அகத்திய மாமுனிவரின் பொது வாக்கு:
நல்விதமாய் மென்மேலும் இறை வழி அற வழி தொண்டுகள் ஒற்றுமையோடு செய்ய நல்லாசிகள். ஒவ்வொரு மனிதனின் விதியானது மிக மிக நுட்பமானது. அதையெல்லாம் சராசரி மனிதப் பார்வையால் பார்ப்பதும் புரிந்து கொள்வதும் மிக மிக கடினமப்பா. இதுபோல் மனிதன் எண்ணிடலாம் கையிலே தனம் (பணம்) இருந்து உடலிலே வலு இருந்தால் நினைத்ததை சாதிக்கலாம் என்று. அதுபோல் ஸ்தல யாத்திரை கூட ஒவ்வொரு மனிதனின் கர்ம பாவத்தை பொறுத்துதான் நிகழும். திட்டமிடுவதோ முயற்சி செய்வதோ தவறல்ல. ஆனால் அதனையும் தாண்டி இறைவனின் கருணையும் கடாட்சமும் ஒவ்வொரு மனிதனின் ஜாதகத்தில் உள்ள ஒன்பதாம் இடத்திற்கு உரிய கிரகம் அதிபதி அதை சார்ந்த பாவங்கள் இவையெல்லாம் ஒத்துழைக்கும் தருணத்தில்தான் ஒருவனுக்கு புண்ணிய ஸ்தல யாத்திரைகள் நிகழும். இல்லையென்றால் என்ன ஆகும் தெரியுமா? குறிப்பிட்ட ஸ்தலத்திற்கோ வேறு ஸ்தலத்திற்கோ வேறு பணியின் காரணமாகக் கூட ஒரு மனிதன் செல்லலாம். அங்குள்ள ஆலயத்தின் வாசலில் கூட அவன் நிற்க வேண்டியிருக்கும். ஆனால் உள்ளே செல்வதற்கு உண்டான மன நிலையோ சூழலோ அத்தருணம் அவனுக்கு நிகழாது. ஆனால் அந்த ஆலயத்தையே எண்ணாமல் வேறு ஏதோ ஒரு சிந்தனையில் வேறு எங்கோ செல்லும் போது திசை மாறி அந்த ஆலயத்திற்கு செல்லக் கூடிய வாய்ப்பும் ஒரு மனிதனின் விதிப்படி நிகழும். ஏதோ ஆலய தரிசனம் என்றாலோ ஸ்தல தரிசனம் என்றாலோ மிக எளிமையான ஒரு விஷயம் சரியாக திட்டமிட்டாலே போதும் என்று ஒரு மனிதன் எண்ணி விடக்கூடாது. சரியான முறையில் திட்டமிடவும் வேண்டும். இறைவனின் அனுக்ரகமும் வேண்டும்.
இறைவன் அருளாலே இதுபோல் ஜீவ அருள் ஓலையிலே பல்வேறு கருத்துக்களைக் கூறும் பொழுது அந்தக் கருத்தின் ஓட்டத்திலே அதன் முன் கூறிய கருத்தும் அதனோடு இழைந்தோடி வருகின்ற கருத்தும் அந்தக் கருத்தை ஒட்டி பின்னால் நாங்கள் கூறுகின்ற கருத்தும் மனிதனுக்கு புரியா விட்டால் மத்தியில் கூறிய விஷயத்தை மட்டும் புரிந்து கொண்டு தவறான முடிவுக்கு வரவேண்டிய ஒரு நிலைமை வரும். அதனால்தான் இந்த சுவடியை ஓதுகின்ற ஆதிகாலத்தில் இருந்தே யாங்கள் (சித்தர்கள்) தெள்ளத் தெளிவாக பல விஷயங்களைக் கூறுகிறோம். குறிப்பாக பரிபூரண சரணாகதி தத்துவம் இறைவன் மீது எந்த விதமான ஐயமும் குழப்பமும் இல்லாமல் இறை திருவடியை சதாசர்வ காலமும் எண்ணி தம் கடமையை ஆற்றுதல் அதோடு மனித நேயத்தை மறந்து விட்டு பக்தி செலுத்துகின்ற முறையை நாங்கள் ஒருபொழுதும் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. எனவே மனித நேயத்தோடு அறப்பணிகளோடு அற சிந்தனையோடு கடமையை நேர்மையோடு செய்து கொண்டே செய்கின்ற இறை வழிபாட்டிலே பூரணத்துவம் கட்டாயம் கிட்டும். இறைவன் அருளும் கிட்டும்.
