பகவத் கீதை 2. சாங்கிய யோகம் #19
இவன் கொல்வான் என்று நினைப்போனும் கொல்லப்படுவானென்று நினைப்போனும் ஆகிய இருவரும் உண்மையை அறியாதவர்கள். எனெனில் இந்த ஆத்மா உண்மையில் யாரையும் கொல்வதுமில்லை. யாராலும் கொல்லப்படுவதுமில்லை.
இந்த சுலோகத்தின் கருத்து என்ன?
ஒருவன் இன்னொருவனை கொல்லும் போது அவனது ஆன்மாவை அழித்து விட்டதாக நினைப்பவனும், ஒருவனால் இன்னொருவன் கொல்லப்படும் போது கொல்லப்பட்டவனின் ஆன்மாவும் அழிந்து விட்டதாக நினைப்பவனும் உண்மையை அறியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள். இவர்களுக்கு ஆத்மாவைப் பற்றிய ஞானம் இல்லை. இந்த ஆத்மா உண்மையில் யாரையும் கொல்வதுமில்லை. யாராலும் கொல்லப்படுவதுமில்லை. ஏன் என்றால் இந்த உடலில் இருக்கும் ஆத்மாவின் பூர்வ ஜென்ம ஆசைகளும் எண்ணங்களுமே இந்த உடலால் செய்யப்படும் செயல்களாக இருக்கிறது.
இந்த சுலோகத்தில் ஒரு கேள்வி:
இந்த ஆத்மா உண்மையில் யாரையும் கொல்வதுமில்லை. யாராலும் கொல்லப்படுவதுமில்லை என்றால்
கொல்பவன் யார்?
மனம் புத்தியுடன் கூடிய உடலுடன் இணைந்து இன்னொரு உடலை அழிக்க வேண்டும் என்று அஞ்ஞானத்தால் எண்ணி அதற்கான செயலில் ஈடுபடும் போது ஒரு உடலில் இருந்து உயிர் பிரிந்து சென்றால் அந்த செயலில் ஈடுபட்டவனே கொல்பவன் ஆவான். அப்படி கொல்பவன் நான் என்ற எண்ணத்தால் இதனை செய்கின்றதால் அதன் பலனாக வரும் பாவங்களை அவன் அனுபவித்துக் கொள்வான். ஆனால் அறத்தைக் காக்க தர்மத்தின் படி போர் புரிந்து ஒருவனை கொல்பவனை அதன் பலன்கள் அணுகுவதில்லை கர்ம வீரனை அவை பாதிப்பதும் இல்லை.
கொல்லப்படுபவன் யார்?
கொல்பவன் அதற்கான பலன்களை அனுபவிக்க வேண்டியும் கர்மாக்களை தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டியும் இன்னொரு மனம் புத்தியுடன் கூடிய உடலுடன் கொண்டவனால் தனது உடலையும் உயிரையும் இழப்பவன் கொல்லப்படுபவன் ஆகிறான்.
