கேள்வி: பிரம்மச்சர்யம் க்ருஹஸ்தம் வானப்ரஸ்தம் சன்யாசம் இவற்றை விளக்க வேண்டும்:
எந்தவொரு மனிதனாக இருந்தாலும் இது போன்ற நிலைகளை பருவ காலங்களால் அவன் தாண்டித்தான் வர வேண்டியிருக்கிறது. எனவே ஒருவன் நல்ல ஒழுக்கமுள்ள மனிதனாக இருக்கும் பட்சத்தில் திருமணம் என்ற சுப நிகழ்வு நடக்கும்வரை பிரம்மச்சர்யத்தை கடைபிடித்துத்தான் ஆக வேண்டியிருக்கிறது. பிறகு அவன் இல்லற தர்மத்தை கடைபிடிக்க வேண்டியிருக்கிறது. ஒரு நிலைக்கு மேல் இல்லற கடமைகள் பூர்த்திக்குப் பிறகு அவன் அடுத்தடுத்த நிலைக்கு சென்று இறுதியாக அந்த சன்யாச நிலையை எய்துதான் ஆக வேண்டியிருக்கிறது. ஆனால் இவையெல்லாம் வெறும் பாவங்களால் மட்டுமே ஆகுவதல்ல. மனோ நிலையில் இதுபோல் ஒரு சூழல் நன்றாக பதியாதவரை இவை வெறும் அலங்கார வார்த்தையாகத்தான் இருக்கும். எனவே இந்த ஒரு ஒழுங்கு முறையை முறையாக தாண்டுவது என்பது மனிதனுக்கு என்றுமே கடினமாகத்தான் இருக்கிறது. இருந்தாலும் இந்த நிலை கூட எல்லோருக்கும் பொருந்தி வருமா? என்று பார்த்தால் அதுவும் வினைகளின் குறுக்கீடால் தாறுமறாகத்தான் மனித வாழ்க்கையில் நிகழ்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது. இருந்தாலும் ஒரு மனிதன் எந்த நிலையில் இருந்தாலும் எப்படி வாழ்ந்தாலும் நாங்கள் கூறுவது போல பாவ கர்மாவை கழிப்பதற்கு பிறவி எடுத்திருக்கிறோம் என்ற ஒரு விழிப்பு நிலையோடு வாழக் கற்றுக் கொண்டு விட்டால் பிறகு அவன் தொடர்ந்து பாவங்களை செய்யாமல் கூடுமானவரை புண்ணியங்கள் செய்கின்ற ஒரு நிலை வந்துவிடும். இப்படியொரு நிலையை எய்திய பிறகு அவன் இல்லறத்தில் இருந்தாலும் துறவறத்தில் இருந்தாலும் தாயுமானவன் கூறியது போல் இல்லறம் துறவறம் இரண்டும் மேன்மையே. எப்பொழுது? நாட்டமனைத்தும் நடுவே வைத்தால் இல்லறம் துறவறம் இரண்டும் மேன்மையே என்று கூறியது போல் ஆகிவிடும். எனவே ஒருவன் எந்த நிலையில் இருக்கிறான்? என்பதை விட எந்த சூழலில் இருக்கிறான்? என்பதை விட எந்த மனோ பாவத்தில் இருக்கிறான்? என்பதே சாலச் சிறந்தது.
கேள்வி: ஆத்திசூடியில் வரும் வீடுபேறு கூற்றை விளக்கிக் கூற வேண்டும்:
முன்னர் கூறிய வாக்குதானப்பா. விடுதல் இந்த மாய உலகின் வாழ்விலிருந்து விடுதல். அந்த விடுதல்தான் பிறகு வீடுபேற்றிற்கு வழிவகுக்கிறது. அதாவது முக்திக்கு வழி வகுக்கிறது. அதைப் பெறுவதற்கு உண்டான வழியில் செல் என்பதுதான் இதற்கு பொருள்.
