ராமாயணம் 7. உத்தர காண்டம் பகுதி -42

ராமர் வேறு என்ன தங்களுக்கு வேண்டும் சொல்லுங்கள் என்று கேட்டார். அதற்கு சிறுவர்கள் இந்த ராம கதையில் வரும் தங்களை பார்த்து விட்டோம். அதை போல் கதையில் உள்ள சீதையின் தரிசனத்தை பார்க்க வேண்டும் என்று ஆவலுடன் இருக்கிறோம். தாங்கள் இருவரும் சேர்ந்து எங்களுக்கு தரிசனம் கொடுத்து ஆசிர்வதியுங்கள் என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள். சபையில் இருந்த அனைவரும் திடுக்கிட்டார்கள். ராமர் தலை கவிழ்ந்து மௌனமானார். சிறுவர்கள் ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தார்கள். அப்போது கௌசலை நடந்தவற்றை சிறுவர்களுக்கு சொல்லி புரிய வைக்க முயற்சி செய்தாள். சீதை ராமரால் காட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டார் என்ற செய்தியை கேட்டதும் மிகவும் கோபம் கொண்ட சிறுவர்கள் ராமரை இது நாள் வரை தர்மவான் சத்தியம் தவறாதவர் என்று எண்ணியிருந்தோம். ஆனால் தன்னை நம்பி வந்த சீதையை காட்டுக்கு அனுப்பி தர்மம் தவறி விட்டார் என்று கோபத்துடன் கூறினார்கள். அதற்கு ராமர் நான் இந்நாட்டின் அரசன். ஒரு நாட்டின் அரசன் என்பவன் எந்த விதமான பழிச்சொல்லுக்கும் ஆளாகாமல் இருக்க வேண்டும் என்பது தர்மம். என்னை நம்பி வந்த சீதையை கைவிடக்கூடாது என்பதும் தர்மம் தான். ஆனால் இரண்டில் ஒன்று என்று வரும் போது இரண்டில் பெரிய தர்மத்தையே காப்பாற்ற வேண்டும் என்ற நியதிப்படியே நடந்து கொண்டேன். அரச பதவியை துறந்து சீதையுடன் நான் சென்றிருந்தால் என்னை நம்பி இருந்த நாட்டு மக்களின் நம்பிக்கையை ஏமாற்றியது போலாகும். சீதையின் நம்பிக்கையா மக்களின் நம்பிக்கையா என்று ஆராய்ந்தால் இரண்டில் ஒன்று என்று வரும் போது மக்களின் நம்பிக்கையை காப்பதே ஒரு அரசனுக்கு பெரிய தர்மம். ஆகவே வேறு வழியில்லாமல் சீதையை காட்டிற்கு அனுப்பி விட்டேன் என்றார்.

ராமரின் சமாதானத்தை ஏற்காத சிறுவர்கள் இருவரும் இனி நாங்கள் ராம காவியத்தை பாட மாட்டோம் என்று சொல்லி அங்கிருந்து கிளம்பி வால்மீகி முனிவரின் இருப்பிடம் சென்று நடந்தவற்றைச் கூறி வனத்திற்கு செல்ல அனுமதி கேட்டார்கள். அனைத்தையும் அறிந்த வால்மீகி முனிவர் அயோத்தியிலிருந்து சிறுவர்களுடன் தானும் வனத்திற்கு வந்து விட்டார். ஒரு நாள் சிறுவர்கள் இருவரும் வனத்திற்குள் சுற்றி விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது ராமர் அனுப்பிய அஸ்வமேத யாகக் குதிரை அக்காட்டைக் கடந்து சென்றது. குதிரையின் அழகில் மயங்கிய சிறுவர்கள் இருவரும் அக்குதிரையை பிடித்து தினந்தோறும் விளையாடலாம் என்று குதிரையை பிடித்தார்கள். அப்போது குதிரையின் முகத்தில் கட்டி வைத்திருந்த தங்கத் தகட்டில் எழுதப்பட்டிருந்த வாசகத்தை சிறுவர்கள் படித்தார்கள். இந்த குதிரை ராமரின் அஸ்வமேத யாகத்திற்கான குதிரை. அக்குதிரை செல்லும் பகுதியை ஆட்சி செய்யும் அரசர்கள் இக்குதிரைக்கு மரியாதை செலுத்தி ராமரை அரசனுக்கு அரசனான சக்ரவர்த்தியாக ஏற்றுக் கொண்டு அயோத்திக்கு வரி செலுத்த வேண்டும். ராமரை சக்ரவர்த்தியாக ஏற்றுக் கொள்ள மறுத்து குதிரையை பிடித்து வைத்துக் கொண்டு எதிர்த்தால் அவர்களை ராமரின் பிரதிநிதியாக இருப்பவர் எதிர்த்து சண்டையிட்டு வெற்றி கொண்டு அந்த நகரத்தினை தனதாக்கிக் கொள்வார் என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.

ராமரின் அஸ்வமேத யாகக் குதிரை என்றதும் சிறுவர்கள் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டார்கள். சிறிதும் பயப்படாமல் குதிரையை ஒரு மரத்தில் கட்டி வைத்துவிட்டு அருகில் விளையாட ஆரம்பித்தார்கள். குதிரையை தேடிக் கொண்டு வந்த வீரர்கள் குதிரை மரத்தில் கட்டிப் போடப்பட்டிருப்பதையும் அருகில் முனிவர்களைப் போல் இருந்த இரண்டு சிறுவர்கள் விளையாடிக் கொண்டிருப்பதையும் பார்த்து திடுக்கிட்டார்கள். இந்த குதிரையை யார் இங்கு கட்டி வைத்தது என்று வீரர்கள் அச்சிறுவர்களிடம் கேட்டார்கள். நாங்கள் தான் கட்டி வைத்திருக்கறோம் என்ற படி சிறுவர்கள் விளையாடிக் கொண்டே இருந்தார்கள். என்ன செய்வது என்று புரியாத வீரர்கள் சிறுவர்களிடம் இது ராமரின் அஸ்வமேத யாகக் குதிரை இதனை விட்டு விடுங்கள் என்று கெஞ்சுவது போல் கேட்டார்கள். இதனைப் பார்த்து சிரித்த சிறுவர்கள் குதிரையின் மீதுள்ள தங்கத் தகட்டில் என்ன எழுதியிருக்கிறது பாருங்கள் ராமரை சக்ரவர்த்தியாக ஏற்றுக் கொள்பவர்கள் குதிரைக்கு மரியாதை செலுத்த வேண்டும். இல்லை என்றால் யுத்தம் செய்யலாம் என்று எழுதியிருக்கிறது நாங்கள் ராமரை சக்ரவர்த்தியாக ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை எனவே கட்டி வைத்திருக்கிறோம் உங்களால் முடிந்தால் எங்களுடன் யுத்தம் புரிந்து குதிரையை மீட்டுச் செல்லுங்கள். ராமரின் படை வீரர்களாக இருந்து கொண்டு எங்களிடம் கெஞ்சுகிறீர்களே என்று சொல்லிவிட்டு தங்களின் விளையாட்டில் கவனமாக இருந்தார்கள்.

உங்களது கருத்துக்களை வழங்கவும்

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.