சுலோகம் -58

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #11

நீ துக்கப்படத் தகாத மனிதர்களின் பொருட்டு வருந்துகிறாய். மேலும் பண்டிதர்களைப் போன்று பேசுகிறாய். ஆனால் உயிர் போனவர்களுக்காகவும் உயிர் போகாதவர்களுக்காகவும் பண்டிதர்கள் வருந்துவதில்லை.

இந்த சுலோகத்தில் முதல் கேள்வி?

துக்கப்படத் தகாத மனிதர்கள் என்று கிருஷ்ணர் யாரை குறிப்பிடுகிறார்?

கௌரவர்களுடன் சேர்ந்து யுத்தம் செய்வதற்காக வந்திருப்பவர்கள் அனைவரும் அதர்மத்திற்கு துணை நிற்பவர்களே. அதர்மத்திற்கு துணை நிற்பவர்கள் அனைவரும் தர்மத்தால் அழிக்கப்படுவார்கள். இவர்கள் அழிந்தால் அவர்களைப் பற்றி கவலைப்படத் தேவையில்லை. இவர்களையே துக்கப்படத் தகாத மனிதர்கள் என்று கிருஷ்ணர் இங்கு குறிப்பிடுகிறார்.

இந்த சுலோகத்தில் 2 வது கேள்வி?

அர்ஜூனனை பண்டிதர்களைப் போன்று பேசுகிறாய் என்று கிருஷ்ணர் எதனால் கூறுகிறார்?

அர்ஜூனன் முதல் அத்தியாயத்திலும் 2 வது அத்தியாயத்திலும் குலநாசத்தினால் வரும் பெரிய பாவங்களை எடுத்துக் காட்டியும் மேலும் பல விதமான கருத்துக்களை கிருஷ்ணரிடம் சொல்லியும் யுத்தம் செய்வது சரியில்லை என்று பேசினான். அர்ஜூனன் பேசிய கருத்துக்கள் அனைத்தும் உயர்வான நீதி சாஸ்திரங்களைப் படித்து அவற்றை விளக்கும் பண்டிதர்களின் கருத்துக்களைப் போல இருந்ததால் அவனை பண்டிதர்கள் போல பேசுகிறாய் என்று கிருஷ்ணர் கூறினார்.

இந்த சுலோகத்தில் 3 வது கேள்வி?

உயிர் போனவர்களுக்காகவும் உயிர் போகாதவர்களுக்காகவும் பண்டிதர்கள் வருந்துவதில்லை என்று கிருஷ்ணர் ஏன் கூறினார்?

பண்டிதர்களின் பார்வையில் ஆனந்த மயமான பொருள் ஒன்று தான். அது அழியாதது. அதைத் தவிர உலகில் அழியாத வேறு பொருள் எதுவும் இல்லை. அதுவே எல்லாவற்றிற்குள்ளும் இருக்கின்ற சோதி வடிவான ஆத்மா. அதற்கு எந்த விதத்திலும் அழிவு ஏற்படாது என்று நன்கு உணர்ந்தவர்கள் பண்டிதர்கள். மேலும் இந்த உலகிலுள்ள உயிர்கள் தங்களின் ஐந்து புலன்களின் மூலம் பார்ப்பவைகள் கேட்பவைகள் உண்பவைகள் முகர்பவைகள் உணர்பவைகள் ஆகிய அனைத்தும் தவிர்க்க முடியாத கனவு போன்ற மாயையால் ஆகியது என்பதையும் தெரிந்து கொண்டதால் அனைத்தும் இறைவன் செயலே என்று இருப்பார்கள். அதனால் இறந்தவர்களை பற்றி கவலைப்படவும் மாட்டார்கள். இருப்பவர்களை நினைத்து வருத்தப்படவும் மாட்டார்கள். இதனை வைத்து பண்டிதர்கள் வருந்துவதில்லை என்று கிருஷ்ணர் கூறினார்.

இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?

அதர்மம் செய்பவர்களையும் அதற்கு துணை நிற்பவர்களையும் நினைத்து துக்கப்படத் தேவையில்லை. ஏனெனில் அதற்கான தகுதியை அவர்கள் இழந்து விட்டார்கள் என்றும் மேலும் அர்ஜூனன் பண்டிதர்களைப் போல் பேசினாலும் பண்டிதர்களைப் போல் முடிவு எடுக்கவில்லை. ஆகையால் நீ பண்டிதன் அல்ல ஆனால் பண்டிதன் போல் பேசுகிறாய் அவ்வளவு தான் என்று அர்ஜூனனுக்கு உணர்த்தி அவன் கேட்ட அனைத்து கேள்விகளுக்கும் கிருஷ்ணர் இந்த சுலோகத்தில் இருந்து பதில் சொல்ல ஆரம்பிக்கிறார்.

சுலோகம் -57

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #10

பரத குலத் தென்றலே திருதராஷ்டிரரே கிருஷ்ணன் இரண்டு படைகளுக்கு நடுவில் துயரப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் அர்ஜூனனிடம் சிரித்தார் போல் இந்த வார்த்தைகளை பேச ஆரம்பித்தார்.

இந்த சுலோகத்தில் முதல் கேள்வி?

திருதராஷ்டிரரை பரதகுலத் தென்றல் என்று சஞ்சயன் ஏன் குறிப்பிட்டு சொல்கிறார்?

பரதகுலத்தில் தோன்றிய அரசர்கள் தர்மத்தின்படி உடனடியாக முடிவு எடுத்து அதனை செயல் படுத்தினார்கள். ஆனால் திருதராஷ்டிரருக்கு சஞ்சயன் பல முறை மறைமுகமாக எச்சரித்து விட்டான். இந்த யுத்தம் நடந்தால் யுத்தத்தில் கௌரவர்கள் தோற்கடிக்கப்படுவார்கள். உங்கள் புதல்வர்கள் அனைவரும் கொல்லப்படுவார்கள் என்று ஆனாலும் திருதராஷ்டிரர் தனது மகன் துரியோதனன் செய்யும் அதர்மமான செயலுக்கு துணை செல்வது போல் எந்த முடிவும் எடுக்காமல் தென்றல் போல் அமைதியாகவே இருக்கிறார். ஆகவே பரத குலத் தென்றலே என்ற வார்த்தையை சஞ்சயன் குறிப்பிட்டு சொல்கிறான்.

இந்த சுலோகத்தில் 2 வது கேள்வி?

மேற்கண்ட சுலோகங்களில் அர்ஜூனன் சொன்னவைகள் அனைத்தையும் கேட்ட கிருஷ்ணர் ஏன் சிரித்தபடியே பதில் சொல்ல ஆரம்பிக்கிறார்?

அர்ஜூனன் தர்மத்தை காக்க யுத்தம் செய்து தனது வீரத்தைக் காட்டுவதற்காக யுத்தகளத்திற்கு வந்துவிட்டு வருந்திக் கொண்டிருக்கிறான். என்னை சரணடைந்து பதில் சொல்லுமாறு கூறிவிட்டு நான் பதில் சொல்வதற்கு முன்பாகவே யுத்தம் செய்ய மாட்டேன் என்று முடிவு செய்துவிட்டானே என்று கிருஷ்ணர் தனது மனதிற்குள்ளாக எண்ணி அர்ஜூனனை பார்த்து சிரித்தார்.

சுலோகம் -56

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #9

சஞ்சயன் திருதராஷ்டிரரிடம் அரசனே எதிரிகளை வெல்பவனும் உறக்கத்தை வென்றவனுமாகிய அர்ஜூனன் இவ்வாறு (மேலுள்ள சுலோகங்கள்) கோவிந்தனிடம் சொல்லிவிட்டு நான் போர் புரிய மாட்டேன் என்று மௌனமாகி விட்டான்.

இந்த சுலோகத்தின் ஒரு கேள்வி?

சஞ்சயன் திருதராஷ்டிரரிடம் சொல்லும் போது கிருஷ்ணரை கோவிந்தன் என்று ஏன் அழைக்கிறார்?

கோவிந்தன் என்ற சொல்லுக்கு பசுக்களின் தலைவன் கூப்பிட்ட குரலுக்கு ஓடோடி வருபவன் பூமியை தாங்குபவன் என்று பொருளாகும். அர்ஜூனன் தனது மனக் குழப்பத்தில் இருந்து விடுபட கிருஷ்ணரை குருவாக ஏற்றுக் கொண்டு சரணடைந்து விட்டான். கூப்பிட்ட குரலுக்கு ஓடோடி வரும் கிருஷ்ணர் குருவாக நின்று அர்ஜூனனுக்கு உபதேசம் செய்து தெளிவைக் கொடுத்து விடுவார். அர்ஜூனன் தனது மனக் குழப்பங்களில் இருந்து தெளிந்து விடுபட்டு யுத்தம் செய்ய ஆரம்பித்தால் அதன் பிறகு உனது மகன்கள் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள் என்று திருதராஷ்டிரருக்கு மறைமுகமாக சொல்வதற்காக கோவிந்தன் என்ற பெயரை சஞ்சயன் சொல்கிறார்.

சுலோகம் -55

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #8

நான் உன்னை சரணடைந்தது ஏன் என்றால் இந்த உலகில் எதிரிகள் இல்லாத தனமும் தானியங்களும் நிறைந்த செழிப்பான அரசு மற்றும் தேவர்களின் தலைவனான இந்திரனின் பதவியைக் கூட நான் அடையலாம். ஆனால் எனது புலன்கள் அவற்றை அனுபவிக்க இயலாத படி வருத்துகின்ற நிலையை எது போக்கும் என்பதை நான் உணர இயலவில்லை.

இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?

கிருஷ்ணர் முன்பே சொன்னபடி யுத்தம் செய்து வெற்றி பெற்று தனமும் தானியங்களும் நிறைந்த செழிப்பான அரசையும் இந்திரனுக்கு நிகரான பதவியைப் பெற்றாலும் கூட இவை அனைத்தும் என்னுடைய வருத்தத்தை போக்காது. ஆகவே எனது புலன்களை அடக்கி வருத்தத்தை போக்க குருவாய் இருந்து நல்ல வழியை நீங்கள் கூற வேண்டும் அதனால் சரணடைகிறேன் என்று அர்ஜூனன் கிருஷ்ணரிடம் சொல்கிறான்.

இந்த சுலோகத்தின் ஒரு கேள்வி?

அர்ஜூனன் வருத்தம் என்று எதனை குறிப்பிடுகின்றான்?

உறவினர்களையும் நண்பர்களையும் கொன்று வெற்றி பெற்று அதனால் செழிப்பான ராஜ்யம் கிடைத்தாலும் உறவினர்களையும் நண்பர்களையும் கொன்று விட்டோமே என்றும் அவர்கள் தற்போது இல்லையே என்று நினைப்பதையே வருத்தம் அர்ஜூனன் இங்கு கூறிப்பிடுகிறான்.

சுலோகம் -54

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #7

கோழைத்தனத்தினால் சீரழிந்த சுபாவம் கொண்டவனும் தர்ம விஷயத்தில் குழம்பிய மனதுடையவனுமான நான் உங்களிடம் கேட்பது என்னவென்றால் எந்த செயல் உறுதியாக மேன்மை பயக்கக்கூடுமோ அதனை எனக்குச் சொல்லுங்கள் நான் உங்களுடைய சீடன். உங்களை சரணடைந்த எனக்கு அறிவுரை கூறுங்கள்.

இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?

யுத்தம் செய்யலாமா? வேண்டாமா? தர்மத்தின் படி எது சிறந்தது என்ற குழப்பத்தில் இருக்கிறேன் எனக்கு சரியானது எதுவோ அதனை எனக்கு சொல்லி புரியவையுங்கள். நான் சீடனாக தற்போது நிற்கிறேன் குருவாக வந்து எனக்கு உபதேசியுங்கள். நான் உங்களை சரணடைகிறேன் என்று கிருஷ்ணரை சரணடைந்தான் அர்ஜூனன்.

இந்த சுலோகத்தின் ஒரு கேள்வி?

கிருஷ்ணரும் அர்ஜூனனும் நண்பர்கள் இந்த இடத்தில் ஏன் கிருஷ்ணரை குருவாக ஏற்றுக் கொண்டு தன்னை சீடன் என்று சொல்கிறான் அர்ஜூனன்?

கிருஷ்ணர் நண்பன் என்ற ஸ்தானத்தில் தர்மம் எது என்று அறிவுரை மட்டும் சொல்லி புரியவைப்பார். ஆனால் குருவாக ஏற்றுக் கொண்டால் குருவானவர் தர்மம் எது என்று அறிவுறை மட்டும் சொல்லாமல் அதனை ஏதேனும் ஒரு வகையில் உணர்த்தி புரிய வைப்பார். தான் உணர்ந்தால் மட்டுமே தெளிவுடைய முடியும் என்ற எண்ணத்தில் கிருஷ்ணரை குருவாக ஏற்றுக் கொண்டு சீடனாக சரணடைந்தான் அர்ஜூனன்.

சுலோகம் -53

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #6

நாம் அவர்களை வெற்றி கொள்வோமா? அல்லது நம்மை அவர்கள் வென்று விடுவார்களா? இவற்றுள் எது மேன்மை என்பது விளங்கவில்லை. யாரைக் கொன்று நாம் வாழக்கூட விரும்பவில்லையோ அவர்களே (திருதராஷ்டிர குமாரர்கள்) நம் முன்னே நம்மை எதிர்த்து நிற்கிறார்கள்.

இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?

யுத்தம் செய்வது நல்லது அதுவே மேன்மை என்ற முடிவுக்கு வந்து யுத்தம் செய்தால் அதில் நமக்கு வெற்றி கிடைக்குமா? கிடைக்காதா? என்ற குழப்பமடைகிறான் அர்ஜூனன். வெற்றி பெற்றால் உறவினர்களையும் நண்பர்களையும் கொன்று அதனால் பாவத்தை சேர்க்க வேண்டும் மேலும் அவர்கள் இல்லாத இந்த வாழ்க்கையில் இன்பமும் விரும்பமும் இருக்காது. இது எப்படி மேன்மை ஆகும் என்று எண்ணுகிறான். அது போல் யுத்தத்தில் தோற்று கொல்லப்பட்டால் அதர்மம் வெற்றி பெற்று விடும் அது எப்படி மேன்மை ஆகும் என்ற குழப்பத்தில் அர்ஜூனன் இருக்கிறான்.

சுலோகம் -52

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #5

மேன்மை பொருந்திய பெரியவர்களை கொல்வதை விட இவ்வுலகில் பிட்சை எடுப்பதால் கிடைக்கும் அன்னத்தை உண்பது சிறந்தது அல்லவா? இவர்களை கொன்ற பின்னர் அவர்களுடைய உடமைகள் அனைத்தும் அவர்களின் ரத்தத்தால் நனைந்திருக்கும். அதனை நாம் எவ்வாறு அவர்கள் இருந்த இடத்திலேயே நின்று அனுபவிக்க இயலும்.

இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?

சத்திரியர்கள் பிட்சை எடுத்து சாப்பிட்டு உடலை வளர்க்கக் கூடாது என்பது நியதி இவ்வாறு செய்வது இகழ்ச்சியான செயல். மேன்மை பொருந்திய பெரியவர்களை எதிர்த்து யுத்தம் செய்து அவர்களை கொல்வதை விட சத்திரிய தர்மத்தை விட்டு விட்டு பிட்சை எடுத்து உண்பது மேல் என்றும் யுத்தம் செய்து அவர்களை கொன்ற பிறகு அவர்கள் இருக்கும் இந்த மண்ணில் அவர்களின் ரத்தக் கறை படிந்து இருக்கும். இந்த இடத்தில் மகிழ்ச்சியாக எப்படி இருக்க முடியும் என்று அர்ஜூனன் தன் கருத்தை கிருஷ்ணரிடம் தெரிவிக்கிறான்.

சுலோகம் -51

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #4

அர்ஜூனன் கூறுகிறான். பகைவர்களை அழிப்பவனே மதுசூதனா நான் போர்க்களத்தில் எவ்வாறு அம்புகளினால் பாட்டனார் பீஷ்மரையும் ஆச்சாரியார் துரோணரையும் எதிர்த்துப் போரிடுவேன்? அவர்கள் இருவரும் பூஜிக்கத் தக்கவர்கள்.

இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?

பூஜிக்கத் தக்க பெரியவர்களை சொல்லால் கூட துச்சமாக நினைத்து பேசுவது பாவம் என்று சொல்லப்படுகின்ற போது அவர்கள் முன் எதிர்த்து நின்று அவர்களின் மீது கூரான அம்புகளை ஏவி எப்படி யுத்தம் புரிவேன்? இந்தப் பெரியவர்களை எதிர்த்து யுத்தம் செய் என்று எப்படிச் சொல்கிறாய்? இந்த பாவத்தை எப்படி நான் செய்வேன்? என்று அர்ஜூனன் கிருஷ்ணரிடம் கேட்கிறான்.

சுலோகம் -50

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #3

பார்த்தா பேடித்தனத்தை நீ அடைந்து விடாதே அந்தத் தன்மை உனக்கு பொருத்தம் இல்லை எதிரிகளை பயத்தால் வாட்டுபவனே மிகவும் தாழ்மை விளைவிக்கக் கூடிய இந்த இதயத் தளர்வை நீக்கி எழுந்து நிற்பாயாக.

இந்த சுலோகத்தில் ஒரு கேள்வி: கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனை ஏன் பார்த்தா என்று அழைக்கிறார்?

அர்ஜூனனின் தாய் குந்தியின் இயற்பெயர் பிருதை (சிறந்த அழகி என பொருள்) இவளது பெயரை வைத்து பிருதையின் மகனே என்ற பொருளுக்கு பார்த்தனே என்று அர்ஜூனனை அழைப்பார்கள். போர் ஆரம்பிப்பதற்கு முன்பாக குந்தியை கிருஷ்ணர் சந்திக்க சென்ற போது அவரிடம் அர்ஜூனனுக்கு யுத்தத்திற்கான வீரமிக்க வாழ்த்துச் செய்தியை அனுப்பியிருந்தாள். அதில் வீரத்தாயின் வீரமகன் என்று ஆரம்பித்து அர்ஜூனனுக்கு வாழ்த்து சொல்லி யுத்ததிற்க்கு அர்ஜூனனை உற்சாகம் ஊட்டியிருந்தாள். அதனை இங்கே சுட்டிக் காட்டி வீரத்தாயின் வீரமகனை என்று அர்ஜூனனுக்கு மன தைரியத்தை கொடுப்பதற்காக கிருஷ்ணர் பார்த்தா என்று குறிப்பிட்டு அழைத்தார்.

சுலோகம் -49

பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #2

அர்ஜூனா இத்தகைய தகாத நேரத்தில் இந்த வருத்தம் உன்னை எந்த காரணத்தினால் பீடித்தது? உனது கருத்து சான்றோர்களால் கடைபிடிக்கப்படாதது. சொர்கத்தை அளிக்காது மேலும் பெருமைக்கு இழுக்காகி விடும்.

இந்த சுலோகத்தில் சொல்லப்படும் கருத்து என்ன?

முதல் அத்தியாயத்தில் அர்ஜூனன் சொன்னவற்றை கேட்ட கிருஷ்ணர் இப்போது பேச ஆரம்பிக்கிறார். யுத்தம் ஆரம்பிக்க இருக்கும் இறுதி நேரத்தில் அர்ஜூனன் யுத்தம் செய்ய மறுப்பதால் இந்த நேரத்தை தகாத நேரம் என்று கிருஷ்ணர் குறிப்பிடுகிறார். பெரிய மகாரதர்களையும் வெற்றி பெறக்கூடிய அர்ஜூனனுக்கு யுத்தத்தில் இருந்து பின் வாங்கும் இந்த கோழைத்தனம் எப்படி வந்தது என்று கேட்கிறார். இந்த கோழைத்தனத்தினால் உனது கடமையை செய்ய மறுக்கிறாய். கடமையை செய்ய மறுப்பவனுக்கு சொர்க்கம் இல்லை என்பதை குறிப்பிட்டுச் சொல்கிறார். மேலும் அர்ஜூனன் யுத்தத்தில் யாராலும் வெற்றி பெற முடியாதவன் என்ற பெருமைக்கும் புகழுக்கும் உரியவனாக இருக்கிறான். இப்போது யுத்தத்தில் இருந்து பின் வாங்கினால் யுத்தத்திற்கு அர்ஜூனன் பயப்படுகிறான் என்ற அவச்சொல் ஏற்பட்டு அவனது பெருமைகள் அனைத்துப் அழிந்து போகும். யுத்தத்தில் இருந்து பின் வாங்க அர்ஜூனன் சொல்லும் காரணங்கள் அனைத்தும் இதற்கு முன்பாக இருந்த முன்னோர்கள் யாரும் கடைபிடிக்காதவைகள் ஆகும் என்று கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனிடம் சொல்கிறார்.

இந்த சுலோகத்தில் சான்றோர் என்ற தமிழ் சொல்லுக்கு சமஸ்கிருதத்தில் ஆரியன் என்ற சொல் வருகிறது. அதற்கு பொருள் என்னவென்றால் அறவழியில் நிற்பவனும் ஆசைகளுக்கு அடிபணியாதவனும் பண்பட்ட மனமும் இறைவனை நோக்கிச் செல்லும் சிறந்த வாழ்க்கை முறையை கொண்டவன் எவனோ அவனே ஆரியன் என்றும் தமிழில் சான்றோன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.