கேள்வி: பாடல்பெற்ற ஸ்தலங்களில் ஐந்தினை மயான ஸ்தலங்கள் என்று பெரியவர்கள் சொல்லியிருக்கிறார்கள். இவற்றிற்கும் பொதுவாக வழிபடக்கூடிய ஸ்தலங்களுக்கும் உள்ள வித்தியாசம் என்ன ?
இறைவனின் கருணையாலே இதுபோல் மனிதர்கள் ஒருவகையில் அச்சப் படக்கூடிய இடம் விரும்பாத இடம் என்று மயானத்தை கூறலாம். ஆனால் மயான அமைதி என்ற வார்த்தையை மனிதனே கூறுவான். ஏனென்றால் அங்கு செல்லுகின்ற மனிதர்கள் இயக்கமற்ற நிலையிலே ஏதும் செய்ய இயலாத நிலையிலே அமைதியடைந்து விடுகிறார்கள். ஒரு மனித உடல் தேவையற்ற நிலைக்கு ஆளான பிறகு அதாவது ஆத்மாவை விட்ட பிறகு அந்த உடல் சென்று அடங்கக் கூடிய இடத்திற்கும் மனிதன் உயிரோடு சென்று வழிபடக் கூடிய ஆலயத்திற்கும் ஒரேவிதமான பொருள் வரக் கூடிய மயானம் என்ற வார்த்தையை எதற்காக வைத்தார்கள்? மனிதன் சிந்திக்க வேண்டும். உயிர் இல்லாத பொழுது இந்த உடல் அடக்கத்தோடு இருப்பதைவிட உயிர் இருக்கும் பொழுதே அடக்கமாக இருப்பதற்குண்டான வழிமுறையை கற்றுத் தரக் கூடிய ஆலயங்களில் ஒன்றுதான் அந்த ஆலயம். மயானத்தில் ஆடாது அசையாது ஒரு இருக்கும் மனிதன் அதன் பிறகு அவன் எந்த பாவமும் செய்வதில்லை. அவனால் செய்ய முடிவதில்லை. உடலோடு இருக்கும் பொழுது எத்தனையோ பாவங்களையும் அனாச்சாரங்களையும் செய்கிறான்.
நன்மைகளையும் செய்கிறான் இல்லையென்று கூறவில்லை. இங்கே ஒரு வேடிக்கை என்னவென்றால் அந்த இடத்தில் ஞானம் பெற வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் மயானத்தோடு தன்னை தொடர்புபடுத்தி வைத்திருக்கிறார் முக்கண்ணன். ஒன்றுமில்லை எல்லாம் மாயை என்பதை மனிதன் உணர வேண்டும் என்று. ஆனால் மனிதன் என்ன செய்கிறான்? அங்கும் சென்று மனிதன் தன் ஆதிக்கத்தை காட்டி இறைவனை பின்னே தள்ளி விடுகிறான். இது இன்ன பிரிவில் பிறந்தவன் எரிக்கப்பட வேண்டிய மேடை. இது இன்ன ஜாதியில் பிறந்தவன் எரிக்கப்பட வேண்டிய மேடை என்றெல்லாம் பிரித்து வைக்கிறான். அதைத் தாண்டி இன்னொன்று செய்கிறான். ஒரு குழி தோண்டி இந்த உடலை மூடிவிட்டு ஒரு சிறு கட்டிடம் எழுப்பி அவன் படித்த பட்டங்களையெல்லாம் போட்டு வைக்கிறான். இதையெல்லாம் இறைவன் பார்த்து ஓ இவன் இந்தளவு படித்திருக்கிறானா? இவனை அழைத்து பக்கத்தில் வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று சிந்திக்கப் போகிறாரா என்ன? மனிதனின் அறிவு வளரவே மறுக்கிறது என்பதுதான் எங்களின் ஆதங்கம். எத்தனை சொல்லித் தந்தாலும் நான் கீழேதான் இருப்பேன் என்பதுதான் மனிதனின் அறியாமை இருக்கட்டும்.
மனிதனின் அறியாமைதான் இந்த உலக இயக்கத்திற்கு அச்சாணியாக இருக்கிறது. இந்த உலகிலே அத்தனை பேரும் ஞானம் பெற்றுவிட்டால் இறைவனுக்கே அலுத்துவிடுமப்பா. மீண்டும் இன்னவனின் வினாவிற்கு வருகிறோம். அந்த மயானத்திலே ஒரு மனிதனுக்கு ஞானம் கிட்டும். நல்விதமான ஞானத்தை எத்தனையோ சித்தர்கள் மயானத்திலே அடைந்திருக்கிறார்கள். பிராந்தையார் எனும் சித்தனுக்கு ஞானம் மயானத்தில்தான் கிடைத்தது. மயானத்தில்தான் அவன் தவம் செய்து ஞானத்தை பெற்றான். அப்படியொரு ஞானம் மயானத்தில் கிடைக்க வேண்டும் என்றால் அதற்கு சில ஜாதக விதிகள் வேண்டும். எல்லோரும் அதற்காக மயானம் சென்று உயிரோடு இருக்கும் பொழுதே தியானம் செய்ய வேண்டாம்.
