடமிருந்து தனது குடி மக்களை திறம்பட காத்திட முடியும். தோள் வலிமையுடன் இருப்பவர்கள் அனைவரும் சத்ரியன் ஆவார்கள்.
வைசியனானவன் வாணிபம் செய்பவன். பல ஊர்களுக்கு நடந்து செல்ல வேண்டும். பல நாட்கள் நடப்பதற்கு வலிமையான தொடை இருக்க வேண்டும். வலிமையான தொடைகளுடன் இருப்பவர்கள் அனைவரும் வைசியன் ஆவார்கள்.
சூத்திரர்கள் உடல் உழைப்பால் வேலை செய்பவர்கள் மற்றும் வயல்களில் வேலை செய்து இந்த லோக உயிர்களுக்கு பசியாற்ற வேண்டிய உணவு உற்பத்திக்கு பாடுபடுபவர்கள். விவசாயம் செய்ய அவனுக்கு சோர்வில்லாத வலிமையான பாதங்கள் வேண்டும். வலிமையான பாதங்களுடன் இருப்பவர்கள் அனைவரும் சூத்திரன் ஆவார்கள்.
தற்போது சொல்லப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் பொய்யான விளக்கம்
பிரம்மாவின் நெற்றியில் இருந்து பிராமணன் பிறந்தான் பிரம்மாவின் தோளில் இருந்து சத்திரியன் பிறந்தான் பிரம்மாவின் தொடையில் இருந்து வைசியன் பிறந்தான் பிரம்மாவின் பாதத்தில் இருந்து சூத்திரன் பிறந்தான்
இந்த சுலோகத்தில் 3 வது கேள்வி: குலப்பெண்களின் நடத்தை என்று சொல்லப்படுவது என்ன?
ஒரு குறிப்பட்ட தொழிலை செய்யும் குலத்தில் வளரும் பெண்கள் அந்த தொழிலை செய்யும் குலத்திற்கு என்று இருக்கும் தொழில் மற்றும் வழிபாட்டு முறைகள் மற்றும் அவர்களது குடும்பத்தில் உள்ள பெரியவர்கள் சொல்லிக் கொடுத்த ஒழுக்க முறைகள் மட்டுமே தெரிந்து வைத்திருப்பார்கள். வேறு தொழிலை செய்யும் குலத்தில் உள்ளவர்களின் வழிபாட்டு முறைகளும் ஒழுக்க முறைகளும் அவர்களுக்குத் தெரியாது.
உதாரணத்திற்கு ஒருவர் உடல் உழைப்பால் விவசாயம் செய்து வருகிறார். இவருக்கு என்று இருக்கும் குலத்தில் வழி வழியாக வந்த தொழில் முறைகளையும் தர்மங்களையும் வழிபாட்டு முறைகளையும் மட்டுமே தங்கள் வீட்டில் உள்ள பெண்களுக்கு சொல்லிக் கொடுத்திருப்பார்கள். விவசாயம் செய்பவர்கள் வீட்டில் இருக்கும் பெண்கள் நிலத்தில் விவசாயத்திற்கு உதவி செய்வார்கள். விவசாயத்தை பற்றி நன்றாக அறிந்து வைத்திருப்பார்கள். விவசாயத்திற்கு ஏற்ற சூரிய வழிபாட்டு முறைகளும் தங்களின் தொழிலுக்கு உதவி செய்யும் காளைமாடு போன்ற உயிரினங்களை எப்படி பாதுகாப்பது என்பதும் அவற்றை தெய்வங்களாக வழிபடுவது பற்றியும் மட்டுமே தெரியும்.
வேறு ஒருவர் வாணிபம் செய்து வருகிறார். அவர் ஊர் ஊராக சென்று வியாபாரம் செய்வார். அவர் வியாபாரம் செய்ய பல ஊர்களுக்கு செல்வதால் பல நாட்கள் வீட்டில் இருக்க மாட்டார். வாணிபத்திற்கு ஏற்ற பொருளை வீட்டில் வைத்திருப்பார். அதனை பாதுகாப்பது பற்றி அவர்களது வீட்டில் உள்ள பெண்கள் அறிந்து வைத்திருப்பார்கள். அவரின் தொழிலுக்கு பொதி சுமக்க உதவி செய்யும் குதிரைகள் கழுதைகள் போன்ற உயிரினங்களை எப்படி பாதுகாப்பது என்பது மட்டுமே தெரியும்.
இப்போது இந்த இரண்டு வர்ணங்களில் உள்ள பெண்கள் வர்ணம் மாறி வேறு ஒரு தொழில் செய்யும் குலத்தில் உள்ளவரை திருமணம் செய்து கொண்டால் புதிதாக அவர்களது வீட்டிற்கு செல்லும் பெண் அந்த வீட்டில் உள்ள தொழில் முறைகள் ஒழுக்க முறைகள் பற்றி ஒன்றும் தெரியாது. வீட்டிற்கு வந்த பெண் தொழிலுக்கு ஏற்ற வேலைகளை செய்ய வேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பு ஆணுக்கு இருக்கும். இதனை செய்ய அந்தப் பெண் முயற்சி செய்தாலும் கற்றுக் கொள்ள நாட்கள் ஆகும். வேலை செய்யும் போது பல தவறுகள் ஏற்படும். இதனால் குடும்பத்தில் உள்ளவர்களுடன் சண்டையிட நேரிடும். கணவனுடன் சண்டையிட நேரிடும். இதற்கு ஆணும் தானை காரணம் என்று பலர் கேட்கலாம். ஆனால் இங்கு ஆண் இருக்கும் வீட்டிற்கே பெண் வருகிறாள். இந்த ஆண் தனக்கு உண்டான வேலையை சரியாக இங்கு செய்து விடுகிறான். ஆனால் வந்திருக்கும் பெண்ணால் சரியாகச் செய்ய முடியவில்லை எனவே சண்டை ஏற்படுகிறது. புகுந்த வீட்டில் சண்டை ஏற்பட காரணமான பெண்ணிற்கு அங்கே நடத்தை சரியில்லை என்ற பேச்சு அங்கே உருவாகிறது. அனைத்திற்கும் மூல காரணம் வர்ணம் மாறி திருமணம் செய்ததே ஆகும். இவற்றையே இந்த சுலோகம் சொல்கிறது.
குறிப்பு: இந்த சுலோகத்தில் சொல்லப்பட்ட பல கருத்துக்களுக்கான விளக்கங்கள் பின் வரும் தலைப்புகளில் உள்ள சுலோகங்களில் மேலும் விரிவாக தெரிந்து கொள்ளலாம்.
ஒரு குலம் அழியும் போது அந்த குலத்தின் பழமையான நெறிமுறைகளும் அழிந்து விடுகின்றது. அந்த குலத்தின் நெறிகள் அழியும் போது அந்த குலத்தை அதர்மம் சூழ்ந்து கொள்கிறது.
இந்த சுலோகத்தில் முதல் கேள்வி: குலத்தின் நெறிமுறைகள் என்றால் என்ன?
ஒரு குலத்தில் தலை முறை தலைமுறையாக தர்மத்தின்படி பல நல்ல ஒழுக்க முறைகளை பாரம்பரியமாக கட்டுப் பாடுகளுடன் கடைபிடித்து வருவார்கள். இந்தக் கட்டுப்பாடுகளினால் அந்த குலம் நல்ல பெயருடன் தலைமுறை தலைமுறையாக பலகாலம் தொடந்து வாழ்ந்து வரும்.
இந்த சுலோகத்தில் 2 வது கேள்வி: குலத்தின் நெறிகள் அழியும் போது அதர்மம் எப்படி அந்த குலத்தை சூழ்ந்து கொள்கிறது?
ஒரு குலம் அதர்மத்தில் இருந்து தப்புவதற்கான காரணங்கள் அந்த குலத்தில் உள்ளவர்களுக்கு தலைமுறை தலைமுறையாக கற்றுக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் கடவுள் மீது நம்பிக்கை வைத்து வழிபடுவது மற்றும் ஆகமங்களையும் நியமங்களையும் சரியாக கடைபிடித்தல் ஆகியவை ஆகும். இவற்றை அறிந்த பெரியோர்கள் யுத்தத்தில் அழியும் போது அவர்களுக்குப் பின் வரும் வாரிசுகளின் சிறுவயது முதலே குலத்தின் நெறிமுறைகளையும் தர்மத்தையும் கற்றுக் கொடுக்க யாரும் இல்லாத சூழ்நிலை ஏற்படுகிறது. வாரிசுகள் தர்மத்துக்காக கடைபிடிக்க வேண்டிய நெறி முறைகள் தெரியாததால் அவரவர்கள் விருப்பப்படி நடந்து கொள்வார்கள். இதில் யாரேனும் தவறு செய்தால் அதன் பலனாக அவர்களை அதர்மம் சூழ்ந்து கொள்வது மட்டுமின்றி அவர்களது மரபாகத் தொடர்ந்து வரும் தலைமுறையையும் அதர்மம் சூழ்ந்து கொள்ளும்.
ஜனார்த்தனா குலநாசத்தினால் ஏற்படும் குற்றத்தை நன்கு உணர்கின்ற நாம் இந்த பாவச்செயலிலிருந்து விலகுவது பற்றி ஏன் ஆலோசிக்காமல் இருக்க வேண்டும்? (ஆலோசிப்போம்)
இந்த சுலோகத்தில் ஒரு கேள்வி: கிருஷ்ணரை ஜனார்த்தனா என்று அர்ஜூனன் ஏன் அழைக்கின்றான்?
சுலோகம் – 36 இல் ஜனார்த்தனன் என்ற பெயருக்கு விளக்கம் கொடுக்கப்பட்டாலும் இந்த சுலோகத்தில் வேறு வகையான அர்த்தத்தில் அர்ஜூனன் கிருஷ்ணரை ஜனார்த்தனன் என்று அழைக்கிறான். ஜனார்த்தனன் என்ற சொல்லுக்கு மக்களின் மனதில் மாயையாக இருப்பவன் என்ற அர்த்தமும் உண்டு. எதிரணியில் இருப்பவர்கள் தான் மாயையில் சிக்கி ராஜ்யத்திற்கும் சுக போகத்திற்கும் ஆசைப்பட்டு இதனால் வரும் பாவங்களை பற்றி சிந்திக்காமல் யுத்தத்திற்கு வந்திருக்கிறார்கள். நான் மாயையில் சிக்காமல் வரும் பாவங்களைப் பற்றி அறிந்து தெளிவாக இருக்கிறேன் என்பதை மறைமுகமாக கிருஷ்ணரிடம் சுட்டிக்காட்ட ஜனார்த்தனா என்ற பெயரை குறிப்பிடுகிறான்.
இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?
கௌரவ சகோதரர்கள் அரச பதவி மீது உள்ள பேராசையினால் அறிவிழந்த நிலையில் குலநாசத்தினால் ஏற்படும் பாதிப்புகளை உணராமல் இந்த யுத்தத்திற்கு வந்திருக்கிறார்கள். நமக்கு தான் பதவி ஆசை இல்லையே மேலும் நடக்கப்போகும் பாதிப்புகளும் வரப்போகும் பாவங்களையும் நன்றாக தெரிந்து வைத்திருக்கிறோம் ஆகையால் நாம் யுத்தம் செய்யாமல் இருப்பது பற்றி ஆலோசிக்கலாம் என்று அர்ஜூனன் கிருஷ்ணரிடம் கூறிகின்றான்.
ஆகவே மாதவா உறவினர்களான திருதராஷ்டிர கூட்டத்தாரை கொல்வது நமக்குத் தகாது. நம் குடும்பத்தினரைக் கொன்று நாம் எப்படி சுகமுள்ளவர்களாக இருப்போம்?
இந்த சுலோகத்தில் ஒரு கேள்வி: கிருஷ்ணரை மாதவா என்று அர்ஜூனன் ஏன் அழைக்கின்றான்?
கிருஷ்ணர் 1000 ஆண்டுகள் தவம் செய்ததினால் மாதவன் என்ற பெயரைப் பெற்றார். இந்த யுத்தம் வேண்டாம். இந்த யுத்தத்தினால் கிடைக்கும் ராஜ்யம் செல்வம் சுகபோகங்கள் அனைத்தும் வேண்டாம். அனைத்தையும் உதறி விட்டு தபஸ்வி போல் கானகத்திற்கு சென்று தவம் செய்யப் போகிறேன் என்பதை மறைமுகமாக கிருஷ்ணரிடம் தெரிவிக்க மாதவா என்ற பெயரை குறிப்பிடுகிறான்.
பகவத் கீதை – 1. அர்ஜூன விஷாத யோகம் #38
அரச பதவி மீது உள்ள பேராசையினால் அறிவிழந்த இவர்களின் மனம் பகுத்தறியும் தன்மையை இழந்து விட்டது. இதனால் தமது குலம் அழிந்து விடும் என்பதையோ நண்பர்கள் மற்றும் உறவினர்களுக்கு கெடுதல் செய்வதினால் உண்டாகும் பாவத்தையோ இவர்கள் தெரிந்து கொள்ளவில்லை.
இந்த சுலோகம் சொல்லும் கருத்து என்ன?
பேராசை வந்தால் மனம் அறிவிழந்து பகுத்தறியும் தன்மையையும் இழந்து விடும்.
ஜனார்த்தனா திருதராஷ்டிர குமாரர்களை கொன்று நமக்கு என்ன மகிழ்ச்சி ஏற்படப் போகிறது? இந்தப் படுபாவிகளை கொன்றால் நமக்கு பாவம்தான் வந்தடையும்.
இந்த சுலோகத்தில் முதல் கேள்வி: கிருஷ்ணரை ஜனார்த்தனா என்று அர்ஜூனன் ஏன் அழைக்கின்றான்?
தீயவர்களின் இதயங்களில் அச்சத்தை விளைவித்ததினால் கிருஷ்ணர் ஜனார்த்தனன் என அழைக்கப்படுகிறார். யுத்தத்தில் கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனுடன் இருக்கிறார். தீயவற்றை செய்யும் திருதராஷ்டிர குமாரர்களை கொன்றால் பாவம் ஏற்படும் என்பதை சொல்லும் அர்ஜூனன் யுத்தத்தில் நீ அவர்களின் மனதில் அச்சத்தை ஏற்படுத்தினாலும் பாவமே வந்து சேரும் இதில் நமக்கு என்ன மகிழ்ச்சி ஏற்படப் போகிறது ஆகையால் எனக்கு யுத்தம் செய்வதில் விருப்பம் இல்லை என்பதை மறைமுகமாக கிருஷ்ணரிடம் தெரிவிக்க ஜனார்த்தனா என்ற பெயரை குறிப்பிடுகிறான்.
இந்த சுலோகத்தில் 2 வது கேள்வி: திருதராஷ்டிரரை தனது தந்தைக்கு சமமானவர் என்றும் பெரியப்பா என்றும் மரியாதையுடன் பல இடங்களில் குறிப்பிட்டுள்ள அர்ஜூனன் இந்த சுலோகத்தில் திருதராஷ்டிரர் என்று ஏன் பெயர் சொல்லி அழைக்கிறான்?
அரசராக இருக்கும் திருதராஷ்டிரர் துரியோதனனுக்கு தந்தை என்ற நிலையிலிருந்தோ அல்லது நாட்டின் அரசர் என்ற நிலையிலிருந்தோ ஆரம்பத்திலிருந்தே அவனை கண்டித்து அவனை தவறு செய்ய விடாமல் தடுத்திருந்தால் இந்த யுத்தம் வந்திருக்காது. திருதராஷ்டிர குமாரர்களை படுபாவிகள் என்று குறிப்பிடும் அர்ஜூனன் அவர்கள் செய்யும் பாவத்திற்கு முதன்மை காரணமாக திருதராஷ்டிரரை எண்ணுகிறான். ஆகையால் தந்தைக்கு சமமானவரான திருதராஷ்டிரரை பெயர் சொல்லி அழைக்கிறான்.
மதுசூதனா இவர்கள் என்னைக் கொல்வதற்கு விருப்பம் கொண்டாலும் எனக்கு இவர்களை கொல்ல விருப்பம் இல்லை. மூன்று உலகங்களை ஆளும் பதவியை கொடுத்தாலும் இவர்களை கொல்ல எனக்கு விருப்பம் இல்லை. இப்படி இருக்கும் போது இந்த ராஜ்யத்திற்காகவா இவர்களை நான் கொல்வேன்?
இந்த சுலோகத்தில் ஒரு கேள்வி: கிருஷ்ணரை மதுசூதனா என்று அர்ஜூனன் ஏன் அழைக்கின்றான்?
மது எனும் அரக்கனை கிருஷ்ணர் அழித்ததால் அவருக்கு மதுசூதனன் என்று பெயர் பெற்றார். விஷ்ணுவின் ஆயிரம் நாமங்களைப் பட்டியலிட்டுத் தோத்திர உருவில் பீஷ்மரால் யுதிஷ்டிரனுக்கு சொல்லப்பட்ட விஷ்ணு சஹஸ்ர நாமத்தில் 73 வதாக மதுசூதனன் பெயர் வரும். தவறு செய்த அரக்கனை அழித்து மதுசூதனன் என்ற பெயர் பெற்ற கிருஷ்ணரிடம் தவறு செய்து கொண்டிருக்கும் கௌரவர்களை கொல்ல நான் விரும்பவில்லை என்று சொல்வதற்காக மதுசூததன் என்ற வார்த்தையை அர்ஜூனன் பயன்படுத்தினான்.
