பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் 2-65
உள்ளத் தெளிவு ஏற்பட்டு விட்டால் இவனுடைய எல்லா துக்கங்களுக்கும் அழிவு ஏற்பட்டுவிடும். தெளிவடைந்த மனமுடைய கர்ம யோகியின் புத்தி விரைவிலேயே ஏல்லா விஷசங்களில் இருந்தும் விலகிப் பரமாத்மா ஒன்றிலேயே நன்கு நிலை பெற்று விடுகிறது.
இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?
ஐந்து புலன்களையும் அடக்கி தன் வசப்படுத்தி இறைவன் மீது எண்ணத்தை வைத்து தியானம் செய்கின்ற சாதகன் உள்ளத்தில் தெளிவு ஏற்பட்டு விட்டால் அவனது மனமானது அமைதி அடைந்து இறைவனின் மீது லயித்து கிடக்கும். சதா சர்வ காலமும் இறைவனின் மீது லயித்து இருப்பவனுக்கு உலக ரீதியாகவும் பந்த பாச ரீதியாகவும் ஏற்படும் அனைத்து துக்கங்களும் எரித்து அழிந்து விடுகிறது. அதன் பிறகு அவனுடைய மனமானது உலக விஷசயங்களில் இருந்து விலகி இறைவனிடம் மட்டுமே நிலையாக நின்று விடுகிறது என்று அர்ஜூனனுக்கு கிருஷ்ணர் உபதேசம் செய்கிறார்.
