அகத்திய மாமுனிவரின் பொது வாக்கு
இறையின் அனுக்ரகம் மழை என்று வைத்துக் கொள்வோம். அதை ஒவ்வொரு மனித பாத்திரமும் வைத்துக் கொள்ளத்தான் வேண்டும். பார்க்கும் இடமெங்கும் நீக்கமற நிறைந்து இருக்கும் இறையின் அருள் பிரசாதத்தை ஏன் பல்வேறு மனிதர்களும் உணர்வதில்லை? ஏனென்றால் மழை நீரை ஏந்தும் பாத்திரமானது தூய்மையானதாகவும் சாளரங்கள் (ஓட்டைகள்) இல்லாமலும் இருக்க வேண்டும். திறந்த மனம் இல்லாமலும் பெருந்தன்மை இல்லாமலும் சுயநலமும் புலனாசையும் இச்சையும் நிரம்பிய மனிதனால் இறையருளைப் பெற இயலாது. இறையருளைப் பெறுவதற்கு ஏற்ப மனிதன் தன்னை தயார் படுத்திக்கொள்ள வேண்டும். விடாமுயற்சியும் பயிற்சியும் வேண்டும். தோற்று தோற்றுத்தான் ஆன்மீகத்தில் மேலேற வேண்டும். இது கலிகாலத்தில் எப்படி சாத்தியம்? சித்தர்களுக்கு என்ன? குடும்ப வாழ்க்கை ஏதும் இல்லை ஆசா பாசங்கள் இல்லை மனிதர்களால் அவ்வாறு ஏகந்தமாய் இருக்க முடியுமா? (என்று கூட கேட்கலாம்). ஆனால் ஆத்ம பலம் பெருகிவிட்டால் மனித வாழ்வின் சிக்கல்கள் எல்லாம் சிக்கலே அல்ல. மனிதன் புலன் ஆசைகளை விட்டு வெளியே வந்து தன்னை மூன்றாவது மனிதன் போல் பார்த்து தேகத்தையும் ஆத்மாவையும் தனித்தனியாகப் பார்க்க பழகி தியானம் யோகம் ஸ்தல யாத்திரை யாகம் அபிஷேகங்கள் அறங்கள் போன்றவற்றை அவன் செய்ய செய்ய அவனுக்குள் உள்ள ஆத்ம பலம் பெருகும்.
