கேள்வி: எங்கள் வழிபாட்டை மிகவும் நேர்மையாகவும் மிகவும் சரியாகவும் செய்ய நாங்கள் என்ன செய்ய வேண்டும்?
இறைவன் கருணையைக் கொண்டு செயலை விட செயலற்ற தன்மைதான் மனிதர்களுக்கு என்றுமே ஏற்றதாகும். மௌனமும் செயலற்ற தன்மையும் என்றுமே தன்னை உணர வைக்கும். தன்னை நன்றாக உணர்ந்த பிறகு தன்னை உயர்த்திக் கொள்ளவும் தன்னை இன்னும் மேம்பாடு செய்து கொள்ளவும் யாது செய்ய வேண்டும்? என்பதை அந்த மெளன நிலையிலேயே பரம்பொருள் உணர்த்தி உணர்த்தி மெல்ல மெல்ல ஆத்மாவை மேலே சேர்க்கும். எனவே அதனால்தான் யாம் அடிக்கடி கூறுவது மௌனம் பழகு மௌனம் பழகு மௌனம் பழகு. அந்த மெளனத்திலிருந்து அனைத்துமே ஒரு மனிதனுக்கு கிடைக்கக்கூடிய வாய்ப்பு இருக்கிறது. வாய் பேசாதது மெளனமல்ல. மனம் பேசாமல் இருப்பதுதானப்பா மெளனம். அதையேதான் ஒட்டுமொத்த இவன் வினாவிற்கும் விடையாகக் கூறுகிறோம்.
கேள்வி: குரு தீட்சையின்றி மந்திரம் உருவேற்றலாமா?
தீட்சை என்றால் என்ன? என்பதை மனிதர்கள் சரியாகப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். தீ ஆகிய அக்னியிலே மனிதர்களின் கர்மாக்களையெல்லாம் எரித்து இறைவனிடம் அழைத்துச் செல்லக்கூடிய சக்தி யாருக்கு இருக்கிறதோ அவனை குரு எனலாம். ஆனால் தீட்சை என்ற வார்த்தையை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு ஒரு மனிதன் இன்னொரு மனிதனை தூக்கி விடுவது என்பது குருடும் குருடும் சேர்ந்து கை தூக்கி விடுவது போலத்தான். எனவே மானசீகமான அன்பிற்கும் உண்மையான இறை பக்திக்கும் நடுவில் எந்தத் தரகும் தேவையில்லை என்பதே எமது (அகத்திய மாமுனிவர்) வாக்காகும்.
