பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் 2-70
பல நதிகள் கடலில் வந்து கலந்த போதிலும் அந்த கடல் நீரானது எந்த விதமான மாற்றமும் இல்லாமல் அப்படியே உள்ளது. அது போல உலகத்திலுள்ள போகங்கள் அனைத்தும் தன்னுடைய தன்மைக்கு ஏற்றார் போல புலன்களைத் தன் வசப்படுத்தியவனின் மனதில் வந்து சேர்ந்தாலும் அவனது மனமானது அமைதியுடன் இருக்கிறது. ஆனால் போகங்களை விரும்புபவனின் மனமானது அமைதியுடன் இருப்பதில்லை.
இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?
ஒவ்வொரு நதியும் அது ஓடி வரும் வழியில் இருக்கும் மண்ணின் தன்மைக்கு ஏற்ப மாசு அடைந்து நிறம் மாறி கடலில் கலக்கிறது. ஆனாலும் கடல் நீரானது தனது தன்மையை மாற்றிக் கொள்ளாமல் தனது தன்மையிலேயே இருக்கிறது. அது போல உலகத்தில் உள்ள போகங்கள் அனைத்தும் அதனுடைய தன்மைக்கு ஏற்ப ஆசைகளை கொடுத்து மாயை ஏற்படுத்தி புலன்களைத் தன் வசப்படுத்தியவனின் மனதில் வந்து சேர்ந்தாலும் அவனது மனமானது அமைதி என்ற தன் நிலையை மாற்றிக் கொள்ளாமல் அமைதியுடன் இருக்கிறது. ஆனால் போகங்களை விரும்புபவனது மனமானது ஆசைகளின் வழியே சென்று அமைதி இல்லாமல் இருக்கிறது என்று அர்ஜூனனுக்கு கிருஷ்ணர் உபதேசம் செய்கிறார்.
