கேள்வி: தஞ்சாவூர் சித்தர் அருட்குடிலில் வாசி யோகம் பயிற்றுவிக்கும் ஆசிரியரை நியமித்து பொது மக்களுக்கு நோய் நீக்கும் யோக முறைகளை சொல்லித்தர அனுமதி அளிக்க வேண்டும்?
இறைவனின் கருணையைக் கொண்டு இயம்புகிறோம். இன்னவனின் வினாவிற்கு அவன் கூறியதை அதாவது வாசியை திருப்பி வாசித்தால் அதே பிராணாயாமம் அப்பா. வாசியை திருப்பித் திருப்பி வாசி. அதே பிராணாயாமம். இன்னும் ஒன்றை நன்றாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். எமை (அகத்திய மாமுனிவர்) நோக்கி வருகின்ற மனிதர்கள் பெரும்பாலும் கான பிம்பப் பேழையிலே (TV) எங்களை வைத்து கற்பனா கதையெல்லாம் பிம்பமாக்கிக் காட்டுகிறார்களே? அதை எண்ணியும் அதனை இயம்புங்கால் நல்விதமாய் காதைகளை(கதைகளை) வாசித்து வாசித்து அந்தக் காதைகளில் உள்ளவற்றைப் போலவே தொடர்ந்து இது போல எம் வாழ்க்கையிலும் சித்தர்கள் தலையிட்டு அனைத்தையும் தீர்த்து வைப்பார்கள் என்று நம்பிக்கையோடு வருகிறார்கள். தவறொன்றுமில்லை. இருந்தாலும் எப்படி படிப்படியான ஒரு முன்னேற்றமோ அஃதாெப்ப மழலை தன் மழலை மாறாத நிலையிலே கல்வி கற்க முனையும் பொழுது அந்த மழலையின் மன நிலைக்கு ஏற்ப வித்தைகள் அங்கே பயிற்று விக்கப்படுகின்றனவோ அதைப் போலதான் எம்மிடம் வருகின்ற மனிதர்களின் மனோ நிலையை அறிந்துதான் யாங்களும் வாக்கைக் கூறுகிறோம். இந்த நிலையிலே இங்கு வருகின்ற மாந்தர்களின் பூர்வீக பாவங்கள் குறைந்தால் ஒழிய வாசி யோகமோ அது தொடர்பான எந்த ஒரு சாகா கலையும் சித்திப்பது என்பது மிக மிக அரிது. இல்லையென்றால் ஆங்காங்கே மனிதர்கள் பயிற்றுவிப்பதாக கூறப்படுகிறதே? அங்கு சென்று வேண்டுமானால் கடுகளவு அறிந்து கொள்ளலாம். எனவே பாத்திரத்தை சுத்தி செய்யாமல் பாலைக் காய்ச்சினால் பால் திரிந்து விடுமப்பா. எனவே தான் எம்மைப் பொறுத்துவரை எம்மை(அகத்திய மாமுனிவர்) நாடி வருகின்ற மனிதனுக்கு யாங்கள் இப்படியெல்லாம் கடுமையான யோகப் பயிற்சியையெல்லாம் கூறாமல் இதுபோல் மிக எளிதான பக்தி மார்க்கத்தையும் அதோடு சார்ந்த தர்மத்தையும் கூறுகிறோம். இப்பொழுதும் கூறுகிறோம் இனியும் கூறுவோம் முன்பும் கூறினோம்.
நன்றாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அவரவர் மனம் அவரவர் விதிப்படி செயல்பட்டு விட்டுப் போகட்டும். ஆனால் விதி மாற வேண்டும். எங்கள் மதியில் நிம்மதி அமர வேண்டும் என்று இந்த ஜீவ அருள் ஓலை முன்னே வருகின்ற மனிதன் 100 க்கு 100 விழுக்காடு யாம் கூறுவதை உளமார ஏற்றுக் கொண்டால் கட்டாயம் படிப்படியான முன்னேற்றம் இறைவனருளால் கிட்டுமப்பா. எனவே யாமே தக்க காலமறிந்து எம்மிடம் வருகின்ற மாந்தர்களுக்கு இதுகாலம் இவன் லோக வாழ்க்கையில் நுகர்ந்து வந்த துன்பங்கள் போதும். இனி யோக வாழ்க்கையை நோக்கி செல்லலாம் என்ற ஒரு நிலை வரும் சமயம் யாமே அது குறித்து போதிப்போம். சிலருக்கு போதித்தும் இருக்கிறோம். ஆனால் போதித்தும் பலன் ஏதுமில்லை. மீண்டும் மீண்டும் லோகாயம் நோக்கிதான் மனம் ஓடிக் கொண்டே இருக்கிறது. எனவே பற்றற்ற தன்மை வராத வரை பெருந்தன்மையான குணம் வளராத வரை என் வீடு என் மக்கள் என் மனைவி என் ஆஸ்தி என்கிற எண்ணம் விட்டுப் போகாத வரை வாசி யோகம் எவருக்கும் சித்திக்காதப்பா.
